معرفی تیم‌های حاضر در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر؛ تیم ملی بلژیک

مقدمه

تیم ملی بلژیک که در دوره‌های اخیر تیمی خوش فرم و خلاق از خود ارائه داده، در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر نیز حضور دارد و در گروه F  مسابقات با تیم‌های ملی کاندا، مراکش و کرواسی هم گروه است. این تیم که بازیکن ستاره و مطرح کم ندارد، در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه به مرحله رده بندی رسید و مقام سوم این تورنومنت بزرگ فوتبالی را بدست آورد. تیم ملی بلژیک که از سال ۲۰۱۸ به طور متوالی در رنکینگ ۱ فیفا قرار داشته، به عنوان یکی از مدعیان اصلی قهرمانی این جام جهانی نیز تلقی می‌شود. با ادامه این مطلب از برد نیوز همراه با تا با تیم ملی بلژیک بیشتر آشنا شوید.

اطلاعات کلی

• لقب: شیاطین سرخ
• فدراسیون: اتحادیه سلطنتی فوتبال بلژیک (RBFA)
• کنفدراسیون: یوفا (اروپا)
• سرمربی: روبرتو مارتینز
• کاپیتان: ادن هازارد
• بازیکن با بیشترین بازی ملی: یان ورتونگن (۱۴۱ بازی)
• بازیکن با بیشترین گل ملی: روملو لوکاکو (۶۸ گل)
• استادیوم خانگی: ورزشگاه کینگ بودوئن
• رنکینگ فیفا: ۲ (تا ۲۵ آگوست ۲۰۲۲)
• تعداد حضور در جام جهانی: ۱۴ بار (اولین بار ۱۹۳۰)

تاریخچه

روز‌های اولیه (۱۹ – ۱۹۰۵)

بلژیک از سال ۱۹۰۵ دو بار در سال مقابل هلند بازی می‌کرد، معمولاً یک بار در آنتورپ و یک بار در روتردام. از این دوران تا سال ۱۹۲۵، جام های بلژیک-هلند در “دربی کشورهای پایین” اهدا می‌شد.

پس از یک مسابقه در سال ۱۹۹۵، یک خبرنگار هلندی نوشت که سه فوتبالیست بلژیکی “مانند شیطان کار می‌کنند”. یک سال بعد، یک روزنامه‌نگار دیگر به نام پیر والکیرز با الهام از رنگ‌های لباس تیم ملی بلژیک و کسب سه پیروزی متوالی در آن سال، یک برد ۵ بر صفر در برابر فرانسه و پیروزی ۵ بر صفر و ۲ بر ۳ در برابر هلند، ین تیم را شیاطین سرخ نامید. والکیرز در گزارش بازی خود برای آخرین بازی در مجله UBSSA La Vie Sportive، بازیکنان را petits diables rouges (پتیتس دیبلز روژ “شیاطین سرخ کوچک”) نامید.

در سال ۱۹۱۰، ویلیام ماکسول فوتبالیست سابق اسکاتلندی به عنوان اولین سرمربی شیاطین سرخ منصوب شد. تحت رهبری او، آلفونس سیکس (Alphonse Six) اولین حضور خود در تیم ملی را تجربه کرد. سیکس یکی از بهترین بازیکنان بلژیک در دوره قبل از جنگ بود و به عنوان ماهرترین مهاجم خارج از جزایر بریتانیا شناخته می‌شد. از سال ۱۹۱۲،  سازمان UBSSA که فقط فوتبال را اداره کرد و به UBSFA تغییر نام داد. فوتبال بین‌المللی در طول جنگ جهانی اول تا حد زیادی به حالت تعلیق درآمد، بدون اینکه هیچ بازی رسمی بین سال‌های ۱۹۱۵ و ۱۹۱۸ برگزار یا برنامه ریزی شود. در طول جنگ، تیم ملی بلژیک فقط بازی‌های دوستانه غیر رسمی در داخل کشور و مقابل فرانسه انجام داد. متأسفانه سه بازیکن بین تیم ملی بلژیکی در این جنگ جان باختند.

نسل طلایی (۱۹۷۸ – ۲۰۰۲)

موفق ترین دوره تیم ملی بلژیک زمانی شروع شد که آنها در یورو ۱۹۸۰ یوفا به مقام دوم رسیدند. دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ عموماً اولین عصر طلایی تیم ملی بلژیک در نظر گرفته می‌شود. شیاطین سرخ تحت هدایت گای تیس، که بیش از ۱۰۰ بازی رسمی بلژیک را مربیگری کرده، شهرت خود را به عنوان یک تیم فیزیکی و منظم که بازی در برابر آن دشوار بود، به دست آوردند.

بین سال‌های ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۲، بلژیک در هر دوره جام جهانی راه یافت و در اکثر جام‌های جهانی نیز به دور دوم صعود کرد. پس از گای تیس، دیگر مربیان این تیم مانند پال ون هیمست Paul Van) Himst) و رابرت واسیِژ (Robert Waseige) نیز تیم ملی بلژیک را به مرحله یک شانزدهم نهایی هدایت کردند. در بازی افتتاحیه جام جهانی ۱۹۸۲، این تیم به پیروزی شگفت انگیز ۱ بر صفر مقابل آرژانتین، قهرمان جهان و پر قدرت ترین تیم آن زمان، دست یافت. جدای از اعترافات فیفا برای بازیکنان انفرادی، بلژیک به عنوان یک تیم در سال ۱۹۸۶ به نیمه نهایی رسید. در حالی که حضور جام‌های جهانی ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ مستقیماً به دست آمد، تیم ملی بلژیک مجبور شد دوباره در مرحله پلی آف تلاش کند تا جواز حضور در جام‌های جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ را کسب کند. در سال ۲۰۰۲ و قبل از برگزاری جام جهانی آن سال، بلژیک به پیروزی ۲ بر ۱ خارج از خانه مقابل مدافع عنوان قهرمانی، تیم ملی فرانسه، دست یافت. پس از فینال یورو ۱۹۸۰، بلژیک با خروج زودهنگام در دو حضور خود در مسابقات یورو ۱۹۸۴ و یورو ۲۰۰۰، دیگر در سطح مسابقات قاره‌ای ندرخشید. در اواخر دهه ۱۹۹۰ شیاطین سرخ سه تورنومنت دوستانه را در مراکش، قبرس و ژاپن برگزار کردند و در آخرین جام کایرین ۱۹۹۹، مقام اولی را با پرو به اشتراک گذاشتند.

سازماندهی دقیق تیم توسط چندین بازیکن درجه یک مانند دروازه بانان ژان ماری پفاف و میشل پروهوم، دفاع راست، اریک گرتس، هافبک ها یان سئولمان و فرانکی ون در الست، بازیساز انزو سیفو و مهاجم لوک نیلیس، همگی تقویت شد. گفتنی است لوک نیلیس  تا سال ۲۰۰۰ از فوتبال بین المللی کناره گیری کرده بود. پفاف، سئولمان و ون در الست در سال ۲۰۰۴ در لیست ۱۲۵ بازیکن برتر زنده فوتبال پله ظاهر شدند. پس از جام جهانی ۲۰۰۲ دیگر بازیکنانی مانند مارک ویلموتس و گرت وِرهِیِن که از ۳۰ سالگی عبور کرده بودند،  از بازی‌های ملی خداحافظی کردند. مربی وقت بلژیک، وسیِژ نیز کنار رفت و بجای او امینه آنتئو نیس روی کار آمد.

ناکامی‌ها (۱۱ – ۲۰۰۲)

بلژیک به یورو ۲۰۰۴ پرتغال نرسید و پس از ناکامی در راهیابی به جام جهانی  برای اولین بار از سال ۱۹۷۴، قرارداد ایمه آنتونیس، سرمربی وقت تیم ملی بلژیک، پس از سال ۲۰۰۵ تمدید نشد. رنه واندریکن در ژانویه ۲۰۰۶ به جای آنتونیس منصوب شد، اما عملکرد تیم بهبود نیافت و آنها در ژوئن ۲۰۰۷ در رده بندی جهانی فیفا به رتبه ۷۱ سقوط کردند. پس از ناکامی در راهیابی به یورو ۲۰۰۸ و عملکرد ضعیف در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰، که بلژیک در آن حضور داشت، واندریکن در آوریل ۲۰۰۹ برکنار شد. دستیار او فرانکی ورکوترن موقتاً هدایت تیم را بر عهده گرفت.

در این بین، به نظر می رسید که نسل جدید امیدوارکننده ای ظهور کند، زیرا تیم زیر ۲۱ سال بلژیک برای بازی های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ در سال ۲۰۰۷ توانست به این تورنومنت راه یابد و تیم شیاطین سرخ جوان در ۲۰۰۸ در پکن چهارم شد. این بازیکنان جوان، که بسیاری از آن‌ها بعدا در تیم بزرگسالان بلژیک نیز بازی کردند، تیمی عمدتاً با مهارت های دفاعی و همچنین هافب‌های  قوی داشتند. با این حال، حضور آنها در تیم بزرگسالان به موفقیت فوری منجر نشد. پس از باخت ۲ بر ۱ مقابل ارمنستان در سپتامبر ۲۰۰۹، مربی موقت، ورکوترن، استعفا داد و جای خود را برای مربی جدید دیک ادووکات باز کرد. با این حال، در آوریل ۲۰۱۰، تنها پس از شش ماه مربیگری ادووکات در بلژیک، از سرمربیگری شیاطین سرخ در میان گمانه زنی‌ها مبنی بر اینکه او قرار است سرمربی روسیه شود، استعفا داد. ژرژ لیکنز در می ۲۰۱۰ به عنوان جانشین او معرفی شد و قراردادی تا سال ۲۰۱۲ امضا کرد. در دوره دوم مربیگری لیکنز (که قبلاً سرمربی گری بلژیک از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ را بر عهده داشت) شیاطین سرخ با نتیجه‌ای نزدیک بازی پلی آف یورو ۲۰۱۲ را از دست دادند.

اوج گیری بلژیک (۲۰۱۲–اکنون)

لیکنز در می ۲۰۱۲ تیم ملی را ترک کرد و با باشگاه کلاب بروژ قرارداد امضا کرد. وی اظهار داشت که کارش در تیم ملی ۹۰ درصد تکمیل شده است. از مارک ویلموتس (دستیار لیکنز از سال ۲۰۰۹) خواسته شد تا جایگزین لیکنز شود و در دوران مربیگری او، تیم پیشرفت کرد و در اکتبر ۲۰۱۴ به رتبه پنجم رنکینگ جهانی فیفا رسید. مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ به عنوان یک نسل طلایی جدید بلژیک پتانسیل زیادی برای ایجاد موقعیت داشت. عمدتاً با بازیکنانی مانند مهاجمان کوین میرالاس، کریستین بنتکه و روملو لوکاکو، و همچنین مروان فلینی، اکسل ویتسل، موسی دمبله، کوین دی بروین و ادن هازارد. دفاع مستحکم نیز با بازیکنانی مانند وینسنت کمپانی، توماس ورمالن، توبی آلدرویرلد و یان ورتونگن و همچنین دروازه بانان تیبو کورتوا و سیمون مینیوله به خوبی مورد توجه قرار گرفته شد. مارک ویلموتس به خاطر “نه تنها دادن اعتماد به نفس گروه جوان و همچنین لذت بردن از رابطه نزدیک با بازیکنانش بلکه توانایی او در القای نظم به تیم” شهرت و اعتبار یافت. بلژیک در نهایت پس از ۸ برد و ۲ تساوی به عنوان تیم اول گروه به مرحله راه یافت. در  جام جهانی ۲۰۱۴، تیم جوان و کم‌تجربه ‌تر بلژیک، با پشت سر گذاشتن چهار پیروزی متوالی به موفقیت‌های خود ادامه داد و تنها برای دومین بار در تاریخ خود، این تیم به مرحله یک چهارم نهایی راه یافت. این نتیجه تنها یکبار دیگر و در سال ۱۹۸۶ به دست آمده بود.

در ژوئن ۲۰۱۴، ویلموتس قرارداد مربیگری خود را تا سال ۲۰۱۸ (از جمله جام جهانی روسیه) تمدید کرد. بازیکنانی مانند عدنان یانوزای، دیووک اوریگی، راجا ناینگولان و میچی باتشوایی به گروه تهاجمی تیم او اضافه شدند. این تیم در این دوره به چندین رکورد دیگر در رنکینگ فیفا دست یافت که برای اولین بار در اکتبر ۲۰۱۴ به مقام چهارم، در آوریل ۲۰۱۵ به مقام سوم و در ژوئن ۲۰۱۵ به مقام دوم در رنکینگ فیفا رسید. بلژیک با یک بازی کمتر  در اکتبر ۲۰۱۵ به یورو ۲۰۱۶ راه یافت و در نتیجه رنکینگ اول جهان را در رده بندی جهانی فیفا در نوامبر ۲۰۱۵ بدست آورد. در گروه‌بندی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸، آن‌ها در گروه خود اول شدند.

افتخارات

تیم ملی بلژیک افتخارات زیادی در کارنامه خود ندارد و شاید به همین دلیل بتوان گفت که این تیم در این دوره از جام جهانی با انگیزه بسیار بالایی پا به میدان خواهند گذاشت. در ادامه با افتخارات تیم ملی بلژیک آشنا می‌شوید.

جام جهانی

• مقام سوم: ۲۰۱۸

جام ملت‌های اروپا

• مقام دوم: ۱۹۸۰
• مقام سوم: ۱۹۷۲

المپیک تابستانی

• مدال طلا: ۱۹۲۰
• مدال برنز: ۱۹۰۰

عملکرد بلژیک در جام جهانی

تیم ملی بلژیک از دهه اخیر به تیمی جوان و پر قدرت تبدیل شده. بلژیک که تا سال ۲۰۱۰ به سختی از گروه خود در جام جهانی صعود می‌کرد، در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه توانست به مقام سومی این رقابت‌ها برسد. همانطور که اشاره کردیم، بلژیک ستارگانی مانند ادن هازارد، تیبو کورتوا، روملو لوکاکو و غیره را در اختیار دارد. هر کدام از این بازیکنان در تیم خوو تاثیر بسزای گذاشته‌اند و بعید نیست که بتوانند در تیم ملی نیز مفید ظاهر شوند.

نحوه صعود تیم ملی بلژیک به جام جهانی

شیاطین سرخ در گروه E مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در کنفدراسیون یوفا قرار داشتند. هم گروهی‌های بلژیک را تیم‌های ولز، جمهوری چک، استونی و بلاروس تشکیل می‌دانند. تیم ملی بلژیک به صورت قاطعانه و با ۲۰ امتیاز توانست به صورت مستقیم جواز حضور در جام‌ جهانی ۲۰۲۲ قطر را به دست آورد. آن‌ها در این مسیر ۶ برد و ۲ دو مساوی داشتند و با ۲۶ گل زده و ۶ گل خورده به طور همزمان بهترین تیم دفاعی و هجومی این گروه را داشتند.

بلژیک با برد‌هایی سنگین مانند برد ۸ بر صفر مقابل بلاروس و برد ۵ بر ۲ مقابل استونی نشان داد که از خط حمله بسیار مهلک و گلزنی برخوردار است. تیم ملی ولز، یکی از هم گروه‌های بلژیک نیز در این گروه رتبه دوم را بدست آورد و به مرحله پلی آف رفت و در آنجا با شکست حریف خود، تیم ملی اوکراین، به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر صعود کرد.

گروه بلژیک در جام جهانی

تیم ملی بلژیک در گروه F مسابقات جام جهانی قرار دارد و با تیم‌های مراکش، کانادا و کرواسی هم گروه است. اولین بازی شیاطین سرخ در ۲ آذر و ساعت ۲۲:۳۰ برگزار خواهد شد. طبق نظر کارشناسان و هواداران فوتبالی، بلژیک دشواری چندانی در صعود از گروه خود نخواهد تجربه نخواهد اگرچه آن‌ها نباید تیمی مانند کرواسی که فینالیست‌ دوره قبل جام جهانی بود را نیز دست کم بگیرند. بازی دو تیم بلژیک و کرواسی که بازی بسیار مهمی برای هر دو تیم در مرحله گروهی تلقی می‌شود، ساعت ۱۸:۳۰  ۱۰ آذر برگزار خواهد شد.

ترکیب تیم ملی بلژیک

شیاطین سرخ یکی از پر ستاره ترین تیم‌های جام جهانی هستند و اکثر آن‌ها در لیگ‌ها و تیم‌های مطرح اروپایی بازی می‌کنند. بلژیکی‌ها در اردوی تدارکاتی خود برای آماده‌سازی قبل از جام جهانی، در این ماه، اکتبر ۲۰۲۲، به مصاف ولز و هلند می‌روند. ترکیب این تیم از تعادل خوبی بین استعدادهای جوان و بازیکنان با تجربه برخوردار است؛ امری که وجود در هر تیم می‌تواند یک پوئَن مثبت و تاثیر گذار تلقی شود. در ادامه فهرست بازیکنان تیم ملی بلژیک را می‌بینید.

دروازه‌بان‌ها

•  تیبو کورتوا، رئال مادرید
• کوئن کاستیلز، ولفسبورگ
• سیمون مینیوله، کلوب بروژ
• ماتز سلز، ریسینگ استراسبورگ

مدافعان

• ددریک بویاتا، کلوب بروژ
• تیموتی کاستان، لستر سیتی
• ووت فاس، لستر سیتی
• توماس مونیر، بوروسیا دورتموند
• آرتور تیآته، رن
• یان ورتونگن، اندرلخت
• توبی آلدرویرلد، آنتورپ
• جیسون دنایر، بدون باشگاه
• براندون مکله، کلوب بروژ
• زنو دباست، اندرلخت

هافبک‌ها

• کوین دی بروین، منچسترسیتی
• چارلز دی کتلایر، آث میلان
• لیاندر دندوکر، استون ویلا
• ادن هازارد، رئال مادرید
• تورگان هازارد، بوروسیا دورتموند
• الکسیس سیلمیکرز، آث میلان
• آمادو اونانا، اورتون
• هانس وناکن، کلوب بروژ
• اکسل ویتسل، اتلتیکو مادرید
• یوری تیلمانز، لستر سیتی
• لئاندرو تروسارد، برایتون

مهاجمان

• دریس مرتنز، گالاتاسرای
• یانیک کاراسکو، اتلتیکو مادرید
• دودی لوکباکیو، هرتابرلین
• لوئیس اوپندا، لنز
• میشی باتشوایی، فنرباغچه
• روملو لوکاکو، اینترمیلان

سرمربی تیم ملی بلژیک

روبرتو مارتینز اسپانیایی در حال حاضر سکان هدایت تیم ملی بلژیک را در دست دارد. این مربی ۴۹ ساله پیش از تیم ملی بلژیک، مربیگری تیم اورتون در لیگ جزیره را بر عهده داشته.

مارتینز در دوران فوتبال خود به عنوان هافبک دفاعی بازی می‌کرد و فوتبال حرفه‌ای خود را در تیم رئال ساراگوسا آغاز کرد. او توانست با آن تیم قهرمان کوپا دل ری شود. مارتینز یک سال را در تیم دسته دو بالاگِر (CF Balaguer) گذراند. او سپس با ویگان اتلتیک تیم دسته سوم لسگ انگلیس قرارداد امضا کرد. او در کنار خسوس سِبا و ایسیدرو دیاز  یک گروه کوچک اسپانیایی در باشگاه، معروف به “سه دوست” (the three amigos) ایجاد کرد. مارتینز به مدت شش سال بازیکن ثابت تیم اصلی بود. این طولانی‌ترین مدت زمانی بود که او در یک باشگاه سپری می‌کرد. او در مدت حضورش در این تیم، در لیگ دسته سوم فوتبال انگلیس و جام لیگ فوتبال (ELF) مقام قهرمانی را به دست آورد. او قبل از پیوستن به سوانسی سیتی در سال ۲۰۰۳ به تیم اسکاتلندی مادرول و سپس به والسال رفت. او کاپیتان باشگاه سوانسی شد و به این تیم کمک کرد تا در سال ۲۰۰۵ به لیگ یک صعود کند. او در سال ۲۰۰۶ به چستر سیتی انتقال پیدا کرد و دوباره به عنوان کاپیتان انتخاب شد.

در سال ۲۰۰۷، او از فوتبال بازنشسته شد تا سرمربی سوانسی سیتی شود‌.مارتینز توانست‌سوانسی را به عنوان قهرمانی برساند تا بتواند به لیگ یک انگلیس صعود کند. او سپس در سال ۲۰۰۹ به ویگان اتلتیک پیوست و به این باشگاه کمک کرد تا برای سه فصل متوالی از لیگ سقوط نکند. ویگان در چهارمین فصل خود با مربیگری وی به دسته دوم سقوط کرد، اما در سال ۲۰۱۳ برای اولین بار در تاریخ باشگاه، جام حذفی را به دست آورد. در پایان آن فصل او سرمربی اورتون شد. در ماه می ۲۰۱۶، او از سرمربیگری آوردن اخراج شد و در ۳ آگوست ۲۰۱۶ سرمربی بلژیک شد. مارتینز شیاطین سرخ را به مقام سوم جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه رساند که بهترین نتیجه آنها در این رقابت‌ها بود. او همچنین بلژیک را به مقام اوا در رنکینگ جهانی فیفا از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ رساند.

مربیگری باشگاهی

با سرمربیگری مارتینز، سوانسی سیتی تنها یک بار در ۱۱بازی خود شکست خورد و این شانس را به این تیم داد تا در آخرین روز فصل ۲۰۰۶ – ۲۰۰۷ به مزحله پلی آف دست یابند. اما پس از شکست ۶ بر ۳ در خانه مقابل بلکپول، این موقعیت برای صعود به لیگ برتر از دست رفت. مارتینز اولین جایزه “مربی ماه” لیگ یک خود را در اکتبر ۲۰۰۷ با هدایت تیمش در چهار برد متوالی در لیگ، از جمله یک برد ۵ بر صفر و پیروزی ۴ بر ۱ مقابل لیتون اورینت و تیم بورنموث در خارج از خانه به دست آورد. او در ماه دسامبر پس از یک پیروزی مهیج ۳ بر ۲ مقابل لیدز یونایتد در استادیوم لیبرتی سوانسی سیتی، و در ژانویه پس از دومین پیروزی ۴ بر صفر خارج از خانه مقابل دانکاستر روورز، این جایزه را به صورت پیاپی برد. او همچنین نامزد دریافت جایزه بهترین مربی ماه فوریه شد اما به جان وارد، مربی کارلایل یونایتد (Carlisle United) شکست خورد. در آوریل ۲۰۰۸، مارتینز قرارداد جدیدی با سوانسی امضا کرد که در آن تضمین داده بود این باشگاه را قهرمان لیگ یک نماید و به رقابت‌های چمپیونشیپ صعود کند. مارتینز در می ۲۰۰۸، جایزه بهترین مربی سال لیگ یک را به خاطر هدایت سوانسی به عنوان قهرمانی دریافت کرد.

در فصل ۰۹ – ۲۰۰۸، مارتینز اولین بازی سوانسی در لیگ دسته دوم انگلیس پس از ۲۶ سال را رهبری کرد. این فصل با شکست ۲ بر صفر خارج از خانه مقابل چارلتون اتلتیک، بد شروع شد. پس از آن، فرم سوانسی بهبود یافت و آنها تنها چهار بازی از ۳۰ بازی بعدی خود را باختند. در این مسیر سوانسی سیتی تعدادی پیروزی کلیدی در لیگ در برابر حریفانی مانند ردینگ و ولورهمپتون واندررز را نیز بدست آورد. مارتینز همچنین تیمش را در پیروزی ۲ بر صفر در جام حذفی در برابر تیم لیگ برتری پورتسموث، که دارنده جام حذفی بود، هدایت کرد.

در ۲۸ مه ۲۰۱۳، دیو ویلان، مدیر عامل باشگاه ویگان، اعلام کرد که مارتینز اجازه دارد با اورتون در مورد پست مربیگری خالی آنها صحبت کند. ویلان گفت: “او (مارتینز) احساس می‌کند مردی نیست که ما را به لیگ برتر برگرداند”. ویلان گفت که بیل کنرایت، دیگر رئیس باشگاه اورتون، یک هفته قبل با او تماس گرفت تا در صورت شکست مذاکرات، اجازه صحبت با مارتینز را بگیرد. ویلان گفت که “فورا” اجازه داده است، و اضافه کرد که انتظار دارد اورتون غرامتی در حدود ۲ میلیون پوند بپردازد.

در ۵ ژوئن ۲۰۱۳، اورتون پس از توافق با قراردادی چهار ساله، انتصاب مارتینز را به عنوان مربی چهاردهم باشگاه تایید کرد. اورتون همچنین با ارسال بسته غرامتی در حدود ۱/۵ میلیون پوند به ویگان موافقت کرد. کنرایت با سه نامزد مربیگری در باشگاه خود مصاحبه کرده بود و مارتینز تنها نامزدی بود که در زمانی که با یک باشگاه دیگر قرارداد بسته بود به او نزدیک شد. مارتینز چهار نفر از اعضای کادر فنی خود در ویگان اتلتیک را به اورتون آورد، پس از جدایی اعضای مختلف از کادر قبلی هر کدام از اعضا به تیم دیگری رفتند. دیوید مویس، مربی قبلی اورتون، در همان هفته به دنبال مارتینز به منچستریونایتد رفت. گریم جونز به عنوان دستیار سرمربی، اینیاکی برگارا مربی دروازه بانان، ریچارد ایوانز به عنوان “مربی بدنسازی” ​​و کوین ریوز، بازیکن ملی پوش سابق تیم ملی انگلیس، به عنوان استعداد یاب توسط مارتینز منصوب شدند. مارتینز قول داده بود که اورتون  به لیگ قهرمانان اروپا صعود کند.

اولین بازی اوتون در لیگ برتر تحت هدایت او، یک تساوی ۲ بر ۲ خارج از خانه مقابل نوریچ سیتی در ۱۷ آگوست بود. اولین پیروزی مارتینز در لیگ به عنوان سرمربی اورتون برابر چلسی در ۱۴ سپتامبر رقم خورد. وقتی اورتون در بازی بعدی خود وستهام یونایتد را ۳ بر ۲ شکست داد، به این معنی بود که مارتینز اولین سرمربی تاریخ باشگاه بود که در شش بازی اول خود شکست نخورده است. با این حال، این روند دوام نیاورد زیرا در بازی بعدی مقابل فولام با نتیجه ۲ بر ۱ در دور سوم جام اتحادیه متحمل شکست شد.

در ۱۲ آوریل ۲۰۱۴، مارتینز اورتون را به پیروزی ۱ بر صفر خارج از خانه مقابل ساندرلند هدایت کرد تا اورتون را به رده چهارم لیگ برتر برساند و رکورد باشگاهی “هفت برد متوالی باشگاهی در لیگ برتر”را به نام خود ثبت کند. هشت روز بعد، اورتون با نتیجه ۲ بر صفر در گودیسون پارک پیروز شد تا مارتینز اولین مربی اورتون

بعد از هری کاتریک در فصل ۷۰ – ۱۹۶۹ باشد که موفق به دبل کردن  در لیگ برتر مقابل منچستریونایتد شده است. مارتینز پس از پایان آن فصل، قرارداد خود را به مدت پنج سال با باشگاه اورتون تمدید کرد.

علیرغم اینکه اورتون با مارتینز در فصل قبل در رده پنجم قرار گرفت، فصل ۱۵ – ۲۰۱۴ موفقیت چندانی برای این تیم نداشت. تا مارس ۲۰۱۵، این تیم فقط یکی از ده بازی اخیر خود را برده بود. شکست ۲ بر صفر مقابل آرسنال باعث شد تیم اورتون به رده چهاردهم سقوط کند و تنها شش امتیاز با  منطقه سقوط از لیگ فاصله داشته باشد. در لیگ اروپا، اورتون به مرحله یک هشتم نهایی صعود کرد و در مجموع ۷ بر ۲ مقابل یانگ بویز پیروز شد. تیم مارتینز با این حال پس از باخت ۵ بر ۲ مقابل تیم اوکراینی دینامو کیف از این رقابت‌ها نیز حذف شد.

در ۱۲ می ۲۰۱۶، مارتینز توسط باشگاه اخراج شد. در آن زمان اورتون با یک بازی باقی مانده در رتبه دوازدهم لیگ قرار داشت. این در حالی است که این مربی اسپانیایی اورتون را به نیمه نهایی در هر دو جام داخلی در آن فصل هدایت کرده بود، اما هواداران به مربی گری او اعتراض کرده و خواستار حذف او شده بودند.

مربگیری ملی

در ۳ آگوست ۲۰۱۶، مارتینز به عنوان مربی تیم ملی بلژیک و جانشین مارک ویلموتس  معرفی شد. او در اولین بازی خود در ۱ سپتامبر ۲۰۱۶، در بروکسل با نتیجه ۲ بر صفر از کشور زادگاهش اسپانیا شکست خورد.

بلژیکی‌های مارتینز اولین تیم اروپایی بودند که پس از پیروزی ۲ بر صفر مقابل یونان توانستند به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه صعود کنند. در مرحله گروهی، تیم او در تمام بازی‌های گروهی پیروز شد و در مرحله یک هشتم نهایی، با دو گل عقب افتاد اما ژاپن را ۳ بر ۲ شکست داد. در مرحله یک چهارم نهایی، بلژیک با نتیجه ۲ بر ۱ برزیل را شکست داد و در نیمه نهایی مقابل همسایه خود، تیم ملی فرانسه قرار گرفت که در آن تقابل ۱ بر صفر شکست خورد. بلژیک در مرحله رده بندی جام جهانی ۲۰۱۸ به مصاف تیم ملی انگلیس رفت و آن را با نتیجه ۲ بر صفر شکست داد تا بهترین نتیجه خود در جام‌های جهانی در تمام دوران کسب کند.

تحت هدایت مارتینز، بلژیک در سپتامبر ۲۰۱۸ در رنکینگ جهانی فیفا به مقام اول صعود کرد و تا فوریه ۲۰۲۱، بدون اینکه طی سال‌ها حتی یک عنوان را کسب کند این رتبه را حفظ کرد. پس از صعود از مرحله گروهی در یورو ۲۰۲۰، او به تنها مربی دنیا تبدیل شد که هم در رقابت‌های جام جهانی و هم در تورنمنتیورو  موفق شده است تا از گروه خود صعود کند. علاوه بر این، او رکورد بیشترین برد بلژیک در یک دوره را به عنوان مربی به نام خود ثبت کرد (۴۶ برد از ۴۹ بازی، در مقایسه با ۴۵ برد در ۱۱۴ برای گای تایس؛ تیس در یک دوره چهار برد دیگر کسب کرد). با این حال، او نتوانست بلژیک را به عنوان قهرمانی در جام جهانی یا هر تورنومنت دیگر برساند، زیرا این تیم در مرحله یک چهارم نهایی ۲ بر ۱ متحمل شکست از ایتالیا  شد و از این رقابت‌ها کنار رفت. با وجود این عملکرد در مسابقات، او تا پایان جام جهانی  ۲۰۲۲ قطر سرمربی بلژیک باقی می‌ماند. او با برتری مقابل بلاروس در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ به رکورد کسب بیشترین پیروزی به عنوان سرمربی در تاریخ تیم ملی بلژیک دست یافت. در  سپتامبر ۲۰۲۱، او دوباره به یک شاهکار جدید دست یافت: بلژیک سه سال متوالی در رنکینگ اول فیفا بود.

سبک مربیگری

مارتینز اغلب به خاطر ایجاد سبک بازی مالکیتی تیم سوانسی سیتی در طول رقابت‌های قهرمانی لیگ یک انگلیس و صعود به لیگ برتر، شناخته‌ می‌شود. پس از جدایی او از سوانسی سیتی به و مربیگریدر ویگان اتلتیک، مربیان جانشین او در سوانسی متناسب با سبک فوتبالی که مارتینز جا انداخته بود انتخاب می‌شدند؛ از جمله مربیانی مانند برندِن راجرز، مایکل لادروپ و گراهام پاتر. مارتینز همچنین از همین سبک بازی در تیم‌های جدیدش، ویگان و اورتون استفاده کرد که از آن‌ها با درجات مختلف موفقیت کسب کرد. مارتینز از فلسفه یوهان کرایف به عنوان تأثیری بر رویکرد مربیگری خود یاد می کند.

افتخارات مربيگری روبرتو مارتینز

سوانسی سیتی

• قهرمانی لیگ یک انگلیس: ۰۸ – ۲۰۰۷

ویگان اتلتیک

• جام حذفی انگلیس: ۱۳ – ۲۰۱۲

بلژیک

• مقام سوم جام جهانی: ۲۰۱۸

ستاره‌های تیم ملی بلژیک

کوین دی بروین

یکی از ستاره‌های تیم ملی بلژیک و البته جهان فوتبال، کوین دی بروین است. به عقیده صاحب نظران حوزه فوتبال، این هافبک ۳۱ ساله که در در حال حاضر در تیم منچسترسیتی بازی می‌کند، یکی از بهترین بازیکنان نسل خود است و یکی از با کیفیت ترین هافبک‌‌های جهان می‌باشد.

فوتبال باشگاهی

دی بروین در سال ۱۹۹۷ فوتبال خود را با باشگاه محل زادگاهش، دورنخن (KVV Drongen) آغاز کرد. دو سال بعد، او به تیم خنت (Genk) پیوست و در سال ۲۰۰۵ به شهر خنت نقل مکان کرد. دی بروین پیشرفت خود را در ترکیب جوانان این تیم ادامه داد و با بهتر شدن بازی او توانست در سال ۲۰۰۸ وارد ترکیب اصلی تیم خنت شود. در مصاحبه با باشگاه جوانان، دی بروین اظهار داشت که از طرفداران تیم لیورپول است و مایکل اوون را الگوی خود می‌داند

دی بروین اولین بازی خود را در تیم اول خنت در شکست ۳ بر صفر مقابل تیم شارلوا در ۹ می ۲۰۰۹ انجام داد. پس از تثبیت خود در این تیم در فصل بعد، در ۷ فوریه ۲۰۱۰، دی بروین اولین گل خود را برای این باشگاه به ثمر رساند که سه امتیاز بازی را برای خنت در پیروزی ۱ بر صفر مقابل استاندارد لیژ  تضمین کرد. او در فصل ۱۱‌ –۲۰۱۰ در ۳۲ بازی لیگ که به میدان رفت ۵ گل به ثمر رساند و ۱۶ پاس گل داد و خنت برای سومین بار قهرمان لیگ بلژیک شد. در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۱، دی بروین اولین هت تریک خود را برای خنت در برابر کلوب بروژ به ثمر رساند که در نهایت بازی با پیروزی ۴ بر ۳ تیم خنت به پایان رسید. در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۲، دی بروین در پیروزی ۵ بر صفر مقابل اوه لوون یک گل زد. در ۱۸ فوریه ۲۰۱۲، این هافبک خلاق پس از انتقال توافقی خود به چلسی، اولین گل خود را در خنت را به ثمر رساند و همچنین در پیروزی ۲ بر ۱خارج از خانه مقابل مونس گل دیگر تیمش را وارد دروازه کرد. دی بروین فصل را با به ثمر رساندن گل آخر در پیروزی ۳ بر ۱ مقابل خنت به پایان رساند. او رقابت‌های لیگ را با ۸ گل از ۲۸ بازی به پایان رساند.

در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۲، در آخرین مهلت نقل و انتقالات زمستانی، باشگاه لیگ برتری چلسی و خنت امضای قرارداد دائمی دی بروین را اعلام کردند. گفته می‌شد مبلغ این قرارداد حدود ۷ میلیون پوند بوده است. او قراردادی به مدت ۵ سال و نیم در استمفورد بریج امضا کرد، اما تا پایان فصل ۲۰۱۱ –۲۰۱۲ در خنت باقی ماند. دی بروین به وبسایت باشگاه چلسی گفت: “آمدن به تیمی مانند چلسی یک رویا است اما اکنون باید سخت تلاش کنم تا به سطحی که لازم است برسم.” در ۱۸ جولای ۲۰۱۲، دی بروین اولین بازی خود را برای چلسی در یک بازی دوستانه مقابل تیم آمریکایی سیاتل ساندرز که در لیگ برتر فوتبال آمریکا (MLS) حضور دارد، در برد ۴ بر  ۲ انجام داد. دی بروین همچنین نیمه اول را در مقابل غول لیگ ۱ فرانسه، پاریس سن ژرمن، در استادیوم یانکی نیویورک سیتی به میدان رفت.

در ۳۰ آگوست ۲۰۱۵، منچسترسیتی اعلام کرد که دی بروین را با قراردادی ۶ ساله، با مبلغ بی سابقه  ۵۵ میلیون پوند در باشگاه،  (۷۵ میلیون یورو) به خدمت گرفت. این انتقال او را به دومین انتقال گران قیمت تاریخ فوتبال انگلیس پس از انتقال آنخل دی ماریا به منچستریونایتد در سال ۲۰۱۴ تبدیل کرد. او اولین بازی خود را برای این تیم در لیگ برتر در ۱۲ سپتامبر مقابل کریستال پالاس انجام داد و در دقیقه ۲۵ جای سرخیو آگوئرو مصدوم را گرفت. در ۱۹ سپتامبر، او اولین گل خود را برای باشگاه منچسترسیتی مقابل وستهام یونایتد در وقت‌های تلف شده نیمه اول  به ثمر رساند که در نهایت منچسترسیتی آن بازی را ۲ بر ۱ باخت. او در پیروزی ۴ بر ۱ در چارچوب جام اتحادیه مقابل ساندرلند در ۲۲ سپتامبر و باخت ۴ بر ۱ مقابل تیم تاتنهام  در لیگ برتر در ۲۶ سپتامبر گلزنی کرد. در ۳ اکتبر، او در برد ۶ بر ۱ تیمش مقابل نیوکاسل یونایتد نیز گلزنی کرد.

در ۲ اکتبر، دی بروین در کنار هم تیمی‌هایش، سرخیو آگوئرو و یایا توره، به عنوان یکی از بازیکنانی که در لانگ لیست جایزه معتبر توپ طلای فیفا قرار گرفت. تنها ۱۸ روز بعد، در ۲۰ اکتبر، فیفا او را به عنوان یکی از بازیکنانی که در لیست ۲۳ نفره نامزد‌های توپ طلا قرار دارند، معرفی کرد. در ۲۱ اکتبر، دی بروین در مقابل سویا در لیگ قهرمانان اروپا گل برتری تیمش را در حالی که مصدوم بود به ثمر رساند تا سیتی در فاصله یک امتیازی از یوونتوس، صدرنشین گروه، با سه بازی باقی مانده از مرحله گروهی، فاصله داشته باشد. در ۱ دسامبر، او در پیروزی ۴ بر ۱ مقابل هال سیتی یک گل زد تا منچسترسیتی را به نیمه نهایی جام لیگ فوتبال برساند.

در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰، دی بروین در پیروزی ۳ بر ۱ خارج از خانه مقابل ولورهمپتون واندررز در اولین بازی فصل منچستر سیتی گل زد و پاس گل داد. در دیدار حساس با قهرمان لیگ برتر، لیورپول، دی بروین در گل تساوی که توسط گابریل ژسوس به ثمر رسید تاثیر گذاشت و همچنین یک پنالتی بدست آورد که نتوانست آن را وارد دروازه کند. این بازی با تساوی ۱ بر ۱ به پایان رسید. در ۷ آوریل، دی بروین پس از مذاکره با باشگاه، و بعد از رجوع به داده‌های آماری برای میزان درآمد، افزایش ۳۰ درصدی خود را در قراردادی ۴ ساله با باشگاه تضمین کرد.

در ۲۵ آوریل ۲۰۲۱، ضربه ایستگاهی دی بروین توسط آیمریک لاپورته وارد دروازه شد و باعث شد تا سیتیزن‌ها در فینال جام اتحادیه انگلیس در ورزشگاه ومبلی، ۱ بر صفر مقابل تیم تاتنهام  پیروز شوند. در ۲۸ آوریل، او یک گل در برد ۲ بر ۱ خارج از خانه مقابل پاریسن ژرمن در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند. در ۲۹ می، دی بروین پس از برخورد با آنتونیو رودیگر در نیمه دوم فینال لیگ قهرمانان اروپا، از ناحیه سر آسیب دید و گابریل ژسوس جایگزین او شد. با این حال، تیم او ۱ بر صفر مقابل باشگاه سابقش چلسی شکست خورد. اسکن‌های پزشکی پس از بازی نشان داد که دی بروین دچار شکستگی حاد استخوان بینی و شکستگی استخوان نیمکره چپ شده است. این موضوع باعث شد که شرکت او در مسابقات یوفا یورو ۲۰۲۰ در هاله‌ای از ابهام قرار بگيرد.

در پایان فصل، کوین جایزه بهترین بازیکن سال لیگ جزیره را دریافت کرد.

در ۱۱ می ۲۰۲۲، دی بروین در برد ۵ بر ۱ سیتی مقابل ولورهمپتون واندررز، چهار گل در عرض ۲۴ دقیقه به ثمر رساند که اولین هت تریک او با این باشگاه و سومین هت تریک او در تاریخ لیگ برتر بود. اندی هینچکلیف، کارشناس اسکای اسپورت، این شاهکار را “بیست و سه دقیقه نبوغ فوتبال” توصیف کرد و جرمی ویلسون، در روزنامه دیلی تلگراف، گفت: “هت تریک ‘با پای غیر تخصصی’ دی بروین یکی از بهترین نمایش‌های تاریخ لیگ برتر بود”. دی بروین بار دیگر جایزه بهترین بازیکن فصل لیگ برتر را دریافت کرد و چهارمین بازیکنی شد که بیش از یک بار این جایزه را دریافت کرد. او همچنین برای چهارمین بار برنده جایزه بهترین بازیکن سال منچسترسیتی شد. در نتیجه، او با ریچارد دان در تعداد کسب این جایزه مساوی شدند.

فوتبال ملی

دی بروین  در رده‌های زیر ۱۸، زیر ۱۹ و زیر ۲۱ سال باژیک بازی کرده است. او اولین بازی خود را برای تیم بزرگسالان بلژیک در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۰ در یک بازی دوستانه بین المللی مقابل فنلاند در تورکو انجام داد. این بازی با نتیجه ۱ بر ۱ به سود بلژیک به پایان رسید. قبل از اولین بازی کامل خود برای تیم بزرگسالان بلژیک، دی بروین واجد شرایط بازی برای کشور بوروندی، زادگاه مادرش، بود.

دی بروین در طول رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ به عضو ثابت تیم بلژیک تبدیل شد. در این بازی‌ها او چهار گل به ثمر رساند تا شیاطین سرخ به اولین تورنمنت بزرگ خود در ۱۲ سال راه پیدا کنند.

در ۱۳ می ۲۰۱۴، او در فهرست ۲۳ نفره تیم بلژیک برای جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل قرار گرفت. در اولین بازی خود در این مسابقات، مقابل الجزایر در بلو هوریزونته، دی بروین در گل تساوی مروان فلینی تاثیر مستقیم گذاشت و از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شد. در مرحله یک هشتم نهایی، دی بروین گل ابتدایی بلژیک را در دقیقه سوم وقت اضافه به ثمر رساند و بلژیک تیم ملی آمریکا را با نتیجه ۲ بر ۱ شکست دادند.

در ۱۰ اکتبر‌ ۲۰۱۴، دی بروین در مقدماتی یوفا یورو ۲۰۱۶، دو گل در یک شکست ۶ بر صفر مقابل آندورا به ثمر رساند که با رکورد پیروزی این تیم در مسابقات مقدماتی اروپا در سال ۱۹۸۶ برابر بود. در ۳ سپتامبر ۲۰۱۵، دی بروین در پیروزی ۳ بر ۱ مقابل بوسنی و هرزگوین گلزنی کرد. در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۵، دی بروین در پیروزی ۴ بر ۱ مقابل آندورا گلزنی کرد که حضور بلژیک را در فینال یورو ۲۰۱۶ تضمین کرد. سه روز بعد، او در پیروزی ۳ بر ۱ مقابل اسرائیل گلزنی کرد و بلژیک را در صدر گروه قرار داد. در ۳۱ می ۲۰۱۶، دی بروین برای در فهرست نهایی ۲۳ نفره بلژیک برای یورو ۲۰۱۶ انتخاب شد. در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۶، دی بروین به دلیل عملکردش در پیروزی ۳ بر صفر بلژیک مقابل جمهوری ایرلند مورد ستایش قرار گرفت. در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۶، دی بروین به دلیل عملکردش در پیروزی ۴ بر صفر مقابل مجارستان در مرحله یک هشتم نهایی، که در آن دو پاس گل داد، به عنوان مرد برتر بی بی سی انتخاب شد.

دی بروین برای فهرست نهایی ۲۳ نفره بلژیک برای جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه انتخاب شد. در ۱۸ ژوئن، در بازی اول گروهی بلژیک مقابل پاناما، دی بروین یک پاس گل به روملو لوکاکو داد در نهایت این تیم ۳ بر صفر پیروز شد. در ۶ جولای، او گل دوم بازی را در پیروزی ۲ بر ۱ در مرحله یک چهارم نهایی مقابل برزیل به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شد. در مرحله نیمه نهایی، بلژیک با نتیجه ۱ بر صفر مغلوب فرانسه شد. در ۱۴ جولای، بلژیک در دیدار رده بندی مقابل انگلیس، ۲ بر ۱ پیروز شد و مقام سوم جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه را بدست آورد.

در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۱، دی بروین اولین گل خود و تیمش را در دومین بازی بلژیک در یورو ۲۰۲۰ در پیروزی ۲ بر ۱ مقابل دانمارک به ثمر رساند. او پیش از این نیز در گل اول تیم تاثیر داشته و پاس گل آن را داده بود. در جریان بازی مرحله یک هشتم نهایی با پرتغال، دی بروین در اثر تکل از پشت توسط ژائو پالهینیا از پرتغال از ناحیه مچ پا آسیب دید. در ۲ جولای، روبرتو مارتینز، سرمربی بلژیک، گفت که دی بروین می‌تواند به موقع برای بازی یک چهارم نهایی، در اواخر همان روز، بهبود یابد، علیرغم اینکه در تمام هفته تمرین نکرد و بعداً در ترکیب اصلی قرار گرفت.

سبک بازی

 دی بروین را کارشناسان فوتبال به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جهان شناخته می‌شناسند و او را اغلب به عنوان یک فوتبالیست “کامل” توصیف می‌کنند. او که به عنوان بازیکنی همه کاره و با استعداد در رسانه‌ها شناخته می‌شود، عمدتاً در پست هافبک میانی یا هجومی بازی می‌کند، اما می‌تواند در چندین پست دیگر نیز خود را خوب نشان دهد و به عنوان وینگر یا مهاجم دوم مورد استفاده قرار گیرد. او حتی در یک پست هافبک خلاقانه عمیق‌تر و گاهی اوقات در نقش باکس تو باکس یا به عنوان یک شماره ۹ کاذب به کار گرفته شود. کارشناسان اغلب او را به دلیل تکنیکش به عنوان یکی از بهترین و کامل‌ترین بازیسازان پیشرفته مدرن توصیف می‌کنند. دریبل زنی، آمادگی بدنی، میزان کار در زمین، دید، دقت عبور، دامنه وسیع پاس، و توانایی شوت از راه دور قدرتمند با هر دو پا از ویژگی‌های بارز کوین دی بروین هستند.

اگرچه او از قدرت بدنی، سرعت یا توانایی قابل توجهی در هوا برخوردار نیست، اما بازیکنی سریع و ظریف با توپ است و دارای مهارت  دریبل زنی خوب است. علاوه برراین حس موقعیت‌یابی در محوطه جریمه، هوش تاکتیکی، حرکت هوشمند، سبک بازی مستقیم و توانایی او زمانی که مالکیت توپ را در اختیار دارد، او را قادر می سازد تا از فضاهای دفاعی حریف استفاده کند و متعاقباً موقعیت‌ها و فرصت‌های گلزنی برای خود یا هم تیمی‌هایش ایجاد کند. این امر او را به یک تهدید تهاجمی خطرناک در ضد حملات تبدیل می‌کند. او علاوه بر توانایی‌های خلاقانه‌اش، می‌تواند با دویدن‌های دیرهنگام توپ از پشت به محوطه جریمه گلزنی کند. او همچنین ضربات ایستگاهی دقیقی را می‌زند. دی بروین در سال ۲۰۱۷ توسط نشریه گاردین چهارمین فوتبالیست برتر جهان و در سال ۲۰۱۹ دوازدهمین فوتبالیست برتر جهان شد. در سال ۲۰۲۰، پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، او را به عنوان بهترین هافبک جهان توصیف کرد.

ادن هازارد

مهاجم و وینگر ۳۱ ساله بلژیک و رئال مادرید که بازوبند کاپیتانی تیم ملی را نیز به بازو می‌بندد، یکی از بهترین بازیکنان نسل خود و امید‌های گلزنی تیم ملی بلژیک است. ادن هازارد که فوتبال حرفه‌ای خود را از تیم لیل در لیگ ۱ فرانسه آغاز کرده، در حال حاضر شماره ۷ تیم رئال مادرید را بر تن می‌کند.

فوتبال باشگاهی

هازارد در سال ۲۰۰۵ به تیم لیل پیوست و دو سال را صرف بازی در مدرسه فوتبال داخل خود باشگاه کرد. چراکه آکادمی جوانان شهر محل زندگی ادن، لوچین، در آن زمان فعال نبود. در ۲۸ می ۲۰۰۷، او اولین قرارداد حرفه‌ای خود را با تیم لیل و به مدت به سال سه امضا کرد. در آغاز فصل ۲۰۰۷ – ۲۰۰۸، هازارد در سن ۱۶ سالگی در

تیم ذخیره باشگاه لیل در رقابت‌های قهرمانان تازه کار فرانسه (Championnat de France amateur)،سطح چهارم فوتبال فرانسه، قرار گرفت. اگرچه او هنوز در تیم زیر ۱۸ سال لیل در آن لیگ و کوپه گامباردلا بازی می‌کرد. هازارد اولین بازی  خود در لیل را در ۱ سپتامبر ۲۰۰۷ در یک مسابقه لیگ مقابل ریسینگ کلاب دو فرانس انجام داد و در نیمه دوم بازی که با شکست ۳ بر ۱ به پایان رسید، به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. او یک هفته بعد، برای اولین بار در ترکیب اصلی لیل قرار گرفت و در شکست ۱ بر صفر تیمش مقابل لسکوین به میدان رفت.

هازارد پس از گذراندن بیشتر ماه اکتبر و اوایل نوامبر به بازی با تیم زیر ۱۸ سال باشگاه لیل، در ۱۴ نوامبر، با توجه به این که چندیدن بازیکن تیم لیل به تیم ملی‌های خود دعوت شده بودند، مربی آن زمان این تیم فرانسوی، کلود پوئل، ادن هازارد را به تیم بزرگسالان دعوت کرد تا در یک مسابقه به میدان برود. این یک باری دوستانه مقابل تیم کلوب بروژ بلژیکی در ۱۶ نوامبر بود. او به عنوان بازیکن تعویضی در این مسابقه ظاهر شد. او در نتیجه عملکرد خوب خود، در ترکیب ۱۸ نفره تیم برای رویارویی با نانس در بازی لیگ در ۲۴ نوامبر قرار گرفت. این ستاره بلژیکی پس از آن اولین بازی حرفه ای خود را  پس از یک تعویض در  دقیقه ۷۸ این مسابقه انجام داد.

هازارد به ذخیره‌های تیم بازگشت و دسامبر را به بازی با تیم گذراند. پس از تعطیلات زمستانی، هازارد در ژانویه به تیم اصلی بازگشت و در سه بازی لیگ برابر متز، سوشو و پاری سن ژرمن به عنوان یار تعویض به میدان رفت. پس از بازی مقابل پاری سن ژرمن، او به تیم آماتور لیل برگشت و همزمان با تیم ذخیره در دسته چهارم و تیم زیر ۱۸ سال در کوپ گامباردلا (لیگ ۴ فرانسه) بازی کرد. در ۱۷ می ۲۰۰۸، او اولین گل خود در تیم آماتور را در پیروزی ۳ بر ۲ مقابل ویتره به ثمر رساند. هازارد دوره ابتدایی فوتبال خود را با ۱۱ بازی و یک گل به پایان رساند و به تیم رزرو لیل کمک کرد تا در رده پنجم قرار گیرد که در بین تیم‌های رزرو باشگاه‌های حرفه ای که در این گروه بازی می‌کردند اول شد.

قبل از فصل ۱۲ – ۲۰۱۱، هازارد به پیراهن شماره ۱۰ را پوشید. در اولین مسابقه رسمی لیل در فصل، مقابل مارسی در جام قهرمانان ۲۰۱۱ بود و هازارد گل دوم تیمش را به ثمر رساند. لیل آن بازی را ۲ بر صفر پیروز شد. با اینحال، مارسی در بازی برگشت مقابل لیل، ۵ بر ۴ در این مسابقه به پیروزی رسید. در ۱۰ سپتامبر، او دو گل در پیروزی ۳ بر ۱ خارج از خانه مقابل سنت اتین به ثمر رساند. چهار روز بعد، هازارد اولین بازی خود را در لیگ قهرمانان اروپا در تساوی ۲ بر ۲ در مرحله گروهی مقابل زسکا مسکو روسیه انجام داد.

در بازی بعدی لیل در لیگ، بعد از اولین بازی خود در لیگ قهرمانان، او یک پنالتی را در تساوی ۲ بر ۲ مقابل سوشا به گل تبدیل کرد. سه روز بعد، هازارد گل تساوی بخش تیمش را را در تساوی‌۲ بر ۲  مقابل بوردو به ثمر رساند. پس از گذشت بیش از دو ماه بدون گلزنی در لیگ، در ۳ دسامبر، هازارد به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد و در پیروزی مقابل آژاسیو گل برتری بازی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. دو روز بعد، هازارد در میان چند بازیکن دیگر نامزد تیم منتخب یوفا در سال ۲۰۱۱ شد. در آخرین بازی لیل قبل از تعطیلات زمستانی، هازارد با به ثمر رساندن گل سوم تیمش در تساوی ۴ بر ۴ مقابل نیس، بیشترین میزان گل خود را در لیگ، در یک فصل را به ثبت رساند. پس از به ثمر رساندن این گل، هازارد با تقدیم گلش به مولامی بوکوتو، بازیکن سابق آکادمی جوانان لیل که یک روز قبل درگذشت، به وی ادای احترام کرد. در ۳ مارس، هازارد هر دو گل را در تساوی ۲ بر ۲ مقابل اکسر به ثمر رساند.

در ۴ ژوئن ۲۰۱۲، چلسی رسماً در وب سایت خود تأیید کرد که این باشگاه با لیل برای انتقال هازارد به توافق رسیده است. این هافبک بلژیکی با شرایط شخصی خود باشگاه موافقت کرد و معاینه پزشکی را پشت سر گذاشت. مبلغ این انتقال ۳۲ میلیون پوند گزارش شده است. هازارد پس از امضای قرارداد به وب سایت رسمی باشگاه گفت: “خوشحالم که بالاخره به اینجا رسیدم. این باشگاه فوق العاده است و برای شروع کار خود در اینجا بسیار مشتاقم. ” چلسی شماره ۱۷ را به هازارد داد که قبلا توسط خوزه بوسینگوا پوشیده شده بود.

در ۱۲ آگوست ۲۰۱۲، هازارد اولین بازی خود را برای چلسی در سال ۲۰۱۲ و در چارچوب جام خیریه انگلیس FA Community) Shield) در برابر منچسترسیتی انجام داد که با شکست ۳ بر ۲ در استادیوم ویلا پارک به پایان رسید. یک هفته بعد، او اولین بازی خود را در لیگ مقابل ویگان اتلتیک در ورزشگاه DW انجام داد. در این مسابقه، هازارد در گل ابتدایی تیم به برانیسلاو ایوانوویچ پاس گل داد و دقایقی بعد صاحب یک پنالتی شد که فرانک لمپارد آن را تبدیل به گل کرد و تیمش ۲ بر صفر به پیروزی رسید. او اولین بازی خود در استمفورد بریج را در بازی بعدی تیمش در مقابل ردینگ در ۲۲ اکتبر انجام داد. او یک پنالتی دیگر به دست آورد که لمپارد آن را به گل تبدیل کرد. هازارد همچنین با دادن پاس گل‌ به گری کیهیل و برانیسلاو ایوانوویچ، به برد چلسی با نتیجه ۴ بر ۲ در استمفوردبریج کمک کرد. سه روز بعد، هازارد اولین گل خود را به عنوان بازیکن چلسی در بازی لیگ مقابل نیوکاسل یونایتد پس از زدن یک پنالتی به ثمر رساند. چلسی این بازی را ۲ بر صفر برد.

هازارد اولین بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا را برای چلسی در اولین بازی مرحله گروهی این تیم مقابل یوونتوس انجام داد. در ماه دسامبر، او در بازی‌هایی پشت سر هم گلزنی کرد: در پیروزی ۵ بر ۱ خارج از خانه مقابل لیدز یونایتد در جام اتحادیه، و پیروزی ۸ بر ۱ لیگ مقابل استون ویلا. در ژانویه ۲۰۱۳، هازارد با پای چپ خود از فاصله ۲۵ یاردی در پیروزی ۴ بر صفر چلسی مقابل استوک سیتی یک گل به ثمر رساند. در این مسابقه چلسی اولین شکست خانگی فصل را به استوک سیتی تحمیل کرد. او در بازی بعدی، با یک ضربه چشمگیر از بیرون محوطه جریمه در تساوی ۲ بر ۲ در خانه مقابل ساوتهمپتون، دوباره گلزنی کرد.

هازارد در اولین بازی خود ‌در فصل ۱۹ – ۲۰۱۸ گلزنی کرد و در پیروزی ۲ بر ۱ مقابل نیوکاسل یونایتد در ۲۶ اکتبر، پنالتی تیمش را به گل تبدیل کرد. در ۱۵ سپتامبر، هازارد در پیروزی ۴ بر ۱ مقابل کاردیف سیتی هت تریک کرد. او از روی نیمکت به زمین آمد تا چلسی را در دور سوم جام اتحادیه انگلیس، در آنفیلد در ۲۶ سپتامبر با نتیجه ۲ بر ۱ مقابل لیورپول پیروز کند. این ششمین گل او در هفت بازی ابتدایی فصل بود. در بازی بعدی، مقابل لیورپول در لیگ برتر، او در هشت بازی هفت گل به ثمر رساند و در تساوی ۱ بر ۱در استمفوردبریج دروازه حریف را باز کرد. در ۱۶ دسامبر، هازارد به پدرو پاس گل داد و یک گل نیز به ثمر رساند تا چلسی ۲ بر ۱ در خارج از خانه مقابل برایتون اند هوو آلبیون در لیگ پیروز شود. در بازی دیگر نیز ادن هازارد از روی نیمکت به میدان رفت تا در بازی چلسی در نیمه نهایی جام حذفی انگلیس، سه گل به تیم بورنموث بزند. روز بعد او هر دو گل تیمش را در برد ۲ بر ۱ در روز “باکسینگ دی”  (از تعطیلات محبوب در انگلستان) در مقابل واتفورد در ویکاریج رود به ثمر رساند که اولین گل آن صدمین گلش برای چلسی و  گل دومش صد و پنجاهمین گل دوران باشگاهی او بود.

در ۸ آوریل ۲۰۱۹، هازارد یک گل انفرادی به وستهام یونایتد زد که به عنوان بهترین گل ماه آوریل لیگ برتر انتخاب شد. در ۹‌ می ۲۰۱۹، هازارد در ضربات پنالتی مقابل آینتراخت فرانکفورت در استمفوردبریج، پنالتی تعیین کننده را به ثمر رساند تا چلسی را با نتیجه ۴ بر ۳ به فینال لیگ اروپا برساند. تعداد ۱۵ پاس گل او در فصل ۱۹ – ۲۰۱۸ لیگ برتر باعث شد تا او جایزه بهترین بازی‌سازی فصل لیگ برتر را به دست آورد. هازارد به تیری هانری، مت لو تیسیه و اریک کانتونا پیوست تا چهارمین بازیکن تاریخ لیگ برتر شود که حداقل ۱۵ گل و ۱۵ پاس گل در یک فصل لیگ برتر به ثبت رسانده است و همچنین بازیکنی شد که بیشترین پاس گل و گل را در این فصل به ثمر رسانده (۳۱ گل). در ۲۹ می، چلسی پس از پیروزی ۴ بر ۱ مقابل آرسنال در فینال، قهرمان لیگ اروپا شد، که در آن مسابقه هازارد دو گل زد و همچنین به پدرو پاس گل داد. بعد از بازی، هازارد اظهار داشن کرد که احتمالا آخرین باری است که برای باشگاه چلسی بازی می کند.

هازارد که در چلسی خود را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جهان به اثبات رسانده بود در ۷ ژوئن ۲۰۱۹، به اشگاه رئال مادرید در لالیگا پیوست. کهکشانی‌ها در وب سایت خود اعلام کرند که هازارد برای فصل ۲۰۲۰ – ۲۰۱۹ با آنها قرارداد امضا خواهد کرد. او قراردادی را تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۴ با مبلغ ۱۰۰ میلیون یورو امضا کرد که ممکن است به دلیل هزینه‌های اضافی به ۱۴۶/۱ میلیون یورو افزایش یابد، با قراردادی به ارزش ۴۰۰ هزار پوند در هفته. هازارد پس از گرت بیل که در سال ۲۰۱۳ با مبلغ ۱۰۱ میلیون یورو به رئال پیوست، گران ترین بازیکن مادرید شد.

فوتبال ملی

هازارد برای تیم‌های ملی جوانان بلژیک، از جمله تیم‌های زیر ۱۷ و زیر ۱۹ سال بازی کرده است. او در تیم زیر ۱۷ سال بلژیک، ۱۷ بازی کرد و دو گل به ثمر رساند. او با این تیم در جام توتو، یک تورنمنت بین‌المللی سالانه جوانان که در اتریش برگزار می‌شود، بازی کرد و همچنین در مسابقات قهرمانی فوتبال زیر ۱۷ سال اروپا در سال ۲۰۰۷، که بلژیک میزبان آن بود، به میدان رفت. در این تورنمنت، هازارد تنها گل خود را در بازی اول تیم بلژیک مقابل هلند به ثمر رساند و در تساوی ۲ بر ۲ پنالتی را تبدیل به گل کرد. این مسابقه برای هازارد به منزله بازگشت به خانه بود، زیرا در شهر توبیز (Tubize) برگزار می‌شد؛ جایی که او بخشی از دوران جوانی خود را در آن گذرانده است. در طول مسابقات، هازارد رسانه‌ها و مربیان را تحت تاثیر قرار داد، که باعث شد بسیاری در بلژیک او را با اسطوره فوتبال بلژیک انزو سیفو مقایسه کنند.

بلژیک در نیمه نهایی رقابت‌ها با نتیجه ۷ بر ۶ در ضربات پنالتی مغلوب اسپانیا شد. بلژیک دقایقی با گل به خودی داوید روچلا فاصله داشت که هازارد در آن نقش بسزایی داشت، اما بویان کرکیچ مهاجم بارسلونا گل تساوی را برای کشورش به ثمر رساند تا بازی به وقت اضافه کشیده شود. به دلیل کسب مقام سوم در این مسابقات، بلژیک به جام جهانی فوتبال زیر ۱۷ سال ۲۰۰۷ که در کره جنوبی برگزار شد، راه یافت. هازارد برای شرکت در این تورنومنت انتخاب شد و در هر سه بازی مرحله گروهی بازی کرد. اما بلژیک از این تورنومنت حذف شد.

هازارد پس از بازی در جام جهانی فوتبال زیر ۱۷ سال در آگوست و سپتامبر ۲۰۰۷، در ماه اکتبر به تیم زیر ۱۹ سال دعوت شد. اولین حضور او در بازی مقدماتی قهرمانی فوتبال زیر ۱۹ سال اروپا در سال ۲۰۰۸ مقابل رومانی بود که به عنوان یار تعویضی در پیروزی ۴ بر صفر به میدان رفت. او پس از آن در دو بازی بعدی مرحله گروهی مقابل ایسلند و انگلیس بازی کرد. بلژیک در هر دو بازی شکست خورد و متعاقبا نتایج منفی تیم ملی بلژیک منجر به حذف شیاطین سرخ از این مسابقات شد. به دلیل اینکه هازارد در سال قبل، یک بازیکن زیر سن قانونی بود، واجد شرایط حضور در تیم زیر ۱۹ سال برای فصل ۰۹ – ۲۰۰۸ شد. هازارد به دلیل حضور فزاینده اش در تیم اصلی لیل، فقط اجازه بازی در مسابقات مقدماتی جام ملت‌های اروپا زیر ۱۹ سال ۲۰۰۹ توسط باشگاهش را پیدا کرد و در نتیجه، دوره ۲۰۰۸ جام میلک (Milk Cup) را که در جریان بازی‌های پیش فصل لیل برگزار شد را از دست داد.

در ۷ اکتبر ۲۰۰۸، هازارد اولین گل زیر ۱۹ سال خود را در پیروزی ۵ بر صفر تیمش مقابل استونی به ثمر رساند. سه روز بعد، او در تساوی ۲ بر ۲ مقابل کرواسی، دبل کرد و ۲ گل به ثمر رساند. در الیت راند، هازارد با زدن سه گل، تیم بلژیک را پیش انداخت. او در بازی اول بلژیک مقابل جمهوری ایرلند تک گل این تیم را به ثمر رساند. در بازی بعدی، هازارد در شکست سهمگین سوئد با نتیجه ۵ بر صفر تاثیرگذار بود و یک گل به ثمر رساند و دو پاس گل داد. در دیدار پایانی، این تیم به مصاف سوئیس رفت. بلژیک برای صعود به مسابقات قهرمانی فوتبال زیر ۱۹ سال اروپا در سال ۲۰۰۹ به یک پیروزی واقعی نیاز داشت، اما با وجود اینکه هازارد در دقیقه ۲۱ دروازه سوئیس را باز کرد، پس از تساوی ۱ بر ۱ مقابل سوئیس، بلژیک از مرحله مقدماتی حذف شد.

هازارد عنوان کاپیتانی تیم ملی بلژیک را در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بدست آورد. در بازی اول این تیم در مرحله گروهی مقابل پاناما، او در گل سوم بازی که توسط لوکاکو به ثمر رسید تاثیر مستقیم داشت و به او پاس گل داد. بلژیک با نتیجه ۳ بر صفر در این مسابقه پیروز شد. او سپس در دومین پیروزی بلژیک در مرحله گروهی مقابل تونس دو گل زد  (که شامل یک پنالتی بود). گل پنالتی او در دقیقه ۶ وارد دروازه شد که دومین گل سریع این تیم در تاریخ مسابقات جام جهانی محسوب می‌شود. هازارد پس از عملکرد چشمگیرش مقابل تونس به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شد. در بازی آخر گروه، هازارد در پیروزی ۱ بر صفر بلژیک مقابل انگلیس بازی نکرد زیرا او به همراه هشت بازیکن دیگر در دو بازی قبلی به دستور روبرتو مارتینز استراحت داشتند. در پیروزی ۳ بر ۲ بلژیک مقابل ژاپن در مرحله یک هشتم نهایی، هازارد نقش مهمی در جبران دو گل خورده داشت. در پایان این بازی، بلژیک به اولین تیمی در ۴۸ سال گذشته تبدیل شد که از یک شکست ۲ بر صفر و در یک بازی حذفی جام جهانی به پیروزی رسیده است. هازارد برای دومین بازی متوالی خود بار دیگر توسط حامیان مالی فیفا، بادوایزر (Budweiser)، به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شد.

هازارد در مرحله یک چهارم نهایی مجدداً در عملکرد درخشانی داشت و به بلژیک کمک کرد تا با پیروزی ۲ بر ۱ مقابل برزیل، قهرمان پنج دوره جام جهانی، به دومین نیمه نهایی جام جهانی در تاریخ خود برسد. در آن بازی، هازارد یک رکورد در جام جهانی برای دریبل‌های موفق یک در مقابل یک در هر بازی جام جهانی از سال ۱۹۶۶ با ۱۰۰ درصد موفقیت در ده دریبل ثبت کرد. در نیمه نهایی، که یک بازی حساس بود، بلژیک با ضربه سر ساموئل اومتیتی ​​فرانسوی و تاکتیک‌های شدید دفاعی فرانسه، با نتیجه ۱ بر صفر شکست خورد. در ۱۴ جولای، هازارد در بازی رده بندی جام جهانی جهانی، در پیروزی ۲ بر صفر مقابل انگلیس گل دوم تیمش را در دقیقه ۸۲ به ثمر رساند تا برای سومین در آن جام جهانی به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شود. این بهترین نتیجه کشورش در جام جهانی تا به امروز بود.

در پایان جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه در ۱۵ جولای، گروه مطالعات فنی فیفا (TSG) هازارد را به عنوان دومین بازیکن برتر مسابقات انتخاب و توپ نقره را به او اهدا کرد. او علاوه بر دریبل زدن، سه گل به ثمر رساند و در مجموع دو پاس گل داد و همچنین در سه بازی مختلف (بیش از هر بازیکن دیگری ) به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شد.

هازارد صدمین بازی خود را برای بلژیک در مرحله مقدماتی یورو ۲۰۲۰ در برد ۲ بر صفر خارج از خانه مقابل قبرس در مارس ۲۰۱۹ انجام داد و گل دوم را در آن بازی به ثمر رساند. هازارد در این مرحله کاپیتان بلژیک بود. این تیم اولین تیمی بود که جواز حضور در مسابقات یورو ۲۰۲۰ را کسب کرد. در ۱۷ می ۲۰۲۱، او در فهرست نهایی تیم ملی بلژیک برای یورو ۲۰۲۰ یوفا قرار گرفت. هازارد در سه بازی از پنج بازی بلژیک در طول این مسابقات حضور داشت که در آن‌ها یک پاس گل به کوین دی بروین داد تا او گل پیروزی بخش بلژیک مقابل دانمارک را وارد دروازه کند. او به دلیل مصدومیت نتوانست در بازی یک چهارم نهایی بازی کند و از جایگاه تماشاگران شاهد حذف این تیم توسط ایتالیا بود.

هازارد برای رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بلژیک انتخاب شد و یک پاس گل در برد ۵ بر ۲ مقابل استونی داد و در پیروزی ۳ بر صفر مقابل جمهوری چک گلزنی کرد. او بعداً توسط روبرتو مارتینز، سرمربی بلژیک، مورد تمجید قرار گرفت.

سبک بازی

هازارد بیشتر از هر چیز به عنوان هافبک تهاجمی یا وینگر بازی می‌کند و بسیاری از کارشناسان در حال حاضر او را “یکی از استعداد‌های برتر اروپا” در نظر می‌گیرند. هازارد در لیل تحت مربیگری سابق رودی گارسیا، اغلب در نقش وینگر در ترکیب ۴ –۳ – ۳ تیم لیل بازی می‌کرد و به طور منظم بین جناحین در حرکت بود زیرا می‌توانست از هر دو پای خود هنگام شوت زنی استفاده کند. پس از جدایی یوهان کابای و ژروینیو در سال ۲۰۱۱، در طول فصل ۱۲ – ۲۰۱۱، گارسیا، هازارد را در نقشی خلاقانه به عنوان هافبک تهاجمی وسط بازی داد، این در حالی بود که به او اجازه می‌داد در صورت لزوم به سمت گوشه‌ها نیز بازگردد. دو مورد از رایج‌ترین ویژگی‌های نمونه هازارد سرعت و توانایی فنی اوست که به صفاتی مانند “حیرت‌انگیز” و “فوق‌العاده” توصیف شده‌اند. سرعت، شتاب، و مهارت‌ دریبل زنی او، همراه با خلاقیت، و همچنین استعداد، تعادل، چابکی و مرکز ثقل پایین او، به لطف قد کوچکش (۱/۷۳ متر / ۵ فوت و ۸ اینچ)، به او اجازه می دهد که مالکیت توپ را حفظ کند، مدافعان را از جا بردارد و حریفان را در موقعیت های تک به تک شکست دهد.

در چلسی، هازارد به سطح یک بازیکن در کلاس جهانی رسید و در درجه اول به عنوان هافبک چپ استفاده می‌شد، پستی که به او اجازه می‌داد تا از مرکز دفاع کند و با پای راست قوی‌تر خود شوت زنی کند. پیشرفت او که باعث شد به یکی از بهترین بازیکنان جهان تبدیل شود در فصل ۱۵ – ۲۰۱۴ به اوج رسید. در این فصل او جوایز متعددی را از آن خود کرد و از سوی کارشناسان و مربیان مورد تمجید قرار گرفت. ژوزه مورینیو، سرمربی وقت چلسی، هازارد را تحسین کرد و گفت: “او در حال حاضر یک بازیکن برتر تیم ما می‌باشد و پیشرفتش فوق العاده بوده است. او هنوز خیلی جوان است و می‌تواند بهترین بازیکن جهان شود.” هم تیمی سابق هازارد و کاپیتان لیل، ریو ماووبا، هازارد را به عنوان “بازیکنی بزرگ، با استعدادی بی‌نظیر” توصیف کرد. ماووبا در مورد او می‌گوید، “هازارد در واقع آنقدرها هم بزرگ نیست، اما بسیار سریع است و گرفتن توپ از او نیز بسیار دشوار می‌باشد؛ در ضمن یک تمام کننده بی نظیر است.” خوشحالی پس از گل هازارد همیشه سر خوردن روی زانوهایش بود اما از سال ۲۰۱۸ او روی پاهای خود می‌ماند. اگرچه پست مورد علاقه هازارد یک وینگر چپ است، اما او یک مهاجم همه کاره است، و همچنین در طول دوران حرفه ای خود به عنوان مهاجم دوم، به عنوان یک مهاجم تنها یا حتی به عنوان یک شماره ۹ کاذب به کار گرفته شده است. او فراتر از سرعت، خلاقیت، مهارت های فنی و ویژگی های تهاجمی اش، یک پنالتی و ضربه آزاد زن دقیق نیز هست.

تیبو کورتوا

گلر بلند قامت تیم ملی بلژیک که دروازه بان کهکشانی‌های مادرید نیز هست، یکی از بهترین دروازه‌بانان دنیا در نظر گرفته می‌شود. این دروازه‌بان ۳۰ ساله که سابقه بازی در تیم‌هایی مانند چلسی و اتلتیکو مادرید را در کارنامه خود را دارد، یکی از جوانترین دروازه‌بان‌هایی بود که توانست دستکش طلایی لیگ برتر جزیره را از آن خود کند.

فوتبال باشگاهی

کورتوا در شهر بری (Bree) در فلاندرز (Flanders – منطقه‌ای در بلژیک) از پدری والونی و مادری فلاندری به دنیا آمد. او فوتبال خود را با تیم محلی بیلزِن (Bilzen V.V)  به عنوان یک مدافع چپ آغاز کرد. در مدت کوتاهی پس از بازی در آن تیم، در سال ۱۹۹۹، او در سن هفت سالگی به تیم خنت پیوست و در آنجا بود که تبدیل به یک دروازه بان شد.

کورتوا از طریق سیستم جوانان خنت پیشرفت کرد. هنگام پیوستن او به این تیم، کوئن کاستیلز در ابتدا به عنوان دروازه بان اصلی در نظر گرفته می‌شد. اما در طول دوران آسیب دیدگی او، کورتوا که ۱۶ سال و ۳۵۱ روز داشت، اولین بازی خود را در ۱۷ آوریل ۲۰۰۹ در برابر خنت انجام داد. پس از رد انتقال به تیم هوفنهایم بوندسلیگا، کورتوا در فصل ۱۱ – ۲۰۱۰ از کاستیلز پیشی گرفت و به عنوان دروازه بان اول انتخاب شد. این در زمانی بود که انتقال لازلو کوتلس با مشکلاتی روبرو شد.

او یک مهره کلیدی در قهرمانی خنت در فصل ۱۱ – ۲۰۱۰ در لیگ برتر بلژیک بود. او جایزه بهترین دروازه بان سال و بهترین بازیکن سال خنت را دریافت کرد و در طول ۴۰ بازی لیگ فقط ۳۲ گل دریافت کرد و ۱۴ بار برای خنت  کلین شیت کرد.

در جولای ۲۰۱۱ کورتوا با ۹ میلیون یورو به باشگاه چلسی  پیوست و قراردادی ۵ ساله با این تیم امضا کرد.

در عرض چند هفته پس از پیوستن به چلسی، کورتوا به صورت قرضی و به مدت یک فصل به اتلتیکو مادرید فرستاده شد.

کورتوا اولین بازی خود را برای اتلتیکو در پیروزی ۴ بر صفر لیگ اروپا مقابل ویتوریا د گیمارش در ۲۵ اکتبر انجام داد و سه روز بعد در اولین بازی خود در لالیگا، تساوی بدون گل مقابل اوساسونا در ورزشگاه ویسنته کالدرون، دروازه خود را بسته نگه داشت. کورتوا به جای سرخیو آسنخو، به دروازه بان اول تیم تبدیل شد و در شش بازی اول خود در لالیگا ۴ بازی دروازه خود را بسته نگه داشت. در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۱، کورتوا اولین کارت قرمز دوران حرفه‌ای خود را پس از انجام خطای پنالتی رکی کریم بنزما از رئال مادرید در دربی مادرید دریافت کرد. کریستیانو رونالدو با گل کردن این پنالتی، آسنخو، دروازه‌بان تعویضی را مغلوب کرد و اتلتیکو با نتیجه ۱ بر ۴ شکست خورد. اتلتیکو در سال ۲۰۱۲ به فینال لیگ اروپا رسید. کورتوا در این بازی دروازه خود را بسته نگه داشت و این باشگاه با نتیجه ۳ بر صفر بر تیم اسپانیایی اتلتیک بیلبائو پیروز و قهرمان لیگ اروپا شد.

در ژوئن ۲۰۱۴، خوزه مورینیو، مربی باشگاه چلسی تایید کرد که کورتوا برای فصل آینده به چلسی بازخواهد گشت. شماره پیراهن او شماره ۱۳ بود که آخرین بار توسط ویکتور موزِس پوشیده شده بود. در ۱۸ آگوست، مورینیو اعلام کرد که کورتوا به جای پتر چک، بازی اول لیگ برتر چلسی را مقابل برنلی آغاز خواهد کرد. اگرچه او گل اول بازی را از اسکات آرفیلد در ترف مور دریافت کرد، چلسی با نتیجه ۳ بر ۱ پیروز شد. کورتوا در دومین بازی خود اولین کلین شیت خود در لیگ برتر را بدست آوردن و در پیروزی خانگی ۲ بر صفر مقابل لسترسیتی، چندین سیو مهم  انجام داد.

در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴، کورتوا یک قرارداد ۵ ساله جدید با چلسی امضا کرد که او را تا سال ۲۰۱۹ در این باشگاه نگه داشت. پس از امضای قرارداد کورتوا گفت: “این واقعاً خوب است که این قرارداد جدید را برای پنج سال امضا کردم.”

کورتوا در نیمه اول پیروزی خانگی ۲ بر صفر چلسی مقابل آرسنال در ۵ اکتبر به دلیل برخورد با الکسیس سانچز از ناحیه سر آسیب دید، تعویض و سپس به بیمارستان منتقل شد. او سپس به دلیل بریدگی جزئی گوشش تحت درمان قرار گرفت و همان شب از بیمارستان مرخص شد.

او اولین جام خود را با چلسی در ۱ مارس ۲۰۱۵ به دست آورد. چلسی نیز فصل را به عنوان قهرمان لیگ به پایان رساند.

پس از فصل ۱۸ – ۲۰۱۷، کورتوا اشاره کرد که می‌خواهد نزدیک‌تر با فرزندانش زندگی کند و شایعات در مورد انتقال به رئال مادرید را دوباره به‌ وجود آورد.‌ پس از یک عملکرد قوی در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه که در آن برنده دستکش طلایی بهترین دروازه‌بان شد، کورتوا علاقه خود را برای ادامه کار با رئال مادرید ابراز کرد. چلسی اعلام کرد که به او اجازه خروج نمی‌‌دهد مگر اینکه بتواند جایگزینی برای او پیدا کند. پاسخ کورتوا به این تصمیم باشگاه چلسی، عدم حضور در تمرین پس از تعطیلات تابستانی بود و سعی کرد به زور از چلسی خارج شود. در ۸ آگوست ۲۰۱۸، رئال مادرید اعلام کرد که با کورتوا قراردادی ۶ ساله امضا کرده است. یک روز بعد، چلسی این انتقال را با مبلغی ۳۵ میلیون پوند تایید کرد.

او اولین بازی خود را برای رئال مادرید در ۱ سپتامبر ۲۰۱۸ انجام داد. کهکشانی‌ها در این بازی ۴ بر ۱ مقابل تیم لگانس به پیروزی رسیدند.

در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۰، رئال مادرید در ضربات پنالتی اتلتیکو مادرید را شکست داد و یازدهمین قهرمانی خود در سوپرکاپ اسپانیا را به دست آورد. در ضربات پنالتی، سائول دید که ضربه پنالتی او به تیرک دروازه برخورد کرد، قبل از اینکه تلاش توماس توسط کورتوا دفع شود و به راموس این فرصت را داد تا یازدهمین قهرمانی رئال در سوپرجام اسپانیا را تضمین کند.

در ۵ جولای ۲۰۲۰، کورتوا هفدهمین کلین شیت خود در فصل ۲۰ – ۲۰۱۹ لالیگا را در برد ۱ بر صفر خارج از خانه مقابل اتلتیک بیلبائو بدست آورد و اولین دروازه بان رئال مادرید شد که پس از فرانسیسکو بویو در فصل ۹۴ – ۱۹۹۵ در یک فصل ۱۷ کلین شیت بدست می‌آورد. او گزینه اول زیدان در طول فصل بود و رئال مادرید توانست قهرمان لالیگا در فصل ۲۰۲۰ – ۲۰۱۹ شود. تیبو کورتوا اولین بازیکن پس از خوزه لوئیس پرز-پایا در سال ۱۹۵۴ بود که هم با رئال مادرید و هم اتلتیکو مادرید قهرمان لیگ می‌شد. او پس از دریافت تنها ۲۰ گل در ۳۴ بازی، برای سومین بار در دوران حرفه‌ای خود جایزه زامورا را به دست آورد.

در ۱۶ آگوست ۲۰۲۱، او یک قرارداد چهار ساله جدید امضا کرد و دوران بازی‌اش در رئال را تا سال ۲۰۲۶ افزایش داد. کورتوا دومین قهرمانی لالیگا خود را با رئال مادرید در فصل ۲۰۲۱ – ۲۰۲۲  به دست آورد.

در ۲۸  می ۲۰۲۲، کورتوا در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۲۲ به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شد. او در این بازی موفق شد در مجموع ۹ سیو انجام دهد که به رئال مادرید کمک کرد تا لیورپول را ۱ بر صفر شکست دهد. ۹ سیو کورتوا یک رکورد در فینال از زمان شروع ثبت رکوردهای اپتا در ۰۴ – ۲۰۰۳ است. ۵۹ سیو او در طول بازی‌های انتخابی نیز از زمانی که موسسه “ثبت آمار فیفا” (Opta) شروع به ثبت رکوردها کرده، یک رکورد جدید در یک فصل لیگ قهرمانان محسوب می‌شود.

فوتبال ملی

کورتوا برای اولین بار در  اکتبر ۲۰۱۱ به تیم بلژیک دعوت شد و ماه بعد اولین بازی خود را در یک تساوی دوستانه صفر بر صفر مقابل فرانسه در ورزشگاه اِستاد دو فرانس انجام داد. پس از انجام این بازی او به جوان ترین دروازه‌بانی تبدیل شد که برای تیم ملی بلژیک بازی کرده است.

کورتوا در طول رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، در تمام بازی‌های تیمش به میدان رفت و به تیم ملی بلژیک کمک کرد تا در اولین تورنمنت بزرگ خود از زمان جام جهانی ۲۰۰۲ جواز حضور را کسب کند. او در تمام این مسابقات مقدماتی، از ده بازی، ۶ تا را کلین شیت کرد.

در ۱۳ می ۲۰۱۴، کورتوا در فهرست  ۲۳ نفره تیم ملی بلژیک برای شرکت در جام جهانی ۲۰۱۴ قرار گرفت. در این مسابقات، او هر پنج بازی تیم بلژیک را به میدان رفت اولین بازی خود را با پیروزی ۲ بر ۱ مقابل الجزایر در بلو هوریزونته شروع کرد. پس از آن کورتوا موفق شد در بردهای ۱ بر صفر مقابل روسیه و کره جنوبی پیاپی دروازه خود را بسته نگه دارد تا شیاطین سرخ به یک چهارم نهایی صعود کنند.

کورتوا در هشت بازی اول بلژیک در رقابت‌های مقدماتی یورو ۲۰۱۶ نیز در تمام بازی‌ها در دورازه ایستاد و به بلژیک کمک کرد تا برای اولین بار در ۱۶ سال گذشته به صورت قطعی جواز حضور در مسابقات یورو را کسب کند. با این حال او دو بازی در این مرحله را به دلیل مصدومیت از دست داد.

کورتوا و تیمش به یک چهارم نهایی راه یافتند و یا وجود برتری زودهنگام مقابل تیم ملی ولز، شکست خوردند. پس از آن، کورتوا اشاره کرد که مارک ویلموتس سرمربی بلژیک مقصر این باخت است و همچنین اظهار داشت که این شکست “بزرگترین ناامیدی” دوران حرفه‌ای او بود.

کورتوا در فهرست نهایی ۲۳ نفره بلژیک برای جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه قرار گرفت. او در طول مسابقات دروازه بان اول بلژیک بود و نقش مهمی در برد ۲ بر ۱ بلژیک مقابل برزیل در مرحله یک چهارم نهایی داشت. عملکرد او باعث شد بلژیک برای اولین بار از سال ۱۹۸۶ به نیمه نهایی این مسابقات صعود کند. او دو کلین شیت در مرحله گروهی (مقابل پاناما و انگلیس) ثبت کرد، تنها یک گل در باخت بلژیک مقابل فرانسه (قهرمان نهایی جام) در نیمه نهایی دریافت کرد و یک کلین شیت دیگر مقابل انگلیس در بازی رده بندی ثبت کرد. کورتوا در ۷ بازی جام جهانی ۲۷ سیو انجام داد که بیش از هر دروازه بان دیگری بود. او به عنوان بهترین دروازه بان مسابقات دستکش طلایی این تورنومنت را دریافت کرد.

سبک بازی

کورتوا که در جوانی یک استعداد بسیار درخشان در نظر گرفته می‌شد، در نهایت توانست خود را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جهان در پست خود تبدیل کرد. با توجه به تعداد و گستردگی مهارت‌های متعددش، کارشناسان فوتبال از او به عنوان یک “دروازه بان کامل” با ضعف‌های کم یاد می‌کنند. او یک دروازه‌بان با ثبات است که با مهارت تمام بهترین موقعیت را در دروازه پیدا می‌کند. او دارای یک ذهنیت خوب و خونسرد، شخصیتی قوی است و می‌تواند با مدافعانش به خوبی ارتباط برقرار کند. او همچنین در موقعیت‌های یک به یک به ‌دلیل توانایی‌اش در زمان‌بندی دقیقش هنگام خروج از دروازه اغلب موقعیت‌های گلزنی را از حریفانش می‌گیرد و حتی گاهی اوقات به عنوان یک دروازه سوئیپر عمل می‌کند.

او که یک شوت گیر عالی در دروازه است، با وجود جثه و هیکل بزرگ و مهیبش، به چابکی و واکنش‌های سریع خود معروف است. در طول فصل ۲۰۱۶ – ۲۰۱۷، او مربی دروازه بانی خود را در چلسی، جیانلوکا اسپینلی،  در زمان مربیگری آنتونیو کونته، را به خاطر کمک به او در بهبود کلی بازی و تکنیک دروازه بانی خود، به ویژه تمرینات پا و شیرجه زدن، مدیون چلسی دانست که به او کمک کرد تا عملکرد انفجاری بیشتری داشته باشد و سریعتر به زمین برسد. با توجه به قد و دستان بلندش، او در هوا عالی است. کورتوا همچنین به دلیل تسلط بر منطقه جریمه خود، و همچنین تکنیک عالی، پیش بینی، هندلینگ و اعتماد به نفس در هنگام بیرون آمدن از دروازه خود و گرفتن سانترها شناخته می‌شود. علاوه بر این، او به دلیل توانایی اش در توزیع توپ بین هم تیمی هایش با پرتاب های بلند شهرت دارد.