۵ بازیکن برتر آفریقایی در جام‌های جهانی

مقدمه

تا برگزاری جام جهانی ۲۰۲۲ قطر فقط چند ماه دیگر باقی مانده است و آفریقا بار دیگر این شانس را خواهد داشت که با پنج نماینده در قطر، کیفیت خود را در این قاره به نمایش بگذارد.

غنا، کامرون، مراکش، تونس و سنگال امیدوارند بهتر از دوره قبل در روسیه ۲۰۱۸ عمل کنند. در آن جام جهانی هیچ تیمی از این قاره فراتر از مراحل گروهی نرفت.

این نباید از تاریخ جذاب آفریقا در بزرگترین رقابت فوتبال کم کند. بسیاری از بازیکنان آفریقایی نام خود را در مستطیل سبز برجسته کرده‌اند و به سمت اهداف بزرگتر و دست آورد‌های بهتر در حرکت‌اند.

در این مقاله از برد نیوز به معرفی پنج ستاره آفریقایی در جام‌های جهانی خواهیم پرداخت؛ پس تا انتها ما را همراهی کنید.

۵ بازیکن برتر آفریقایی در جام‌های جهانی

۱- راجر میا (Roger Milla)

راجر میا را خیلی‌ها پدربزرگ بازیکنان آفریقایی امروزی می‌دانند. او حتی در سن ۳۴ سالگی در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا قدم میدان گذاشت. جالب تر از آن این است که میا ۴ سال بعد بازهم در جام جهانی همراه تیم ملی کامرون بازی کرد و رکورد‌های بیشتری را برجا گذاشت.

این مهاجم کامرونی دو سال پیش از آغاز جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا بازنشستگی خود را از تیم ملی اعلام کرده بود. اما یک تماس تلفنی از سوی پل بیا (Paul Biya)، رئیس جمهور این کشور، او را به تیم ملی بازگرداند که باعث خوشحالی و تعجب هواداران کامرون شد.

او با به ثمر رساندن ۴ گل و خوشحالی بعد از گل مخصوصش که نوعی رقص دور پرچم کرنر به سرعت توجه‌ها را به خود جلب کرد. با درخشش وی و دیگر بازیکنان کامرون، این تیم به مرحله یک چهارم نهایی رسید، اما آن‌ها در نهایت با نتیجه ۳ بر ۲ مغلوب تیم ملی انگلستان شدند.

در واقع کامرون اولین تیم آفریقایی بود که به مرحله یک چهارم نهایی رسیده بود و ممکن بود با نظم و انضباط بهتر در زمین و کمی دانش بیشتر در صحنه بین‌المللی، حتی به مرحله نیمه نهایی نیز صعود کنند.

شیرهای رام نشدنی برای جام جهانی ۱۹۹۴ به آمریکا آمدند. با اینکه عملکرد کامرون در این جام جهانی ناامیدکننده بود، راجر میا که تنها یک گل به ثمر رساند بود، توانست رکوردی را به نام خود ثبت کرد که هنوز هم پابرجاست.

او در آن زمان مسن ترین بازیکنی بود که تا به حال در جام جهانی حضور داشته است. رکوردی که بعدا توسط فرید موندراگون (Faryd Mondragón) کلمبیایی (۴۳ سال) در سال ۲۰۱۴ و سپس عصام الحداری (۴۵ سال) مصری در سال ۲۰۱۸ شکسته شد.

میا در بازی مقابل روسیه که نتیجه آن شکست ۶ بر ۱ کامرون بود تنها گل این تیم را به ثمر رساند که او را جزو مسن ترین بازیکنانی که در جام جهانی گل زده‌اند قرار می‌دهد.

۲- آساموآ گیان (Asamoah Gyan)

شاید گیان برای همیشه به خاطر از دست دادن پنالتی مهمش برای غنا در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی به یاد آورده شود. این اشتباه او باعث شد ستاره‌های سیاه نتواند برای اولین بار در نیمه نهایی جام جهانی حضور داشته باشند. با این حال نباید از عملکرد عالی او در سه فینال غافل شویم.

گیان در واقع در انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان به شهرت رسید. غنا در مرحله انتخابی، به شایستگی و با رهبری استوارت باکستر به عنوان سرمربی به این مهم دست یافت.

او در آن زمان هنوز یک نوجوان بود، اما استعداد آشکاری داشت و آن را در مرحله پایانی انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ نشان داد. او در این بازی مقابل چک اسلواکی گل پیروزی بخش غنا را به ثمر رساند و توجه بسیاری از استعدادیاب‌ها را به خود جلب کرد.

او در سال ۲۰۱۰ حتی بهتر بود و سه بار مقابل صربستان، استرالیا و تیم ملی آمریکا گلزنی کرد و غنا را در آستانه صعود به نیمه نهایی قرار داد. اما اروگوئه این تیم را در ضربات پنالتی شکست داد.

خطای هند لوئیس سوارز در ثانیه‌های پایانی وقت اضافه به گیان این فرصت را داد تا تیمش را از روی نقطه پنالتی به مرحله بعدی برساند. اما او این فرصت را از دست داد، لحظه‌ای که برای همیشه با او خواهد ماند.

او دو گل دیگر در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل به ثمر رساند. او گل‌های خود را مقابل قهرمانان آن جام جهانی یعنی آلمان و پرتغال به ثمر رساند. اما این بار غنا در مرحله گروهی از جام جهانی حذف شد.

این ۶ گل او در جام جهانی یک رکورد برای بازیکنان آفریقایی به حساب می‌آید.

۳- ریگوبرت سانگ (Rigobert Song)

سانگ مربی فعلی تیم ملی کامرون است. او پس از انجام ۱۳۷ بازی ملی در طول ۱۷ سال برای شیرهای رام نشدنی، اسطوره این قاره نیز هست.

تعداد بازی‌های ملی او شامل ۴ بازی در جام جهانی نیز می‌شود. اگر تیم ملی کامرون در سال ۲۰۰۶ به جام جهانی صعود می‌کرد، بازی‌های ملی او در جام جهانی به ۵ می‌رسید.

اولین حضور این مدافع در جام جهانی ۹۴ آمریکا بود. او در آن زمان فقط ۱۷ سال داشت و دعوت او به تیم ملی برای خیلی‌ها غیرمنتظره بود. اما در نهایت در بازی های گروهی مقابل سوئد و برزیل بازی کرد. او در بازی دوم مقابل برزیل کارت قرمز دریافت کرد. این باعث شد تا او به عنوان جوان ترین بازیکنی که در جام جهانی اخراج شده است شناخته شود.

تفاوت سنی بین راجر میا و سانگ در آن تیم کامرون، ۲۴ سال و ۴۲ روز بود که بزرگترین فاصله سنی بین هم تیمی‌ها در تاریخ جام جهانی است و هنوز این رکورد شکسته نشده.

او در جام جهانی ۹۸ فرانسه به همراه کامرون به میدان آمد. کارت قرمزی که او در جام جهانی قبلی مقابل تیم ملی شیلی دریافت کرده بود او را به اولین بازیکنی تبدیل کرد که در دو فینال جام جهانی اخراج شده، شاهکاری ناخواسته که بعدا زین الدین زیدان نیز به آن دست یافت. سانگ حداقل در جمع خوبی است!

او در جام جهانی ۲۰۲۲ کره جنوبی و ژاپن، یک ستاره مسن محسوب می‌شد. اما هنگامی که هشت سال بعد در سال ۲۰۱۰، تیم کامرون به جام جهانی آفریقای جنوبی راه یافت، سانگ هنوز همراه کامرون بود.

این او را به تنها بازیکن در جام جهانی ۲۰۱۰ تبدیل کرد که در سال ۱۹۹۴ نیز برای کشورش به میدان رفته. سانگ پس از آن از بازی‌های بین المللی کناره گیری کرد.

۳- الحاجی دیوف (El- Hadji Diouf)

دیوف فقط یک بار در جام جهانی حضور داشت اما تاثیر او به حدی بود که باید در این فهرست قرار بگیرد.

اولین و آخرین حضور دیوف در جام جهانی، با تیم ملی سنگال و در سال ۲۰۰۲ رخ داد. در این رقابت‌ها تیم ملی سنگال توانست با عمکردی درخشان که دیوف در قلب آن بود، به مرحله یک چهارم نهایی برسد.

او تنها چند سال بود که در تیم ملی حضور داشت، اما با کیفیت بالای خود در بازی با توپ، توانایی ایجاد موقعیت برای هم تیمی‌ها و گلزنی، بسیار تاثیرگذار بود. اما خود او در این تورنمنت نتوانست به گلی به ثمر برساند.

دیوف در تمام مدت آنقدر خوب بود که در ترکیب بهترین بازیکنان مسابقات قرار گرفت. چراکه او تاثیر مستقیم در پیروزی سنگال در مقابل فرانسه و سوئد داشت؛ همچنین توانست بازی باخته مقابل با دانمارک و اروگوئه را به مساوی تبدیل کند که دومی یک ۳- ۳ پرهیجان بود.

سنگال در نهایت ۱ بر صفر از ترکیه در وقت اضافه شکست خورد. اما افسانه دیوف برای همیشه در خاطرات ماند و او بعداً پس از مسابقات به لیورپول پیوست.

حضور او در عرصه بین‌المللی نسبتا کوتاه اما مطمئناً تأثیرگذار بود. در سال ۲۰۰۸ بازنشستگی خود را از تیم ملی اعلام کرد.

۵- ساموئل اتوئو

اتوئو در اولین بازی ملی خود در سال ۱۹۹۷ برای تیم ملی کامرون، تنها ۱۵ سال داشت، هر چند روز بعد آن ۱۶ ساله شد. اتوئو در آن زمان جوانترین بازیکن در جام جهانی ۹۸ فرانسه نام گرفت.

او در حضور بعدی خود در سال ۲۰۰۲ بیشتر در تیم تثبیت شده بود و گل پيروزی بخش کامرون برابر عربستان سعودی را به ثمر رساند. با این حال، جام جهانی ۲۰۰۲ برای کامرون بسیار زود به پایان رسید و آن‌ها در مرحله گروهی از تورنومنت حذف شدند.

کامرون جام جهانی سال ۲۰۰۶ را از دست داد، اما اتوئو به همراه کامرون چهار سال بعد در آفریقای جنوبی به جام جهانی بازگشتند. با وجود اینکه اتوئو در مرحله گروهی مقابل دانمارک و هلند گلزنی کرد، تیم او با خروج زودهنگام از رقابت‌ها مواجه شد. جالب است بدانید که ساموئل اتوئو بعدها این جام جهانی را ناامیدکننده ترین تورنومنت خود توصیف کرد.

او در تاریک و روشن دوران حرفه‌ای خود بود که در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل برای تیم ملی کامرون به میدان رفت و به همراه سانگ و ژاک سونگوئو سومین بازیکن آفریقایی شد که در چهار جام جهانی بازی کرده است.

سه گل او در جام جهانی شاید زیاد به نظر نرسد، اما همچنان او را به سومین گلزن برتر آفریقایی در تاریخ پس از گیان و میا تبدیل می‌کند.

اتوئو در سال ۲۰۱۹ کفش‌های خود را آویخت و در حال حاضر رئیس فدراسیون فوتبال کامرون است.