کریستیانو رونالدوِ پرتغال، لوئیس سوارز اروگوئه و سون هیونگ‌مین کره جنوبی، سه ستاره‌ی این تورنمنت هستند که ظرف چند ماه دیگر در جام جهانی رودرروی هم قرار خواهند گرفت. آن‌ها روی‌هم‌رفته بیش از 200 گل ملی دارند، پس منصفانه است اگر بگوییم گروه H مملو از مهاجمان تراز اول است. دیگر تیم گروه H یعنی غنا شاید مهاجمی با چنین کیفیتی را در اختیار نداشته باشد. اما نباید صعود این تیم آفریقایی از یکی از رقابتی‌ترین گروه‌های این جام جهانی را منتفی دانست.
تاریخ، زمان (محلی) و مکان بازی‌های گروه H
پنجشنبه 24 نوامبر
اروگوئه-کره جنوبی، ساعت 16:00، ورزشگاه ادیوکیشن سیتی
پرتغال-غنا، ساعت 19:00، ورزشگاه 974
دوشنبه 28 نوامبر
کره جنوبی-غنا، ساعت 16:00، ورزشگاه ادیوکیشن سیتی
پرتغال-اروگوئه، ساعت 22:00، ورزشگاه لوسیل
جمعه 2 دسامبر
کره جنوبی-پرتغال، ساعت 18:00، ورزشگاه ادیوکیشن سیتی
غنا-اروگوئه، ساعت 18:00، ورزشگاه الجنوب
“آخرین شانس” کریستینانو رونالدو
کریستیانو رونالدو با 37 سال سن دومین بازیکن مسن لیگ برتر انگلیس است. او در این رده‌بندی بعد از تیاگو سیلوای چلسی قرار دارد. رونالدو از تازه‌ترین تولدش تا اکنون دو بار هتریک کرده است. این ستاره پرتغالی یک پدیده‌ی واقعی است و به‌دنبال تاریخ‌سازی بیشتری در جام جهانی پیش رو است. این مهاجم پرتغالی در جام‌های جهانی 2006، 2010، 2014 و 2018 حضور داشته و در همگی آن‌ها موفق به گلزنی شده است. او امیدوار است در جام جهانی آتی با تبدیل شدن به اولین بازیکنی که در پنج دوره جام جهانی موفق به گلزنی شده است، رکوردشکنی کند.
با وجود سن بالا از نظر فوتبالی، او هنوز هم بازیکن محبوب پرتغال است. به‌رغم اینکه منتقدان معتقدند دوران اوج او رو به افول است، اما عده‌ی کمی روی شکست او شرط‌بندی می‌کنند. او الهام‌بخش کشورش در مسیر موفقیت‌های غیرممکن است. پدرو مندونکا مربی یوفا به “فوتبال نو” (Football Now) گفت: “رونالدو مردی است که از فشار خوشش می‌آید و دوست دارد همه علیه او باشند. شاید این “آخرین شانس” برای او مانند مایکل جردن باشد. همه می‌دانیم که او بازیکن پنج یا ده سال پیش نیست اما اگر در محوطه جریمه توپ به او برسد گل می‌زند. من فکر می‌کنم در مراحل حذفی و اینگونه بازی‌ها او می‌تواند بازیکن برتر باشد و سرنوشت مسابقات را تعیین کند.”
اروگوئه: آیا ثابت خواهد شد که سن و تجربه یک امتیاز مثبت است؟
برای اروگوئه این معضل مشابه معضل پرتغال است. تیم مسن آن‌ها برای آخرین بار در این صحنه بین‌المللی حاضر می‌شود. لوئیس سوارز و ادینسون کاوانی دوتن از بهترین بازیکنان تاریخ اروگوئه هستند، اما آیا دوران اوج بازی‌شان سپری شده است؟
دراماتیک‌ترین رویارویی اروگوئه با غنا
با این حال اروگوئه‌ای‌ها ذهنیت بازی‌های بزرگ را دارند و دارای نگرش “آیه یاس نخوان و امیدوار باش” هستند. شاید بهترین نمایش آن‌ها در رویارویی حماسی‌شان با غنا در جام جهانی 2010 باشد. این بازی یکی از جنجالی‌ترین لحظات تاریخ جام جهانی لقب گرفته است. لوئیس سوارز در آخرین دقیقه وقت‌های اضافه توپ را با دست کنترل کرد تا بدین‌ترتیب آفریقایی‌ها به مرحله نیمه‌نهایی نرسند. غنا پنالتی به‌دست آمده را از دست داد و ضربات پنالتی متعاقب آن، امیدها برای کسب افتخار توسط آفریقایی‌ها در سوتو را بر باد داد.
تیم ویکری، کارشناس فوتبال آمریکای جنوبی آن شب دراماتیک در آفریقای جنوبی را به یاد می‌آورد: “خاطره اصلی من از آن بازی، نیروی حمایت‌های پان‌آفریقایی‌هایی بود که حسش می‌کردم. اروگوئه فقط با یک کشور مقابله نمی‌کرد. آن‌ها در حال نبرد با یک قاره بودند. این وضعیت حمایت‌ها به‌نوعی شبیه دیواری از فشارهاست که اروگوئه‌ای‌ها از آن نهایت استفاده را می‌برند. اروگوئه‌ای‌ها اغلب مواقع مقابل میزبان‌ها بازی کرده‌اند و از جو موجود در آنجا به‌نفع خود بسیار بهره برده‌اند. همیشه یکی از طرفین (از بین دو تیم) شخصیت بزرگ‌تری داشته است (اروگوئه). هرچقدر شرایط سخت‌تر باشد اروگوئه‌ای‌ها بیشتر خوششان می‌آید.”
حالا این دو تیم بار دیگر در ورزشگاه الجنوب به مصاف هم خواهند رفت.
انتقام غنا؟
سال 2022 فرصتی برای رستگاری غنا پس از ناکامی‌شان مقابل اروگوئه در سال 2010 فراهم می‌آورد. اگر آساموئا جیان پنالتی دقیقه آخر را تبدیل به گل می‌کرد، آن‌ها برای اولین بار به نیمه‌نهایی جام جهانی می‌رسیدند. نکته برجسته در مورد بازی‌های ناامیدکننده این تیم غرب آفریقا چهار سال بعد این بود که آن‌ها تنها تیمی بودند که مانع پیروزی آلمان در همه بازی‌های جام جهانی 2014 برزیل شدند.
میلووان رایواچ سرمربی این تیم پس از حذف زودهنگام و تحقیرآمیز در جام ملت‌های آفریقا، قبل از شروع بازی‌های پلی‌آف جام جهانی از کار برکنار شد. پس از آن اتو آدو به‌عنوان سرمربی موقت منصوب شد. گل‌های پیروزی‌‌بخش خارج از خانه مقابل نیجریه باعث شد غنا چهارمین حضورش در جام جهانی را تجربه کند. آن‌ها اگرچه ستاره‌های سال‌های گذشته خود مانند آبدی پله و تونی یبوآ را در اختیار ندارند اما شاید عزیمت‌شان به قطر باتوجه به اینکه توقعات از آن‌ها زیاد نیست به این تیم کمک خواهد کرد تا در جمع شانزده تیم پایانی حضور داشته باشند.
سون؛ امید اصلی کره جنوبی
عملکرد کره جنوبی در جام جهانی 2018 به نوعی “نوشدارو بعد از مرگ سهراب” بود. شکست مقابل سوئد و مکزیک حذف آن‌ها از جام را حتمی کرد. آن‌ها در آخرین بازی گروهی خود به‌مصاف آلمان قهرمان جام جهانی رفتند و با نتیجه 2 بر صفر پیروز شدند. سون هیونگ‌مین دومین گل آن دیدار را به ثمر رساند. و حالا پس از گذشت چهار سال بار دیگر ستاره اصلی تیم‌اش است. این مهاجم کره‌ای پس از یک فصل موفق دیگر در لیگ برتر با تاتنهام به‌دنبال تداوم عملکرد تاثیرگذار خود در نیمه دوم سال است.
راس دیویس تحلیل‌گر و روزنامه‌نگار لیگ برتر کره می‌داند که سون چقدر برای تیم مهم است: “البته که آن‌ها می‌توانند به او تکیه کنند اما کیفیت او در بازی به‌خوبی می‌درخشد. او تقریباً در هر سه بازی یک گل به ثمر رسانده است. او کاپیتان و قهرمان کره است.”
این جام می‌تواند یک خداحافظی تلخ و شیرین برای برخی از برترین بازیکنان جهان باشد. شکی نیست که هر تیمی که از این گروه شدیداً رقابتی صعود کند، امید زیادی برای پیمودن مراحل بعدی در قطر خواهد داشت.
