زمان آن فرا رسیده است که وقتی صحبت از برترین‌های لیگ برتر به میان می‌آید، از آن مهاجم گلزن هم سطح با تیری آنری یاد شود.
به محض اینکه برنتفورد توپ را در خط میانی از دست داد، توماس فرانک سرمربی این تیم می‌دانست که چه چیزی در راه است. به قول خودش “یک ضد حمله به سبک لیورپول”. و نتیجه تقریباً همیشه یکسان است. “پاس به محمد صلاح، شوت و گل!”. سناریویی که بار‌ها تکرار شده.
محمد صلاح پس از دریافت پاس داروین نونز، با آرامش توپ را پشت دروازه برنتفورد قرار داد تا لیورپول را ۶ دقیقه قبل از پایان نیمه اول، در دیداری که تا آن لحظه برابر بود، پیش بیندازد.
صلاح دوباره گلزنی کرد و لیورپول در نهایت یک پیروزی آسان بدست آورد، اما یورگن کلوپ در کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی خود از فرانک، سرمربی برنتفورد، کاملاً تعریف کرد. این مربی آلمانی به خبرنگاران در آنفیلد گفت: “بیش از ۲۰ سال پیش، زمانی که حرفه [مربیگری] خود را شروع کردم، می‌خواستم تیمی را ایجاد کنم که همه از بازی در در برابر آن به وحشت بیفتد.” او افزود: ” اما امروز مقابل آن تیم بازی کردیم.”
با این حال، وقتی نوبت فرانک بود که با رسانه ها صحبت کند، او احساس کرد که کانون توجه نباید به برنتفورد اختصاص یابد، بلکه باید روی بازیکنی که به طور قطع تفاوت بین دو طرف را ثابت کرده قرار می‌گرفت. مربی دانمارکی با ترکیبی از ستایش و ناراحتی در صدایش کنفرانس مطبوعاتی خود راشروع کرد. او گفت:” محمد صلاح… .کلوپ خیلی از من تمجید می‌کند، اما نمی‌دانم که آیا صلاح به اندازه کافی مورد تمجید قرار می‌گیرد یا خیر. فکر می‌کنم او احتملا بهترین بازیکن لیگ برتر است.”
فرانک افزود:” از نظر گل و پاس گل، سطحی بسیار بالایی دارد. او باید یکی از بهترین بازیکنان تهاجمی جهان باشد [و فقط ۱۰ بازیکن برتر] بلکه سه بازیکن برتر. بنابراین، وقتی بازیکنی با آن کیفیت روبری شماست، مشخص است که با مشکل روبرو می‌شوید. حتی روی گل اول، هر بازیکنی در آن موقعیت گل نمی‌زند و این فقط کیفیت بالای او را ثابت می‌کند.”
البته تمام کنندگی صلاح روی آن غافلگیرکننده نبود. کلوپ نیز خود اشاره کرده بود که به محض رسیدن توپ به پای صلاح در داخل محوطه جریمه برنتفورد، “شکی وجود نداشت” که چه اتفاقی خواهد افتاد. از آنجا که گلزنی اجتناب ناپذیر این بازیکن مصری برای لیورپول هر هفته در لیگ تکرار می‌شود، خیلی راحت می‌تواند ارزش این بازیکن را به فراموشی سپرد.
صلاح با این روند گلزنی قابل توجهی و باثبات خود همه را به درخشش خود عادت داده. به همین دلیل است که فرانک ۱۰۰ درصد درست می‌گوید که این مهاجم اغلب اعتباری را که شایسته اوست دریافت نمی‌کند.
ماجرای صلاح و نگرفتن توپ طلا
اگر به یاد داشته باشید، محمد صلاح حتی به ۱۰ نامزد برتر توپ طلای امسال هم راه پیدا نکرد. مسلماً، می‌توان گفت که او قربانی اجتناب‌ناپذیر فصل ۲۰۲۲ – ۲۰۲۳ لیورپول و همچنین ناکامی مصر در راهیابی به جام جهانی بود. اما این یک جایزه انفرادی است و فقط بازیکنان معدودی می‌توانند در باشگاهی که موفق نیست بدرخشند و این دقیقاً همان کاری است که صلاح انجام داد. در واقع، تنها ارلینگ هالند (۶۱ گل) و کیلیان امباپه (۵۰ گل) در فصل گذشته بیشتر از صلاح (۴۶ گل) در تمام رقابت‌ها در لیگ‌های پنج بزرگ اروپا نقش مستقیمی در گلزنی داشتند.
اما پس از آن، کیفیت بالا و بازی با ثبات صلاح هرگز به طور کامل توسط رای دهندگان توپ طلا به رسمیت شناخته نشد. به عنوان مثال، او در سال ۲۰۲۱ هفتم شد، زمانی که او میانگین یک گل در هر بازی لیگ برتر را داشت و در برابر تیم‌هایی مانند منچسترسیتی گل‌های انفرادی خیره کننده به ثمر رساند. وقتی از صلاح در مورد رتبه او پرسیدند، صلاح لبخندی زد و گفت “نظری ندارم”، در حالی که کلوپ به سادگی گفت “محمد صلاح قطعا باید بالاتر می‌بود.”
با این حال، آلن شیرر در این مورد عصبانی بود و گفت: “صلاح هر هفته، هر سال، جادو می‌کند. اینکه چگونه او هفتم شد، همه را متعجب کرده. صلاح در حال حاضر بهترین بازیکن در جهان است. بهترین گلزن و بهترین بازیکن، تمام.”
‘ماشین گلزنی’
این ثبات است که مطمئناً او را متمایز می کند. وقتی کلوپ می‌گوید صلاح یک ماشین گلزنی است، اشتباه نمی‌کند. این بازیکن هرگز در به نتیجه رساندن تیم نا موفق نیست. چراکه اغلب اوقات مهار او اصلا کار آسانی نیست.
صلاح در هفت فصل کامل از زمان پیوستن به لیورپول از رم با مبلغ اولیه ۳۶/۵ میلیون پوند (۴۶ میلیون دلار، بهترین خرید در تاریخ باشگاه) هرگز کمتر از ۴۸ بازی انجام نداده است. او تنها سه بازی در لیگ برتر را به دلیل مصدومیت یا بیماری از دست داده که بسیار خیره کننده و گواهی بر حرفه ای بودن شگفت انگیز او است.
به گفته کاپیتان باشگاه، ویرجیل فن دایک، حتی در میان گروهی از بازیکنانی که به اخلاق کاری و استقامت خود مشهور هستند، صلاح متمایز است، در حالی که آندریاس کورن مایر، مدیر آمادگی جسمانی لیورپول، می‌گوید که اگر به صلاح بگویید ۳۰ دقیقه زود تر به تمرین بیاید، او یک ساعت زودتر می‌آید.
پپ لیندرز، دستیار یورگن کلوپ، مطمئن نیست که آیا او هرگز به خانه برود یا نه. این مربی هلندی سال گذشته به سایت رسمی باشگاه گفت: “ماشین محمد صلاح همیشه در پارکینگ است! گاهی اوقات فکر می‌کنم او این کار را عمدا انجام می‌دهد!”
حقیقت هر چه که باشد، دیگر دستیار کلوپ، پیتر کراویتز، می‌گوید این واقعیت که صلاح تقریباً همیشه برای انتخاب در دسترس است، او را ارزشمند می‌کند. او به liverpoolfc.com گفت: “من فکر می‌کنم این بهترین چیزی است که می توانید به عنوان یک بازیکن باشید. او می‌خواهد هر روز تا حد امکان آماده باشد زیرا می‌خواهد برای ما در دسترس باشد تا به اهداف بعدی تیم دست یابد و در آخر کفش طلا را از آن خود کند.”
نتیجه تلاش و کوشش خیره کننده صلاح، خود گویای این موضوع است. پس از دبلی که مقابل برنتفورد درست قبل از تعطیلات بازی‌های ملی نوامبر داشت، او اکنون ۱۹۸ گل در ۳۲۱ بازی برای لیورپول به ثمر رسانده است.
او بهترین گلزن تاریخ باشگاه در لیگ برتر است. در حالی که بیش از هر بازیکن دیگری در تاریخ در رقابت‌های اروپایی برای قرمزها گلزنی کرده است. و آنچه واقعاً دیوانه کننده است سرعتی است که این وینگر این رکوردها را شکست. صلاح (۰/۶۳) در واقع نرخ گل به هر بازی بهتری نسبت به دو گلزن برتر لیورپول، یان راش (۰/۵۲) و راجر هانت (۰/۵۸) دارد که هر دو شماره ۹ کلاسیک فوتبال بودند.
همانطور که جیمی کاراگر یک بار در اسکای اسپورت گفت: “آمار او از نظر گل و پاس گل بسیار چشمگیر است: بالاتر از هر بازیکن دیگری در تاریخ لیورپول.”
“بزرگترین بازیکن لیورپول در لیگ برتر”
به سختی می توان گفت که صلاح دقیقاً در چه جایگاهی در لیست اسطوره‌های لیورپول قرار می‌گیرد، اما او احتمالاً هنوز به اندازه کافی کاری برای برکناری اسطوره بزرگ تیم لیورپول، کنی دالگلیش، که در طول روزهای بازی خود در مرسی ساید، شش قهرمانی لیگ و سه جام قهرمانان اروپا را به دست آورد، انجام نداده است.
با این حال، جای ندادن محمد صلاح در زمره بهترین بازیکنان لیورپول در دوران لیگ برتر به دور از انصاف است. استیون جرارد آشکارا یک اسطوره در آنفیلد است، یک ستاره اهل لیورپول که کامل بودن او به عنوان یک هافبک و عظمت به عنوان کاپیتان به بهترین وجه با عملکرد فوق‌العاده او در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۵ خلاصه شد.
همانطور که حتی پل اسکولز، اسطوره منچستریونایتد نیز از آن زمان اعتراف کرده است، در حالی که جرارد بدون شک در اولدترافورد فوق‌العاده درخشید، او مطمئن نیست که صلاح بتواند لیورپول را به همان شیوه‌ای که این هافبک انگلیسی، طی سالیان متمادی انجام می‌داد، هدایت کند. فقط می‌توان تصور کرد که اگر جرارد این شانس را داشت که در تمام دوران فوتبال خود در آنفیلد زیر نظر مربی‌ای مانند کلوپ بازی کند، چه تعداد جام‌های دیگر را بالای سر می‌برد.
جرارد، با این حال، هرگز به قهرمانی لیگ برتر دست نیافت، و در حالی که آن لغزش نابهنگام (در مقابل چلسی) اغلب تنها دلیل این واقعیت غم انگیز دانسته می‌شود، حقیقت این است که او اغلب به خاطر مربی‌های متوسط و خریدهای غیراستاندارد در سال‌های اوج خود، آن‌طور که باید به موفقت نرسید. در نتیجه، جرارد هرگز نتوانست به همان سطح ثبات صلاح برسد.
جرمین پنانت، وینگر سابق قرمزها اخیراً در مصاحبه‌ای گفت: “باید گفت که صلاح بهترین بازیکن تاریخ لیورپول در لیگ برتر است، آن هم فقط به دلیل آمارش. ما می‌دانیم که استیون جرارد برای لیورپول چه کرد، اما اگر به گل‌ها، پاس گل‌ها و تعداد کلی گل‌ها نگاه کنیم، صلاح فوق‌العاده بوده و انواع رکوردها را شکسته است.”
بهترین بهترینها؟
با این حال، صلاح نمی‌تواند ادعای عنوان بهترین بازیکن لیورپول در لیگ برتر را داشته باشد. اکنون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که می‌توان او را به عنوان بزرگترین استعداد هجومی در رقابت‌ها در نظر گرفت.
ریو فردیناند، مدافع سابق یونایتد اعتراف کرد: “او قطعا یکی از بهترین گلزنانی است که لیگ برتر تا به حال دیده است. من به او امتیاز بالایی می‌دهم. فکر می‌کنم او بازیکن فوق‌العاده‌ای است و به خود باوری دارد که او را از بازیکنان عادی جدا می‌کند. ثباتی که او در چنین سطح بالایی از فوتبال نشان داده است، او را در لیست بازیکنان برجسته ای قرار می‌دهد که در لیگ برتر دیده ایم.”
این ادعا مطلقاً قابل مناقشه نیست. اما صلاح فقط یک گلزن نیست و طبق نظر یورگن کلوپ: “مردم اغلب فراموش می‌کنند که او چند پاس گل نیز می‌دهد” و کاملا حق با این مربی آلمانی است.
از زمان ورود صلاح به آنفیلد، صلاح بیش از هر بازیکن دیگری مستقیماً در گلزنی نقش داشته است (۲۰۹ گل). و حتی بازیکنان بزرگ دیگری مانند هری کین با ۱۶۸ گل، آلن شیرر، اندی کول، سرخیو آگوئرو، یان رایت، دیدیه دروگبا و وین رونی (همگی بازیکنان پرکار لیگ برتر و بازی‌سازی‌های آنها غیر قابل انکار است) حتی به میزان گل او نزدیک نشده‌اند. هیچ یک از مهاجمان برتر به اندازه صلاح در گلزنی و پاس گل دادن مهارت نداشتند. صلاح از شروع فصل ۱۸ – ۲۰۱۷ لیگ برتر تا به امروز در رتبه دوم تعداد پاس گل (۶۲ پاس)، رتبه چهارم برای ساخت موقعیت گل (۴۰۲ موقیعت) و رتبه پنجم در دریبل‌های موفق (۳۶۰ دریبل) قرار دارد.
صلاح مقابل آنری
چیزی که ما در اینجا در مورد آن صحبت می‌کنیم، یک مهاجم بازی ساز نادر است، یک وینگر در کلاس جهانی با غرایز گلزنی یک شماره ۹ کلاسیک. با توجه به این ویژگی‌ها، صلاح واقعاً تنها دو رقیب احتمالی دارد: کریستیانو رونالدو و تیری آنری.
اگر رونالدو بیشتر دوران اوج خود را در منچستریونایتد سپری می‌کرد، این پدیده پرتغالی احتمالاً با آمار با ثبات صلاح در انگلیس برابری می‌کرد، اما با این همه، رونالدو یک سال پس از پربارترین فصل خود، اولدترافورد را ترک کرد.
در مقابل، آنری بهترین سال‌های خود را به آرسنال سپری کرد. در مجموع، او هشت فصل فوق‌العاده را در شمال لندن گذراند، جایی که توسط آرسن ونگر به ویرانگرترین نیروی تهاجمی جهان تبدیل شد. به این معنی که شباهت‌های آشکاری با نحوه مربیگری کلوپ و افزودن گل‌های بسیار به بازی محمد صلاح وجود دارد.
البته تفاوت این است که صلاح عمدتاً به کار خود در جناحین ادامه داده است، در حالی که آنری بیشتر در وسط بازی می‌کرد، اما آنها اشتراکات زیادی دارند. هانری حتی مشکلات خاص خودش را با توپ طلا داشت.
رکورددار گلزنی برای آرسنال، استعدادی هیجان‌انگیز بود، به همان اندازه که مؤثر بود. فوتبال او هم زیبا و هم ترسناک او می‌توانست تیم‌ها را به تنهایی پاره پاره کند، اما آنری از خود گذشته نیز بود. در واقع، او تنها بازیکن تاریخ رقابت‌های لیگ برتر است که در همان فصل (۰۳ – ۲۰۰۲) بیش از ۲۰ گل به ثمر رساند و بیش از ۲۰ پاس گل به نام خود ثبت کرد. بنابراین، اینکه دقیقاً چرا توپ طلا در آن سال به پاول ندود رسید، هنوز یک راز باقی مانده است.
البته، هانری هرگز نتوانست در حالی که در انگلیس فعالیت می‌کرد قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود (برخلاف صلاح که در فینال ۲۰۱۹ لیورپول مقابل تاتنهام گلزنی کرد) اما این بازیکن فرانسوی دو قهرمانی در لیگ برتر و همچنین ۴ کفش طلا را به دست آورد. و او را از هر دو نظر یک جایزه از وینگر لیورپول جلوتر قرار می‌دهد.
قدر چیزی را نمی‌دانی تا از دستش بدهی
و با وجود اینکه صلاح به ظاهر نابود نشدنی هنوز در اوج بازی خود در ۳۱ سالگی قرار دارد، دور از ذهن نیست که او با دستاوردهای آنری برابری کند یا حتی از آنها پیشی بگیرد. به هر حال، لیورپول در دیدار روز شنبه با منچسترسیتی، یکی از تیم‌هایی که صلاح راحت به آن گل می‌زدند، در رتبه دوم جدول رده بندی لیگ قرار دارد و با احتیاط به چالش قهرمانی شگفت انگیز خوش بین است.
البته، وقتی نوبت به پیشی گرفتن از آمار آنری می‌رسد، در نهایت به این بستگی دارد که صلاح تصمیم بگیرد در پایان فصل به عربستان سعودی برود یا خیر. اما، راستش را بخواهید، اینطور نیست که میراث او با رفتن تابستان آینده آسیب ببیند. برعکس، ممکن است در واقع بهترین گزینه باشد، زیرا، شاید، فقط شاید، او در نهایت اعتباری را که سزاوارش است به دست آورد.
همانطور که ون دایک یک بار گفت: ” بالاخره در آینده، من فکر می‌کنم کارهایی که او انجام داده است بسیار بیشتر مورد قدردانی قرار می‌گیرد. برای ما، ما قدردان همه کارهای او هستیم. او فقط باید آنها را ادامه دهد.”
و صلاح همینطور رو به جلو می‌رود. هیچ نشانه‌ای از تسلیم و کاهش سرعت او وجود نداشته است. با گذشت بیش از هفت سال از ورود او به آنفیلد، این سکانس ثابت می‌ماند: پاس به صلاح، شوت، گل! سناریوی قابل پیش بینی و دردناک برای حریف و در عین حال کاملاً غیرقابل توقف.
