این مهاجم غیرقابل پیش بینی اروگوئه‌ای در این فصل با دفعات بیشتری گل می زند اما گلزن کامل نبودن او همچنان باعث نگرانی است.
پاسخ این سوال که بین ارلینگ هالند و داروین نونز کدام بهتر زیاد طول نکشید. تنها چند ماه طول کشید تا مهاجم نروژی بتواند خود را مهاجمی بسیار برتر نشان دهد. هالند حتی ممکن است تمام رکوردهای گلزنی در لیگ برتر را بشکند. تا اینجای کار، او رکوردهای زیادی را شکسته است.
و با این حال، پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، می‌گوید که مردم می‌خواهند هالند شکست بخورد، و استدلال می‌کند که مطبوعات و افکار عمومی از خطاهای شماره ۹ او (هر چقدر هم که کم اتفاق بیفتد) استفاده می‌کنند. البته این درست نیست. هالند ممکن است قربانی استانداردهای عیجب و بالایی باشد که برای خود تعیین کرده است، اما او طرفداران زیادی دارد، حتی در خارج از وزشگاه اتحاد. گلزنی فوق‌العاده او در کنار شخصیت مصمم و شاید کمی عجیب هالند، به محبوب او بسیار کمک کرده.
اما موفقیت او (مانند منچسترسیتی) به طور غیرقابل انکار دور از انتظار نیست. این دو پدیده عجیب و غریب دقیقاً همان کاری را که از آنها انتظار می‌رود انجام می‌دهند و باعث می‌شوند هت تریک در بردهای پر گل تقریباً معمولی به نظر برسد.
همچنین این که هالند با توپ کار زیادی جز قرار دادن آن در دروازه نمی‌کند، به شگفت آوری او کمک نمی‌کند. البته این خیلی خوب است. او دقیقاً همان کاری را که از او خواسته شده است انجام می دهد. کار او هرگز این نبود که از عمق دفاع کند، بلکه باید در محوطه شش قدم منتظر پاس‌های دقیق و سانترهای ماهرانه از سوی بازیکنانی مانند برناردو سیلوا و کوین دی بروین باشد.
و در حال حاضر، او بدون شک بهترین مهاجم حال حاضر فوتبال است. هالند شاید مسلط ترین گلزن لیگ برتر باشد، با این حال، او هیجان انگیزترین بازیکن آن نیست. زیرا در مورد نونز هر چه می‌خواهید بگویید، اما فوتبالی زیبا و خیره کننده به چشم می‌گذارد.
دوگانگی داروین
چه طرفدار لیورپول باشید که مایل به دفاع از او باشید، چه طرفدار رقیب باشید که از تمسخر خرید ۶۵ میلیون پوندی (۷۹ میلیون دلاری) لذت می‌برید، هیچ کس پس از تماشای نونز در زمین ناراضی نمی‌ماند و احتمال این وجود دارد که زمانی که سوت پایان بازی به صدا در می‌آید، او موفق خواهد شد دو برداشت بسیار متضاد استعداد خود را تایید کند.
دو بازی اخیر او مقابل تولوز و بورنموث نمونه‌های عالی این دوگانگی هستند. در مقابل تولوز، او یک پاس خوب از دیوگو یوتا در دریافت کرد، با حرکتی زیرکانه به داخل محوطه جریمه، راسموس نیکولایزن را قبل از اینکه با زیرکی گیوم رستس را جا بگذارد، از بازی محو کرد و خود را در مقابل دروازه خالی قرار داد. اما در آخر نونز در فاصله ۶ متری دروازه توپ را به تیرک کوبید و توپ به بیرون رفت.
کمتر از یک هفته بعد، پس از مسلماً تاثیرگذارترین عملکرد همه جانبه‌اش با پیراهن لیورپول تا به امروز، در برابر ناتینگهام فارست، در یک دیدار در چارچوب جام اتحادیه، به عنوان یار تعویضی در بورنموث به زمین آمد. نونز گل پیروزی بخش لیورپول را با یک ضربه کات دار خیره کننده از جناح چپ به ثمر رساند. در ادامه بازی دائما توپ و به سبب آن موقعیت را از دست می‌داد و باعث می‌شد لیورپول دائما در حمله ناموفق باشد. اسطوره لیورپول، جیمی کاراگر، پس از این عملکرد بی ثبات نونز لقب “کاپیتان هرج و مرج” (Captain Chaos) را به او داد.
حالا می‌دانید که منظور از دوگانگی داروین چیست. او بازیکنی است که مرز بین خوب و بد او بسیار باریک است و در عین حال به نظر می‌رسد که او برای دوران مدرن فوتبال، برخوردهای طعنه دار و واکنش‌های تند و ساخته شده است. نونز در یک کلام بازیکنی است که می‌تواند بازی را تغییر دهد و در عین حال، تغییری که او می‌تواند ایجاد کند گاهی باعث پیروزی تیمش می‌شود و در عین ناباوری، گاهی باعث شکست آن می‌شود.
“او هرگز مهاجمی در سطح جهانی نخواهد بود”
با این حال، سؤال این است که آیا نونیز واقعاً برای لیورپول مناسب است یا خیر و خوزه انریکه مدافع سابق، از جمله کسانی است که قبلاً تصمیم خود را در مورد این مهاجم اروگوئه‌ای غیرقابل پیش بینی گرفته است.
مدافع بازنشسته لیورپول، به گروسونور اسپورت گفت: “او هرگز یک مهاجم در سطح جهانی نخواهد بود، به خصوص با نحوه بازی تسم لیورپول. او در حال حاضر ۲۴ سال دارد ولی انگار هنوز ۱۹ ساله است یا چیزی شبیه به آن است. اگر می‌خواهید قهرمان لیگ برتر شوید، داروین نمی‌تواند شماره ۹ اصلی شما باشد. او با شیوه بازی یورگن کلوپ مناسب نیست. اگر تاکیتک تیمتان ضد حمله است، نونز کاملا مناسب است و می‌تواند تاثیر بسزایی بگذارد. اما پرس شدید از نیمه حریف، تیمی نیست که نونز ذره ای در آن تاثیر بگذارد. “
ناتوان در برآورده کردن انتظارت کلوپ
نونز مطمئناً در اولین فصل حضورش در آنفیلد برای سبک بازی سخت گیرانه کلوپ مناسب نشان نداده.
از منظر تهاجمی، واضح بود که او چیزی برای ارائه دارد (حتی به با اینکه تمام کنندگی یک مهاجم کامل را ندارد). سرعت او مشکلات زیادی برای حریف ایجاد می‌کرد، به همین دلیل است که او گاهی اوقات در جناح چپ قرار می‌گیرد. اما کلوپ به وضوح احساس می کرد که او بدون توپ به اندازه کافی مدافعان را آزار نمی‌دهد؛ یک ضعف بزرگ از نظر مربی آلمانی.
در نتیجه، خرید ماه ژانویه لیورپول، کودی گاکپو، همراه به بهبود فرم و آمادگی دیوگو یوتا، باعث شد که داروین در پایان فصل به سومین مهاجم اصلی تیم لیورپول تبدیل شود و تنها به نقش فرعی تاثیرگذار در لیگ برتر کفایت کند. نونز به بازیکنی تبدیل شد که زمانی که کلوپ می‌خواست اندکی هرج و مرج در روند کار حریف ایجاد کند، او را به زمین می‌فرستاد.
حتی در طول بازی‌های پیش فصل که نونز خوش درخشید، کلوپ هیچ تضمینی بابت قرار دادن او در ترکیب اصلی نمی‌داد.
سرمربی لیورپول پس از پیروزی ۴ بر صفر مقابل لستر به خبرنگاران گفت: “شرایط برای داروین و سایر مهاجمان یکسان است. من همه چیز را در مورد کیفیت آنها می‌دانم، اما آنها باید هر دو را انجام دهند؛ هم دفاع کنند و در همه موقعیت‌های هجومی تاثیرگذار باشند.”
افت شدید نونز
هنوز هم تعجب آور بود که او سه بازی اول لیورپول در لیگ برتر را روی نیمکت شروع کرد. اما همه چیز بعد از سومین بازی او به عنوان یار تعویضی تغییر کرد و نونز سه امتیاز لیورپول ۱۰ نفره را در برد خیره کننده ۲ بر ۱ مقابل نیوکاسل با دو گل فوق‌العاده بدست آورد. عملکرد و تمام کنندگی از او بعید بود.
حتی در آن زمان، قرار گرفتن در ترکیب اصلی تضمین شده نبود. با این حال نونز، اگرچه به کندی اما با قطعیت پیشرفت می‌کرد و بعد از عملکرد چشمگیرش در استادیوم سنت جیمز پارک کم کم به بازیکنی قابل اعتماد تر تبدیل شد. عواملی مختلف دست به دست هم داده تا نونز در آن بازی به عنوان مهاجم اصلی و در ترکیب ۱۱ نفره اصلی کلوپ به میدان برود. با مصدومیت کودی گاکپو، و در نبود لوئیز دیاز به دلیل ماجرای کابوس وار آدم ربایی خانواده او، مجبور شد نقش وینگر چپ را برعهده بگیرد. در این موقیعت بود که نونز نقش شماره ۹ لیورپول را مقابل لستر سیتی برعهده گرفت.
البته دیاز هفته گذشته به بازی مقابل لوتون بازگشت و یک تساوی از بازی‌ای که لیورپول به احتمال زیاد می‌توانست برنده شود، به ارمغان آورد. اگر در آن بازی نونز گل مسلم را از دست نمی‌داد و از ۵ متری دروازه توپ را به تیرک نمی‌کوبید، به احتمال زیاد لیورپول پیروز از میدان خارج شد.
این اشتباه به قدری شرم آور بود که آخر سر باعث ایجاد واکنش‌های تمسخر آمیز شد و بسیاری از نظرات مانند آنچه که خوزه انریکه به اسکای اسپورت گفت (نونز نمی‌تواند به قهرمانی لیورپول کمک کند) شروع به افزایش کرد.
“او تقریباً در همه چیز نقش دارد”
با این حال، در حالی که نونز به ناچار تبدیل به تقصير کار تساوی اسف بار ۱ – ۱ مقابل یک تیم تازه لیگ برتری شده شد (او از اولین حضورش برای لیورپول در یک بازی دوستانه با یونایتد تابستان گذشته هدف ترول‌ها اینترنت قرار گرفت) در ورزشگاه کنیل ورث رود مشخص شد که از دادن گل‌های مسلم تنها مشکل نونز نیست.
از نظر ساختاری، لیورپول هنوز کاملاً جا نیفتاده به نظر نمی‌رسد. البته الکسیس مک آلیستر مستثنی است. او یک هافبک تهاجمی با استعداد و سخت کوش که هنوز در به عنوان هافک دفاعی مقابل خط دفاع ۴ نفره لیورپول بازی می‌کند و این ترکیب به طور نگران کننده‌ای در برابر ضد حملات آسیب پذیر است.
همانطور که کاراگر در گفتگو خود با اسکای اسپورتس (Sky Sports) اشاره کرد، لیورپول که به نظر احیا شده، هنوز هم دو بازیکن کم دارد تا واقعا مدعی قهرمانی لیگ برتر شود: یک شماره ۶ کامل و یک مدافع همه کاره که می‌تواند ترنت الکساندر-آرنولد را زمانی که از جناحین یا از مرکز به جلو می‌رود، پوشش دهد.
علاوه بر این، لیورپول از نظر فنی نیازی به شماره ۹ سخت کوش ندارد. لیورپول در چندین فصل گذشته خود که موفقیت پایداری در گلزنی داشت بدون یک شماره ۹ پرکار به این مهم دست یافت. روبرتو فیرمینو، مهاجم سابق لیورپول، در کتابی که اخیرا منشتر کرده اذعان داشت که وظیفه اصلی او گلزنی نبود بلکه، کلوپ از او خواسته بود تا دو وینگر خطرناک تیم، مانه و صلاح را طوری پوشش دهد که در حملات حواس مدافعان به او پرت شود و نتواند مانه و صلاح را متوقف کنند.
و کلوپ بعد از بازی لوتون سریعاً به این نکته اشاره کرد که داروین در این دوره خیلی بیشتر با هم تیمی هایش هماهنگ است. این مربی به خبرنگاران گفت: “چیزی که او را واقعاً متفاوت می کند، این است که او تقریباً در همه چیز باری ما اثر دارد، این یک ویژگی خوب برای هر مهاجم است.”
آیا کلوپ می تواند “کاپیتان هرج و مرج” را آرام کند؟
نونز در ماه فوریه خودش هم اعتراف کرد که هنوز نتوانسته مانند بازیکنی که سال گذشته مدافعان لیورپول را در لیگ قهرمانان اروپا عذاب داده بود عمل کند، بازیکنی که کلوپ “عاشق” او شده بود. اما مطمئناً در چند ماه گذشته بیشتر و بیشتر شاهد درخشش او مانند زمان بازی در بنفیکا بوده‌ایم.
با این وجود، اگر نونز بخواهد برای مدت زمان قابل توجهی شماره ۹ لیورپول بماند، نمی‌تواند به روند بد از دست دادن موقعیت‌های گل ادامه دهد. چنین موقعیت‌های گلی اغلب می‌تواند تفاوت بین یک و سه امتیاز باشد. بنابراین این موقعیت‌های گل برای تیمی که آرزوی قهرمانی دارد (که دقیقاً همان چیزی است که لیورپول به دنبال آن است) حیاتی هستند.
از این نظر، نونز جدید و بهبود یافته هنوز به اندازه کافی خوب نیست. او به نمی‌تواند به اندازه کافی شانس‌ها را گل تبدیل کند (۱۲/۲ درصد نرخ تبدیل موقعیت به گل او در لیگ برتر در این فصل است). نرخ تبدیل “شانس‌های بزرگ” به گل او (۲۳ درصد) است که کافی نیست. او در مقایسه با گلزنان ثابت شده لیگ برتر مانند هالند، سون هیونگ مین و صلاح، یا حتی رقبای او برای در ترکیب اصلی، یوتا و گاکپو، بسیار بیشتر موقعیت از دست می‌دهد.
نکته مثبت این است که دنیل استوریج، برخلاف خوزه انریکه، قاطعانه معتقد است که نونز، حتی در ۲۴ سالگی، همچنان می‌تواند تمام کنندگی خود را بهبود بخشد. مهاجم سابق لیورپول به اسکای اسپورت گفت: “او فقط باید تمرین ببیند. او باید در تمرینات تیم بیشتر تلاش کند تا سرعت استارت‌های خود را بیش از پیش کند. او باید گل زدن در موقعیت‌های مختلف، مانند ضربه سر، برگردان، تک به تک و شوت از راه دور را تمرین کند تا از نظر ذهنی با این موقعیت‌ها آشنا شود. نونز در حال حاضر هنگام شوت زدن عصبی به نظر می‌رسد، در حالی که یک مهاجم باید در این مواقع خونسرد و متمرکز باشد.”
این قطعاً یک مشکل است، مشکلی که کلوپ با خود نونز نیز مطرح کرده است. فصل گذشته بارها و بارها، سرمربی از مهاجم فعال خود خواسته تا کمی آرام بگیرد و روی خونسردی خود به ویژه در مقابل دروازه کار کند. حالت ایده آل این بود که کلوپ به نونز کمک کند تا به خونسردی فوق‌العاده هالند در مقابل دروازه برسد. بنابراین کاملاً واضح است که هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن در این مورد وجود دارد.
اما پیشرفت هایی حاصل شده است. همانطور که مایکل اوون نیز به آن اشاره کرده است، نونز بدیهی است که به طرز نگران‌کننده‌ای خام باقی مانده، اما پتانسیل تبدیل شدن او به بازیکنی در کلاس جهانی بیش از هر زمان دیگری آشکار است.
او در حال حاضر در مسیر بهتری در گلزنی و دادن پاس گل (نسبت به فصل گذشته) است و می‌تواند به “کابوسی برای مدافعان” تبدیل شود که استوریج از تماشای آن لذت می‌برد.
اما آیا کلوپ واقعاً می‌تواند کاپیتان هرج و مرج را آرام کند؟ پیش بینی درست غیرممکن است. هنوز هم در مورد جذاب ترین شخصیت لیگ برتر تنها یک قطعیت وجود دارد: سرگرمی بیشتر، هم برای طرفداران ستایشگر و هم برای شدیدترین منتقدان او.
