مقدمه
شاید کسی باور نمی‌کرد اما VAR به هیولایی تبدیل شده است که فوتبال و حتی خود داوران نیز از آن عاصی شده‌اند تا حدی که بعضی کارشناسان داوری اظهار داشتند وقتی این تکنولوژی وجود نداشت تیم‌ها و داوران خیلی بهتر عمل می‌کردند. حالا وضع بدتر هم شده و با نمایش کوچکترین برخورد‌ها روی صفحه نمایش، این تنش‌ها بیشتر هم می‌شود.
نمایش صحنه‌های آهسته داوران را کاملا دیوانه کرده است، همه آنها. چه آنهایی که در زمین هستند، آنهایی که جلوی صفحه نمایش هستند و کسانی که مسئول تنظیم پروتکلی هستند که حتی خودشان هم نمی‌فهمند چیست.
شاید اگر از طرفداران مسن تر فوتبال نیز بپرسید آنها هم می‌گويند روند قبلی و بدون VAR فوتبالی بسیار بهتر و جذاب تر را ارائه می‌داد، چیزی که شاید امروز کمتر شاهد آن هستیم.
در استادیوم خانگی ویارئال، لا سرامیکا (La Ceramica)، داوری بین دقیقه ۶۸ و ۷۱ معنای اصلی خود را از دست داد. سه دقیقه وحشت که در آن دو پنالتی باورنکردنی برای خطای هند غیر عمدی که هیچ تاثیری بر بازی یا نتیجه نهایی نداشت، گرفته شد.
اولین خطا مربوط به خوان فویت بود. دست او تماسی بسیار کوتاه که می‌شد آن را نادیده گرفت با توپی که به سمت وینیسیوس داشت داشت. او برای این خطا کارت زرد از داور دریافت کرد.
این سیرک در دقیقه ۷۱ و این بار در محوطه جریمه رئال مادرید ادامه یافت. دیوید آلابا لیز خورد و با دستش توپ را لمس کرد، البته صحنه آهسته به وضوح نشان می داد که او هر کاری از دستش بر می‌آمد انجام داد تا توپ را لمس نکند.
این پنالتی این بار بدون کمک VAR گرفته شد. سوتو گرادو با نادیده گرفتن قوانین اساسی فوتبال، غیر عمدی بودن صحنه به وضوح دید. اما واضح است که بسیاری از داوران آن را به خوبی درک نمی‌کنند. سپس داوران ویدیویی، یا همان زندانیان وحشت زده، ضربه مشت دنی پارخو به آنتونیو رودیگر را که به وضوح یک کارت قرمز بود را به داور تذکر ندادند.
بازی با نتیجه ۲ بر ۱ به سود ویارئال و با پنالتی‌های وحشتناک و داوری افتضاح به پایان رسید.
ستین خودش را اثبات کرد
ویارئال عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود به نمایش گذاشت و تمام جنبه‌ها و سیستم‌های بازی را تا حد کمال ترکیب کرد. هیچ بازی متمرکز بر مالکیت توپ از آنها ندیدم.
تردیدهای ابتدایی پس از جدایی اونای امری از بین رفته و شکی نیست که تیم کاستلون به خوبی از تعطیلات جام جهانی استفاده کرده است.
عملکرد خوب از مورنو
نکته برجسته بازی، عملکرد عالی جرارد مورنو بود، بازیکنی که به دلیل مصدومیت از میادین کنار رفته بود و جام جهانی را از دست داد.
مهاجم ویارئال بازی فوق العاده ای انجام داد و بنزمای ویارئال تبدیل شد. او عملکرد خود را با یک گل از روی نقطه پنالتی به پایان رساند که باعث پیروزی تیمش شد.
بگذارید جام هم همین جذابیت را داشته باشد
سه ساعت قبل از این بازی، قرعه کشی کوپا دل ری انجام شد و بر اساس آن رئال مادرید و ویارئال در ۱۸ یا ۱۹ ژانویه در لاسرامیکا روبروی هم قرار خواهند گرفت.
امیدواریم جذابیت این بازی در آن جا نیز تکرار شود، زیرا این دو تیم یکی جذاب‌ترین بازی‌های لالیگا در دهه اخیر را انجام دادند.
نبردی بزرگ برای قهرمانی در لالیگا
بارسلونا اکنون این شانس را دارد که در واندا متروپولیتانو قهرمان شود. واضح است که هم رئال مادرید و هم بارسلونا برای کسب عنوان قهرمانی باید بسیار تلاش کنند و هر دو تیم بیش از حد انتظار امتیاز از دست خواهند داد.
رئال مادرید یک تیم عالی با اما و اگر
رئال مادرید تیم فوق‌العاده‌ای دارد، اما با دو پست آن قطعا می‌تواند بهتر باشد. ادر میلیتائو در پست دفاع راست بازی کرد زیرا دنی کارواخال مصدوم است و لوکاس واسکز نیز به وضوح یک گزینه جانشین در موارد اضطراری تلقی می‌شود.
و در سمت چپ فرلاند مندی قرار داشت که از زمان ورودش بسیار پیشرفت کرده اما با یک پاس بی هدف منجر به دریافت گل اول از ویارئال شد. بدیهی است که این دو پست قابل بهبود هستند.
