مقدمه
فوتبال دوباره در غم فرو رفت. جیانلوکا ویالی (متولد کرمونا، ایتالیا، ۱۹۶۴) روز جمعه ۶ ژانویه در سن ۵۸ سالگی پس از مبارزه با بیماری سرطان، از دنیا رفت.
این مهاجم افسانه‌ای ایتالیایی که در تیم کرمونزه (جایی که فوتبال خود را شروع کرد)، سمپدوریا، یوونتوس و چلسی بازی کرده است، از سال ۲۰۱۷ با سرطان لوزالمعده دست و پنجه نرم می‌کرد و این اواخر سرطان او پیشرفت کرد.
در واقع، ویالی که رئیس هیئت تیم ملی فوتبال ایتالیا بود، قبل از بستری شدن مجدد در بیمارستانی لندن، به فدارسیون فوتبال ایتالیا و مطبوعات اطلاع داده بود به احتمال زیاد در مسابقات بعدی ایتالیا (مارس ۲۰۲۳) در کنار تیم نخواهد بود. او برای شروع مرحله جدیدی از درمان خود که به لندن سفر کرد چراکه خانواده و نزدیکان وی در آن جا زندگی می‌کنند و می‌خواست کنار آنها باشد.
به عنوان یک فوتبالیست، جیانلوکا ویالی تقریباً به هر چیزی که یک مهاجم می‌تواند آرزو داشتنش را داشته باشد، دست یافت. بازی برای تیم ملی ایتالیا، بهترین گلزن سری آ در سال ۱۹۹۰ – ۱۹۹۱، دو بار قهرمان سری آ (با سمپدوریا و یوونتوس)، قهرمان جام یوفا و لیگ قهرمانان اروپا.
او به همراه یکی از بهترین دوستانش: روبرتو مانچینی، بخشی از بهترین تیم سامپدوریای را تشکیل می‌دادند. آنها با هم به عنوان “دوقلوهای گل زن” شناخته می‌شدند و بلوسرشیاتی را به قهرمانی باورنکردنی سری آ، سه قهرمانی در کوپا ایتالیا و فینال یورو لیگ در فینال ومبلی مقابل بارسلونا رساندند. او سپس به یوونتوس رفت و دوران حرفه ای خود را در لیگ برتر و در تیم چلسی به پایان رساند. او ۲۶۹ گل برای تیم های خود و ۱۶ گل برای ایتالیا به ثمر رساند.
درس‌های ویالی
او در مارس ۲۰۲۲ گفت: “من از مردن می‌ترسم. نمی دانم، وقتی مرگ به سراغم می‌آید، آن طرف چه می‌شود… اما به نوعی، از دانستن آن هم هیجان زده هستم. بیماری فقط رنج نیست، لحظات زیبایی نیز در آن وجود دارد. بیماری می‌تواند چیزهای زیادی در مورد شخصیت فرد به او یاد دهد.”
قبل از مسابقات قهرمانی اروپا، ویالی نحوه مواجهه خود با این بیماری را به وضوح بیان کرد.
ویالی گفت: “من نتوانستم با سرطان مبارزه کنم، این حریف بسیار قوی تر از من است. من آن را یک همسفر، هرچند ناخواسته، می دانم که سوار قطار شده و کنارم نشسته… امیدوارم که خسته شود و برود.:
به نظر می‌رسید که این اتفاق افتاده است، اما بیماری او دوباره بازگشت و تشدید شد.
مربیگری در انگلیس
این اسطوره ایتالیایی پس از بازنشستگی خود، تصمیم گرفت دوران مربیگری خود را آغاز کند. ویالی مربیگری خود را از جایی که فوتبالش را به پایان رساند، شروع کرد: در چلسی. آمار او با لندنی‌ها اصلا بد نبود: یک قهرمانی در جام اروپا، یک قهرمانی جام حذفی، یک قهرمانی در لیگ برتر، یک قهرمانی در سوپرکاپ اروپا و یک جام اتحادیه.
او بین سال های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ در ۱۳۳ بازی مربیگری چلسی را برعهده داشت. سپس به دوران کوتاه مربیگری خود در واتفورد با ۵۱ بازی در فصل ۲۰۰۱ – ۲۰۰۲ پایان داد. بعد آن دیگر در زمینه فوتبال به کاری مشغول نبود.
یورو ۲۰۲۰
با این حال، زندگی آخرین شادی را برای ویالی کنار گذاشته بود. در نوامبر ۲۰۱۹، دوست او، روبرتو مانچینی، با او تماس گرفت تا به وی در فدراسیون فوتبال ایتالیا بپیوندد. او رئیس هیئت تیم ملی ایتالیا خواهد بود و یورو ۲۰۲۰ را در کنار تیم ملی این کشور سپری خواهد کرد.
یکی از خاطرات ماندگار ویالی، در آغوش گرفتن عاطفی مانچینی در استادیوم ومبلی پس از پیروزی ایتالیا مقابل انگلیس و قهرمانی در مسابقات جام ملت‌های اروپا است.
