بارسلونا ممکن است در تابستان گذشته بازیکنان باکیفیتی را خریداری کرده باشد، اما این باشگاه در سال های اخیر با قراردادهای وحشتناک مترادف شده است.
در حال حاضر به نظر می‌رسد بارسلونا در درستی حرکت می‌کند. به لطف تلاش‌های بزرگ خوان لاپورتا، رئیس باشگاه بارسلونا در تابستان گذشته جهت تامین بودجه لازم برای نقل و انتقالات آبی اناری‌ها، کاتالان‌ها اولین قهرمانی لیگ را از سال ۲۰۱۹ به دست آوردند.
با این حال، بارسا در نتیجه هزینه‌های بی‌هدف مدیریت قبلی در وضعیت مالی بدی قرار گرفت. در واقع، بلوگرانا مترادف با خریدهای وحشتناک در زمان مدیر پیش از لاپورتا، جوزپ ماریا بارتومئو، شده بود که باشگاه را در آستانه ورشکستگی ترک کرد.
با این تفاسیر، چه کسی به عنوان بدترین انتقال در تاریخ باشگاه شناخته می شود؟ در ادامه این مطلب از برد نیوز همراه باشید تا نگاهی به ۱۶ تا بدترین خریدهای بارسلونا بیاندازیم.
۱۶- مالکوم
شاید تنها نکته مثبت در دوران حضور مالکوم در نیوکمپ این باشد که بارسلونا ضرر زیادی از فروش او نداشته است.
آبی اناری‌ها او را در سال ۲۰۱۸ با مبلغ ۴۱ میلیون یورو (۳۶ میلیون پوند / ۴۳ میلیون دلار) به خدمت گرفتند که حتی در آن زمان نیز پول زیادی برای این بازیکن به نظر می‌رسید.
اولین مشکل این خرید این بود که انتقال مالکوم کمی غیر ضروری به نظر می‌رسید، زیرا پست تخصصی این بازیکن برزیلی وینگر راست بود و لیونل مسی فوق ستاره راه او را به رسیدن تیم اصلی سد می‌کرد.
دومین مشکل، این واقعیت بود که او اصلا یکی از جذاب ترین نام‌ها در بازار نقل و انتقالات نبود. این وینگر برزیلی در سه فصل قبل در بوردو حضور داشت اما تنها در آخرین سال حضورش در فرانسه واقعاً همه را تحت تاثیر قرار داد.
پس دیدن دشواری‌های او در اسپانیا، این ام چندان تعجب آور نبود. او فقط ۲۴ بازی در بوردو انجام داد و تنها ۴ بار گلزنی کرد، اگرچه یکی از گل‌های او گل تساوی مهم بازی اول تساوی نیمه نهایی کوپا دل ری مقابل رئال مادرید بود.
مالکوم در نهایت به قیمت ۴۰ میلیون یورو (۳۵ میلیون پوند / 42 میلیون دلار) به زنیت سن پترزبورگ فروخته شد. مبلغی سخاوتمندانه برای بازیکنی که نتوانست در بارسا آنطور که از او انتظار می‌رفت بدرخشد. اما بعداً گل پیروزی برزیل را در المپیک ۲۰۲۰ به ثمر رساند.
او بعداً به مارکا گفت: “من [بارسلونا] را بدون عذاب وجدان ترک کردم، زیرا کارم را خوب انجام دادم.” البته بسیاری از هواداران بلوگرانا قطعا با اختلاف نظر خواهند داشت.
۱۵- امانوئل پتیت
امانوئل پتی تنها پس از شش ماه از حضورش در نیوکمپ، می‌خواست از بارسلونا جدا شود.
او بعداً اظهار داشت که وقتی در تابستان سال ۲۰۰۰ از آرسنال به بارسلونا آمد، این تیم در حال فروپاشی بود.
او در مصاحبه با آر ام سی اسپورت (RMC Sport) گفت: “در رختکن بین بازیکنان کاتالان و هلندی بحث بالا می‌گرفت. ما همچنین [لورنزو] سرا فرر را به عنوان مربی داشتیم و او قدرت کافی یا کاریزمای لازم برای مدیریت تیم را نداشت.”
پتیت همچنین ادعا کرد که سرا فرر نمی‌دانست او را در چه پستی بازی دهد و در نتیجه این هافبک مرتباً به عنوان مدافع میانی به کار گرفته می‌شد.
صرف نظر از اینکه چه کسی مقصر بود، پتی در نهایت هیچ شباهتی به بازیکنی نداشت که در لیگ اسپانیا عالی بود.
بنابراین، این بازیکن که قهرمانی جام جهانی را در کارنامه خود دارد، در ژانویه ۲۰۰۱ نزد رئیس باشگاه، خوان گاسپارت رفت و درخواست کرد که در لیست نقل و انتقالات قرار گیرد. او سرانجام در پایان یک و تنها فصل حضورش در بارسا به چلسی فروخته شد.
۱۴- نلسون سمدو
تنها چیز خوبی که می‌توانیم در مورد دوران حضور نلسون سمدو در بارسلونا بگوییم این است که حداقل باشگاه توانست تمام پولی را که برای او هدر داده بود، پس بگیرد.
این بازیکن پرتغالی به عنوان یک جانشین بلندمدت برای دنی آلوز در نظر گرفته می‌شد و سمدو به عنوان یک مدافع کناری تهاجمی در بنفیکا شهرت زیادی برای خود ایجاد کرده بود.
در واقع، بارسا موافقت کرد که ۳۰ میلیون یورو اولیه (۲۷/۵ میلیون پوند / ۳۰ میلیون دلار) برای جذب او بپردازد، با احتمال پرداخت ۵ میلیون یوروی بیشتر (۴/۴ میلیون پوند / ۵ میلیون دلار) به عنوان پاداش و دیگر مفاد داخل قراردادش.
اما سمدو با فقدان شدید مهارت‌های دفاعی‌اش، در تمام مدت حضورش در نیوکمپ خود را به عنوان یک نقطه ضعف در تیم ثابت کرد و در نهایت با تحقیر شدن او توسط آلفونسو دیویس در باخت تکان دهنده ۸ بر ۲ بارسا مقابل بایرن مونیخ در مرحله یک چهارم نهایی فصل ۲۰۱۸ – ۲۰۱۹ لیگ قهرمانان، دوران حضورش به پایان رسید.
جدای از ارتباط این بازیکن پرتغالی، درک اینکه چرا وولورهمپتون قانع شد سمدو را از دستان بارسا در سپتامبر ۲۰۲۰ بردارد دشوار است.
۱۳- کریستف دوگاری
پس از دورانی ناموفق در آث میلان، کریستف دوگاری در تابستان ۱۹۹۷ به این امید که بتواند دوران فوتبال خود را قبل از جام جهانی در کشورش به مسیر بازگرداند، به بارسلونا پیوست
با این حال، او شش ماه بعد از این انتقال را به این فکر می‌کرد که در نیوکمپ چه می‌کند.
این بازیکن فرانسوی بعداً به اس اف آر اسپورت (SFR Sport) در مورد زمان بازی خود زیر نظر لوئیس فن خال گفت: ” همه چیز سورئال بود. بدترین چیز زمانی بود که به دفتر او رفتم تا درخواست خروج از تیم کنم. من باید به هر قیمتی که شده بود بارسا را ترک می‌کردم، چرا که، ژاکه [سرمربی وقت فرانسه] گفته بود که ما باید در باشگاه هایمان در ترکیب اصلی باشیم. اولین روز سال ۱۹۹۸ وانمود کردم که گریه می‌کنم و می‌گفتم دیگر طاقت ندارم، باید بروم.” و فن خال فقط به من نگاه کرد و گفت: ‘نه، تو نمی‌توانی اینجا را ترک کنی. من به تو ایمان دارم. چی؟ تو به من اعتقاد داری و باعث می‌شوی در پست هافبک دفاعی بازی کنم؟ شش ماه وحشتناکی بود. من از جهنم گذشتم.”
با این حال، پس از انجام تنها هفت بازی برای بارسا، دوگاری در ژانویه ۱۹۹۸ اجازه یافت به مارسی نقل مکان کند و در همان تابستان به فرانسه کمک کرد تا در جام جهانی قهرمان شود.
۱۲- الکس سانگ
انتقال ۱۸ میلیون یورویی الکس سانگ (۱۵ میلیون پوند / ۱۸ میلیون دلار) از همان ابتدا محکوم به شکست بود. او کمترین علاقه‌ای به بازی یا افتخار نداشت. انگیزه او فقط پول بود.
بازیکن سابق تیم ملی کامرون در گفتگوی اینستاگرامی خود با پاسکال سیاکام اذعان کرد: “وقتی بارسلونا به من پیشنهاد قرارداد داد و دیدم چقدر درآمد خواهم داشت، وقت را تلف نکردم. احساس می‌کردم همسر و فرزندانم پس از پایان کار من باید زندگی راحت داشته باشند. من با مدیر ورزشی بارسا ملاقات کردم و او به من گفت که نمی‌توانم بازی‌های زیادی انجام دهم، اما این اصلا برام مهم نبود، می‌دانستم که حالا میلیونر خواهم شد.”
و او واقعا هم میلیونر شد. همچنین، علیرغم اینکه به‌طور شگفت‌انگیزی نتوانست به بازیکن تیم اصلی تبدیل شود، او در ۶۵ بازی در دو فصل حضور داشت و در سال ۲۰۱۳ با این تیم قهرمان لالیگا شد.
با این حال، نمی‌توان به دوران حضور او در نیوکمپ به عنوان چیزی جز اتلاف وقت و پول نگاه کرد.
۱۱- آندره گومز
بارسلونا پس از اینکه رئال مادرید را در خرید ۳۵ میلیون یورویی (۳۱ میلیون پوند / ۳۵ میلیون دلاری) آندره گومز شکست داد، به طور موجهی از خودش خوشحال بود.
هرچه نباشد این هافبک پس از یک فصل هیجان انگیز با والنسیا می‌آمد که در آن به تیمش کمک کرده بود تا در لیگ اروپا سال ۲۰۱۶ عنوان قهرمانی را بدست بیاورد.
با این حال، پس از یک شروع نسبتا مثبت، دوران او در بارسلونا فاجعه بار بود و آثار ویرانگری بر سلامت روان گومز وارد کرد.
او در سال ۲۰۱۸ به پاننکا گفت: “اوضاع برایم به جهنم تبدیل شده بود، زیرا فشار بیشتری را احساس می‌کردم. چند بار شده بود که اصلا نمی‌خواستم خانه‌ام را ترک کنم.”
کابوس گومز در نیوکمپ سرانجام با پیوستن او به اورتون پس از یک دوره قرضی موفق در گودیسون پارک به پایان رسید، اگرچه او در حال حاضر به صورت قرضی در لیل است.
۱۰- ژووانی
روماریو، رونالدو، ریوالدو، رونالدینیو، نیمار؛ بارسلونا در طول سال‌های گذشته مهاجمان درخشان برزیلی را به خدمت گرفته است. گرچه ژووانی یکی از آنها نبود.
او سال ۲۰۰۰ را در کروزیرو سپری کرد و بارسا در رقابتی شدید با آرسنال و یوونتوس توانست سال بعد او را با ۱۸ میلیون یورو (۱۵/۷ میلیون پوند / ۱۸ میلیون دلار) را به خدمت بگیرد. این،مبلغ قابل توجهی در آن زمان بود.
متأسفانه، ژئووانی در توجیه هزینه‌ای که بارسا برای او کرده بود ناکام بود و در ۲۶ بازی در دو فصل لالیگا فقط یک گل به ثمر رساند و سپس به صورت قرضی به مدت یک فصل به بنفیکا ملحق شد.
این قرارداد در سال ۲۰۰۳ به طور کاملا رایگان دائمی شد چراکه بارسلونا بیشتر نگران آزاد کردن یک فضا برای بازیکنی خارج از تحادیه اروپا در تیم خود برای خریدهای جدید بود.
۹- الکساندر هلب
الکساندر هلب احتمالا هرگز نباید آرسنال را ترک می‌کرد. او نه تنها یکی از اعضای کلیدی تیم بود، بلکه بهترین فوتبال دوران حرفه‌ای خود را بازی می‌کرد، او همچنین پیوند محکمی با سرمربی وقت آرسنال، آرسن ونگر داشت.
او در پادکست این لاکداون (In Lockdown) اعتراف کرد: “وقتی آرسن گفت که این انتقال چند ساعت دیگر نهایی می‌شود (قبل از انتقال ۱۷ میلیون یورویی او به بارسلونا در سال ۲۰۰۸)، احساس نابودی کردم. پذیرفتن این موضوع برای من واقعاً سخت بود. ونگر هر کاری کرد تا من در آرسنال بمانم. او حتی در حین ماهیگیری به من پیام داد: الکس، من اجازه نمی‌دهم بروی، ما اینجا به تو نیاز داریم. وقتی آن پیام را خواندم گریه کردم.”
هلب با پپ گواردیولا، که به تازگی هدایت بارسا را پس فرانک رایکارد، مربی‌ای که برای جذب این بازیکن بلاروسی فشار آورده بود، ارتباط مشابهی برقرار نکرد.
در واقع، هلب در اولین فصل حضورش در بارسا تنها ۱۹ بازی در لیگ انجام داد، قبل از اینکه قراردادش در نهایت با توافق دوجانبه در ژانویه ۲۰۱۲ پس از دوره های قرضی در اشتوتگارت، بیرمنگام سیتی و ولفسبورگ فسخ شد.
۸- دیمترو چیگرینسکی
دیمیترو چیگرینسکی در گفتگو با آسوشیتدپرس گفته بود: “آنچه می‌خواهیم یک چیز است؛ اما واقعیت چیز دیگریست.”
مطمئناً هیچ کس در عزم اوکراینی برای موفقیت در انتقال ۳۵ میلیون یورویی خود به بارسلونا در سال ۲۰۰۹ شک نکرده بود، اما حقیقت تلخ و سخت این بود که او برای بازی در سطح تیم بارسا آنقدر آماده نبود.
او کمبودی از نظر حمایت نداشت. پپ گواردیولا، مربی آن زمان آبی اناری‌ها، بارها تقصیر ضعف این بازیکن اوکراینی را بر عهده گرفت، در حالی که کارلس پویول اصرار می‌کرد که “ویژگی‌های او برای بارسا عالی است”.
با این حال چیگرینسکی مانند ویژگی‌هایش، هیچگاه در زمین دیده نشد.
شرایط او مطمئناً با مصدومیت‌های طولانی بدتر هم شد، و مرتباً توسط هواداران هو می‌شد و فقط ۸۵۱ دقیقه برای بارسا بازی کرد تا اینکه در سال ۲۰۱۰ با ضرر ۱۰ میلیون یورویی (۸/۷ میلیون پوند / ۱۰ میلیون دلار) به شاختار دونتسک فروخته شد.
۷- کیریسون
بارسلونا برای جذب کیریسون، به پالمیراس در سال ۲۰۰۹ مبلغ اولیه ۱۴ میلیون یورو (۱۲ میلیون پوند / ۱۴ میلیون دلار) پرداخت کرد. در این قرارداد آمده بود که اگر این بازیکن بتواند جایی در ترکیب اصلی بارسا پیدا کند، ۲ میلیون یورو دیگر باید به پالمیراس پرداخت شود.
با این حال، درست مانند هنریکه برزیلی، یک انتقال ناموفق دیگر، کیریسون با وجود گذارندن ۵ سال در نیوکمپ، حتی یک بازی برای بارسا انجام نداد.
او در عوض بارها به صورت قرضی به بنفیکا، فیورنتینا، سانتوس، کروزیرو و کوریتیبا فرستاده شد که با پایان قراردادش با بارسا در سال ۲۰۱۴، به طور دائم به کوریتیبا پیوست.
اگر به گذشته بنگریم، شاید باید از همان ابتدا می‌دانستیم که کیریسون هرگز در بارسا موفق نخواهد شد.
در حالی که این بازیکن در اولین کنفرانس مطبوعاتی خود در مورد پیوستن به تیم پپ گواردیولا خوش بینانه صحبت می‌کرد، این مربی اساساً اعتراف می‌کرد که اصلا در انتقال نظری از او پرسیده نشده بود.
سرمربی بارسا گفت: “باشگاه تصمیم به جذب او گرفته است و به صورت قرضی در باشگاه دیگری بازی خواهد کرد. من برای این فصل روی او حساب نمی کنم.”
در واقع، اینطور گفته می‌شد که لاپورتا فقط کیریسون را با هدف فروش او برای سود بیشتر به خدمت گرفته بود، اما حتی این برنامه نیز موفق نبود و این مهاجم را به یکی از فاجعه‌بارترین خریدهای تاریخ بارسا تبدیل کرد.
۶- میرالم پیانیچ
با خرید میرالم پیانیچ در ژوئن ۲۰۲۰، وضعیت وخیم مالی بارسا تحت مدیریت بارتومئو بر همه آشکار شد.
قیمت خریدی که رسما اعلام شد ۶۰ میلیون یورو (۵۲ میلیون پوند / ۶۰ میلیون دلار) با احتمال افزایش ۵ میلیون یورویی (۴/۴ میلیون پوند / ۵ میلیون دلار) بود، اما در واقع، این یک قرارداد مبادله بازیکن بود چراکه ورود پیانیچ به نیوکمپ همزمان با پیوستن آرتور به تورین با مبلغ ۷۲ میلیون یورو بود.
قیمت‌های این دو انتقال از نظر ارزش دو بازیکن بسیار غیر منطقی بودند. آرتور ممکن است بازیکن امیدوار کننده‌ای بوده باشد، اما این هافبک برزیلی مستعد، به دلیل مصدومیت فقط به صورت پراکنده در کاتالونیا درخشید و نتوانست به لقب “ژاوی جدید” که از او انتظار می‌رفت برسد. این در حالی بود که طرفداران یوونتوس مدت‌ها بود که می‌دانستند خیلی وقت از دوران اوج پیانیچ گذشته است.
با این حال، به عنوان عملی برای متعادل کردن حساب‌ها، این دو خرید کاملاً منطقی بودند. هر دو تیم برای داشتن یک ترازنامه متعادل در انتهای سال مالی باید به گونه‌ای حساب‌های خود را متعادل می‌کردند و این دو انتقال بهترین وسیله برای آنها بود.
با این حال، جای تعجب نیست که از نظر ورزشی، این یک فاجعه بود. پیانیچ تنها یک فصل در بارسا بازی کرد و سپس به صورت قرضی به بشیکتاش محلق شد و سپس در سپتامبر ۲۰۲۲ پس از فسخ قراردادش با توافق دوجانبه به شارجه پیوست.
۵- مارتین بریتویت
به راحتی می‌توان گفت که هیچ انتقالی مانند خرید مارتین بریتویت باعث نشده بود چهره بارسلونا اینقدر بد شود.
در واقع، این خرید شعار بارسا را به سخره گرفت که بارسا به نوعی چیزی بیش از یک باشگاه است و فضای اخلاقی متفاوتی با سایر تیم‌ها دارد.
در فوریه ۲۰۲۰، کاتالان‌ها خودشان را در دردسرهایی دیدند که خودشان ساخته بودند.
آبی اناری‌ها که به طرز عجیبی تصمیم گرفتند در طول پنجره زمستانی خط حمله خود را تقویت نکنند و به جای آن به عثمان دمبله آسیب دیده متکی باشند، مجبور شدند پس از اینکه این بازیکن ضعیف فرانسوی در ادامه فصل از بازی خارج شد، درخواست خرید اضطراری کنند.
بنابراین، بارسا بریتویت را با ۱۸ میلیون یورو (۱۶ میلیون پوند / ۱۸ میلیون دلار) از لگانس خریداری کرد، و لگانس نتوانست جانشینی برای او به خدمت بگیرد و در نهایت سقوط کرد.
این بازیکن دانمارکی که اکنون برای اسپانیول بازی می‌کند، به ندرت در ترکیب اصلی بارسا قرار می‌گرفت و در ۴۴ بازی در لیگ فقط ۵ گل به ثمر رساند.
بدتر از آن، جدایی او یک ماجرای وحشتناک بدون تشریفات بود، به طوری که بریتویت توسط هواداران هو شد و ظاهراً مورد “زورگویی” باشگاه قرار گرفت و در نهایت با توافق دوجانبه با فسخ قراردادش موافقت کرد تا مشکلات مالی تیمش را کاهش دهد.
این انتقال از ابتدا تا انتها، یکی از غم انگیزترین ماجرا‌هایی است که بارسا تا به حال در آن نقش داشته است.
۴- زلاتان ابراهیموویچ
اگر از خود زلاتان ابراهیموویچ بپرسید به شما می‌گوید، او یک اسطوره مطلق فوتبال است. با این حال، انتقال او به بارسلونا به عنوان یکی از فاجعه بارترین خریدهای تمام دوران شناخته می‌شود.
به یاد داشته باشید، بلوگرانا فقط ۶۹/۵ میلیون یورو (۵۹ میلیون پوند / ۷۵ میلیون دلار) برای ابراهیموویچ به اینتر پرداخت نکردند، بلکه ساموئل اتوئو، ستاره لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۹ را نیز به اینتر گ دادند، که در طول فصل به نراتزوری کمک کرد تا پس از حذف بارسا، سه گانه را کسب کنند.
در آن مرحله، روابط این مهاجم سوئدی با سرمربی وقت بارسا، پپ گواردیولا، کاملاً به هم خورده بود، به طوری که ابراهیموویچ مربی کاتالان را متهم کرد که “ترسو” است و “خودش را در مقابل ژوزه مورینیو” رئیس سابق خود، “خیس” می‌کند.
ایجنت این مهاجم، مینو رایولا تازه در گذشته، نیز گواردیولا را “بزدل” خطاب کرد و حتی پیش از فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۲ به دنبال این مربی رفت.
البته لازم به یادآوری است که ایبراهیموویچ ۲۱ گل در تمام رقابت ها به ثمر رساند، اما چیزی که در اینجا در مورد آن صحبت می کنیم مسلماً بزرگترین درگیری بین مربی و بازیکن در تاریخ فوتبال است.
۳- آنتوان گریزمان
آنتوان گریزمان در سال ۲۰۱۸ با مسخره کردن آشکار مبلغ انتقال ۱۰۰ میلیون یورویی (۸۶ میلیون پوند/۱۰۷ میلیون دلار) که برای آوردن او به نیوکمپ پرداخت شده بود،بارسلونا را تحقیر کرد و سپس در پایان یک کلیپ ویدیویی که توسط جرارد پیکه، مدافع بلوگرانا تهیه شده بود، این ادعا‌ها را رد کرد.
هواداران عصبانی بودند. آنها بیشتر از این نمی‌خواستند با بازیکن اتلتیکو مادرید کاری داشته باشند.
با این حال، بارتومئو سال بعد به طور غیرقابل توضیحی به جای گریزمان بازگشت و با پرداخت بند ۱۲۰ میلیون یورویی (۱۰۰ میلیون پوند/۱۳۹ میلیون دلار) در قرارداد این بازیکن فرانسوی موافقت کرد، گویی مصمم به اثبات این موضوع بود.
این مهاجم همه کاره لحظات خوبی هم در نیوکمپ سپری کرد، اما آنها بسیار کم بودند، و او در سال ۲۰۲۱ به مادرید بازگشت و دوباره به صورت قرضی به اتلتیکو پیوست تا یک انتقال دائمی داشته باشد.
پس از آن همه چیز برای گریزمان کاملاً به اوضاع مسی تبدیل شد و اتلتیکو فقط او را در ۳۹ دقیقه آخر بازی‌ها به زمین آورد تا از فعالسازی بند خرید ۴۰ میلیون یورویی (۳۵ میلیون پوند/ ۴۰ میلیون دلار) در قرارداد او جلوگیری کند.
خوشبختانه، دو طرف در نهایت به سازش رسیدند و درست قبل از اینکه گریزمان نقش اصلی را در مسیر فرانسه به فینال جام جهانی ایفا کند، این معامله دائمی شد.
۲- فیلیپه کوتینیو
یکی از مهم ترین نقل و انتقالات تاریخ لیورپول اما مایه شرمساری برای بارسلونا. بلوگرانا موافقت کرد که ۱۲۰ میلیون یورو (۱۰۰ میلیون پوند / ۱۳۰ میلیون دلار)، به علاوه ۴۰ میلیون یورو (۳۵ میلیون پوند / ۴۳ میلیون دلار) پاداش احتمالی ، برای بازیکنی که اصلا به او نیاز نداشت، بپردازند.
آیا او یک مهاجم، یک هافبک یا چیزی در این بین بود؟ بارتومئو مطمئناً هیچ ایده‌ای نداشت اما بدون توجه به این موضوع، تمام تلاش خود را برای جذب بازیکن برزیلی انجام داد.
نتیجه این انتقال یک کابوس بود. در واقع، مهم‌ترین سهم کوتینیو در طول چهار سال حضورش در بارسا، زدن دو گل به کاتالان‌ها در زمان حضور قرضی به بایرن مونیخ در سال ۲۰۲۰ بود.
پس از گذراندن مدتی (که انگار یک قرن گذشت) بارسا در تلاش برای فروش بازیکن برزیلی، آنها به او اجازه دادند که تنها با ۲۰ میلیون یورو (۱۷ میلیون پوند / ۲۱/۵ میلیون دلار) در سال ۲۰۲۲ به استون ویلا بپیوندد. چراکه آبی اناری‌ها پس از نزدیک شدن به ورشکستگی زیر نظر بارتومئو بسیار در تلاش بودند تا نظم مالی را در نیوکمپ برقرار کنند.
بارسا آشکارا از دیدن رفتن او خوشحال بود، اما، علیرغم شروع مثبت در دومین حضورش در لیگ برتر، کوتینیو نتوانست به بهترین سطح از آمادگی خود را برگردد
۱- عثمان دمبله
دمبله در صدر این لیست شرم آور نه تنها به این دلیل است که او در جبران ۱۰۵ میلیون یورویی برای خریدش ناکام بود، بلکه به این دلیل است که او فقط خودش را مقصر می‌داند، همانطور که خودش اعتراف کرده است. او در سال ۲۰۲۲ در مصاحبه با آر ام سی اسپورت (RMC Sport) گفت: “من ۵ سال از زندگی خود را از دست داده‌ام.” او در ادامه اذعان داشت که فقدان نظم و فداکاری باعث آسیب‌های بیشماری شده که در طول مدت حضورش در نیوکمپ متحمل شده است.
در واقع، دائماً گزارش‌هایی مبنی بر فاجعه‌بار بودن رژیم دمبله وجود داشت و او تا ساعات اولیه صبح مشغول بازی‌های ویدیویی بود، که باعث می‌شد دائما صبح‌ها سر جلسه تمرین دیر برسد.
البته نکته غم انگیز این است که دمبله استعداد تبدیل شدن به یک فوق ستاره واقعی در بارسلونا را داشت، اما همانطور که کاپیتان سابق لیونل مسی بارها اشاره کرده بود، همه چیز به این بستگی داشت که این وینگر چقدر آن را می‌خواست.
بارسا تمام تلاش خود را برای آوردن دمبله انجام داد و خوان لاپورتا، رئیس باشگاه، استدلال کرد که بازیکن “نابغه” مستحق “رفتار ویژه” است و در نتیجه شانس‌های بی شماری برای اثبات خود به دمبله داده شد. با این حال، او هرگز این کار را نکرد، و اکنون قرار است به پاری سن ژرمن برود و حتی یک بار هم نتوانسته در یک فصل لیگ، گل‌هایش را دو رقمی کند.
