بررسی کامل رسوایی مالی باشگاه یوونتوس، پرونده‌ای که باعث کسر ۱۰ امتیاز شد

مقدمه

دوباره بیانکونری خود وسط یک رسوایی دیگر دید.

حدود ۱۷ سال پس از رسوایی بزرگ سری آ، کالچو پولی (Calciopoli)، یوونتوس خود را در مرکز رسوایی دیگر یافت که پتانسیل  تخریب این باشگاه و خدشه دار کردن فوتبال ایتالیا را دارد.

با این حال، این رسوایی به فساد مقامات فوتبال ایتالیا ارتباط ندارد. این مسئله به پلوس‌والنزا (plusvalenza)  مرتبط است و جلوتر به تفصیل به آن خواهیم پرداخت.

در ماه ژانویه فدراسیون فوتبال ایتالیا (FIGC) به دلیل “عدم یکسان بودن آمار‌های مالی” و “حساب سازی” در رابطه با معاملات نقل و انتقالات گذشته، این باشگاه را با کسر ۱۵ امتیاز جریمه کرد.

در حالی که این امتیازات در دادگاه تجدید نظر دوباره به یوونتوس بازگشت، روز دوشنبه اعلام شد که از بیانکونری ۱۰ امتیاز حذف شده است، به این معنی که تیم ماسیمیلیانو آلگری ناگهان از دوم جدول به پله هفتم سری آ سقوط کرد.

این باشگاه اکنون برای قرارگرفتن در جمع چهار تیم برتر لیگ راه دشواری را مقابل خود دارد زیرا در هفته آخر فصل پشت سر رم، آتالانتا و آث میلان قرار می‌گیرند، اما حضور در اروپا همچنان امکان پذیر است.

ناکامی در راهیابی به لیگ قهرمانان اروپا عواقب جدی ورزشی و اقتصادی برای یووه خواهد داشت که در سال‌های اخیر درگیر مسائل مالی بوده است.

با ادامه این مقاله از برد نیوز همراه باشید تا نگاهی عمیق به پرونده رسوایی مالی باشگاه یوونتوس بیاندازیم.

پلوس‌والنزا چیست؟

کلید درک کل این ماجرا پلوس‌والنزا (plusvalenza) یا سود سرمایه است که اساساً سود حاصل از هر انتقالی است که باشگاهی انجام می‌دهد.

به طور مثال فرض کنید یوونتوس یک بازیکن را با قراردادی ۵ ساله به مبلغ ۱۰۰ میلیون یورو جذب می‌کند. باشگاه هزینه حق ثبت بازیکن در لیگ را در طول مدت قراردادش تقسیم می‌کند و به احتمال زیاد این پرداخت‌ها را به طور مساوی طی پنج سال تقسیم می‌کنند. به طور خلاصه، ارزش تقسیم شده بازیکن ۲۰ میلیون یورو در سال (۱۰۰ میلیون یورو تقسیم بر پنج) خواهد بود.

بنابراین، اگر یووه آن بازیکن را بعد از سه سال به قیمت ۶۰ میلیون یورو بفروشد، ۲۰ میلیون یورو از حق ثبت او (۶۰ میلیون یورو منهای ۴۰ میلیون یورو باقیمانده به ارزش تقسیم شده) سود خواهد داشت.

چرا سود سرمایه در فوتبال مهم است؟

زیرا میزان سود مستقیماً روی سود سالانه یک باشگاه حساب می‌شود و این اکنون به دلیل معرفی مقررات فیر پلی مالی یوفا (FFP)، بیش از یک دهه پیش، از اهمیت بیشتری نسبت به قبل برخوردار است.

همانطور که همه می‌دانیم، این روزها ترازنامه باشگاه‌ها به شدت تحت نظارت است و افرادی که قوانین را زیر پا گذاشته‌اند ممکن است با مجازات‌های سختی روبرو شوند.

پس فشار زیادی بر باشگاه‌ها وارد می‌شود که حساب‌های خود را به صورت سالانه متعادل کنند.

برخی از باشگاه‌ها بنا به گزارش‌ها به افزایش ارزش دارایی‌ها متوسل شده‌اند تا از برخی نقل و انتقالات سود ببرند.

این اغلب در انتقال بازیکنان جوان انجام می‌شود. بازیکنان آکادمی، برای خود باشگاه هستند و معمولا رایگان به تیم وارد می‌شوند، یعنی اگر فروخته شوند، پول فروش آن‌ها سود خالص است.

از آنجایی که قیمت بازیکنان آکادمی ناشناخته ممکن است بیش از حد افزایش یابد، قضاوت در مورد ارزش واقعی آنها دشوار است.

در نتیجه، باشگاه‌ها می‌توانند بازیکنانی با ارزش نامعلوم را در قرارداد‌های معاوضه یا نقل و انتقالات نقدی به اضافه بازیکنان وارد کرده تا به تعادل در حساب کمک کنند.

آیا این فقط در ایتالیا شاهد این مشکل هستیم؟

همانطور که روزنامه گاتزتا دلو اسپورت قبلاً اشاره کرده بود، اجرای قانون پلوس‌والنزا در ایتالیا اهمیتی غیرقابل انکار دارد.

در فصل ۱۹ – ۲۰۱۸، آخرین فصل قبل از شیوع کووید-۱۹، ۲۰ باشگاه سری آ در مجموع ۶۹۹ میلیون یورو سود سرمایه به دست آوردند، بیش از هر یک از ۵ لیگ‌ معتبر و بزرگ دیگر در اروپا.

واضح است که این رقم همچنین بالاتر از مبلغی است که لیگ برتر ایتالیا از معاملات تجاری در همان سال مالی (۶۴۸ میلیون یورو) به دست آورده است و نشان می‌دهد که تیم‌های سری آ چقدر به بازار نقل و انتقالات برای سودآوری وابسته هستند.

لیگ برتر انگلیس، لالیگا و باشگاه‌های بوندسلیگا همگی در مجموع، بیشتر از خرید و فروش بازیکنان، از حق پخش تلویزیونی و قراردادهای اسپانسرینگ درآمد کسب می‌کنند.

بدیهی است که کسب سود در نقل و انتقالات هیچ اشکالی ندارد. مسائل تنها زمانی به وجود می‌آیند که باشگاه‌ها ارزش بازیکنان را افزایش می‌دهند، و شایان ذکر است که این موضوع در بسیاری از لیگ‌های داخلی دیگر همچنان وجود دارد.

تفاوت این است که در حالی که این ماجرا باشگاه‌های کشورهای دیگر را درگیر می‌کند، تمرکز آن بر ایتالیا و به ویژه بر یوونتوس است.

چرا یوونتوس در مرکز این رسوایی قرار دارد؟

بیایید با بهترین مثال شروع کنیم…

در تابستان ۲۰۲۰، آرتور ملو از بارسلونا به یوونتوس نقل مکان کرد، در حالی که میرالم پیانیچ نیز در به آبی اناری‌ها پیوست.

رسماً این دو معامله به هم مرتبط نبودند. آنها به عنوان بخشی از همان انتقال اعلام نشدند.

بارسلونا اعلام کرد که یووه با پرداخت مبلغ اولیه ۷۲ میلیون یورو (۶۳ میلیون پوند / ۷۸ میلیون دلار) برای آرتور موافقت کرده است، در حالی که پیانیچ با ۶۰ میلیون یورو (۵۳ میلیون پوند / ۶۵ میلیون دلار) خریداری شده است.

بنابراین، هر دو باشگاه در موقعیتی بودند که می‌توانستند سود سرمایه‌ای را برای بازیکن خروجی خود ثبت کنند، در حالی که یووه فقط باید ۱۲ میلیون یورو (۱۰/۵ میلیون پوند / ۱۳ میلیون دلار) را به صورت نقد تحویل می‌داد.

این توافقی بود که برای هر دو طرف مناسب بود، اما به خصوص برای بارسلونا خوب بودکه با کمبود نقدینگی روبرو شده بودند و آنها به کسب سود قبل از پایان سال مالی نزدیک می‌شدند.

این مبادله بیشتر در مورد مسائل مالی بود تا فوتبال و در آن زمان آشکارا در مورد آن در رسانه‌ها نوشته می‌شد.

به نظر نمی‌رسد که هیچ کدام از بازیکنان، به‌ویژه در شرایط اقتصادی تحت تأثیر کووید- ۱۹، ارزش دستمزد خود را داشته باشند، اما این امر بی‌اهمیت تلقی می‌شود.

این دو انتقال شاید در آن زمان مشکوک نبودند، اما حالا…

چرا این دو انتقال از نظر قانونی درست نیستند؟

اساساً، چهار نهاد جداگانه ایتالیایی در چند سال گذشته نقل و انتقالات مربوط به یوونتوس و سایر باشگاه‌ها را بررسی کرده‌اند، از جمله مبادله پیانیچ و آرتور، و همچنین انتقال مشابهی در سال ۲۰۱۹ که دانیلو (با ۳۷ میلیون یورو) به تورین آمد و ژائو کانسلو (با ۶۵ میلیون یورو) به منچسترسیتی پیوست.

در سال ۲۰۲۱، کویسوک (COVISOC)، کمیسیون ناظر بر نقل و انتقالات سری آ، شروع به بررسی “ده ها” پرونده در مورد ارزش گذاری مشکوک برخی بازیکنان کرد و با فدراسیون فوتبال ایتالیا تماس گرفت. در پی این بررسی  ۶۲ انتقالات مشکوک مربوط به فصل‌های ۲۰۱۸ – ۱۹، ۲۰۱۹ – ۲۰ و ۲۰۲۰ – ۲۱ پیدا شد که ۴۲ تای آن مربوط به یووه بود.

کویسوک همچنین یافته‌های خود را با دادستان عمومی تورین، که تحقیقات قضایی را در ماه مه ۲۰۲۱ به نام “پریسما” آغاز کرد، به اشتراک گذاشت.

کونسوب (CONSOB)، کمیسیون قانونگذار مالی ک مسئول نظارت بر معاملات باشگاه‌های عرضه شده در بورس (مانند یوونتوس)، نیز وارد پرونده شد. و این بسیار مهم بود زیرا بورس این کشور تحت حوزه استحفاظی پلیس مالی ایتالیا، به نام گاردیا دی فینانزیا (Guardia di Finanzia) است.

پس از معلوم شدن متهمان، این کمیسیون در نوامبر ۲۰۲۱ به زمین‌های تمرین و دفاتر یووه یورش بردند و اسناد مربوط به نقل و انتقالات مورد بحث را که به گفته اسکای اسپورت ایتالیا و خبرگزاری آی‌ان‌اس‌اِی (ANSA)، مجموعاً ۲۸۲ میلیون یورو (۲۴۷ میلیون پوند / ۳۰۷ میلیون دلار) سود سرمایه داشتند، ضبط کردند.

آیا یووه از اتهام دستکاری مبلغ نقل و انتقالات تبرئه نشد؟

در آوریل سال گذشته، اعلام شد که اتهامات علیه یوونتوس و ۱۰ باشگاه دیگر از جمله چهار تیم دیگر عضو سری آ: ناپولی، سمپدوریا، جنوا و امپولی لغو شده است.

دادستان فدارسیون فوتبال ایتالیا خواستار محرومیت آندره آ آنیلی، رئیس باشگاه یوونتوس و آئورلیو دی لورنتیس، همتای او در ناپولی شده بود.

در واقع، شایان ذکر است که مهم‌ترین انتقالی که مورد بررسی قرار گرفت، ویکتور اوسیمن بود که در سال ۲۰۲۰ از لیل به ناپولی نقل مکان کرد.

این مبلغ حداقل روی کاغذ ۷۰ میلیون یورو (۶۱ میلیون پوند / ۷۶ میلیون دلار) اعلام شده بود، اما ناپولی چهار بازیکن دیگر به ارزش ۲۰ میلیون یورو (۱۷/۵ میلیون پوند / ۲۲ میلیون دلار) را از این مبلغ را به آن‌ها اختصاص داد. این بازیکنان شامل: دروازه بان اورستیس کارنزیس و سه بازیکن دیگر پریماورا کلودیو مانزی، چیرو پالمیری و لوئیجی لیگوری که هرگز حتی یک بار برای لیل به میدان نرفتند می‌شد. این امر باعث قیمت انتقال واقعی ویکتور اوسیمن نیز زیر سوال برود.

با این حال، کل پرونده فدراسیون فوتبال  ایتالیا علیه مجموع ۱۱ باشگاه و ۵۹ مدیر اجرایی اساساً به دلیل دشواری موجود در تعیین ارزش واقعی یک فوتبالیست مختومه اعلام شد.

بعدا مشخص شد که دادستان‌ها زیادی به قیمت‌های گرفته شده توسط وب سایت ترنسفرمارکت (transfermarkt.com) تکیه کرده‌اند.

همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که این ماجرا بی سابقه نیست.

آث میلان و رقبای محلی آن اینتر، هر دو به دلیل اتهامات تخلفات مالی مربوط به سود سرمایه در سال ۲۰۰۸ مورد پیگرد قانونی قرار گرفتند، اما هیچ یک از باشگاه‌ها محکوم نشدند؛ این بار نیز، به دلیل دشواری های موجود در تعیین ارزش واقعی یک بازیکن.

با این حال، در سال ۲۰۱۸، چزنا به دلیل نقض مکرر مقررات پلوس‌والنزا سه امتیاز از دست داد.

پس چرا کل هیئت مدیره یوونتوس استعفا دادند؟

حتی با وجود اینکه پرونده “سود سرمایه” سال گذشته بسته شد، یووه همچنان تحت تحقیقات کمیسیون ناظر بر نقل و انتقالات به دلیل اتهام حساب سازی و دستکاری بازار نقل و  انتقالات بود.

دادستان عمومی تورین همچنین در حال بررسی پرداخت های حقوقی بود که ظاهراً در طول همه گیری کووید ۱۹ به تعویق افتاده بود.

در ماه می و ژوئن ۲۰۲۰، ۲۳ بازیکن توافقنامه‌هایی را امضا کردند که بر اساس آن، حقوق مربوط به آن‌ها کاهش می‌یافت تا هزینه‌ها در طول یک دوره آزمایشی مالی برای باشگاه‌های سراسر جهان کاهش یابد، بازی‌هایی که در استادیوم‌های خالی برگزار می‌شد و از حضور هواداران جلوگیری می‌شد.

به گزارش گاتزتا دلو اسپورت، ستاره‌های یوونتوس قرار بود از دستمزد چهار ماهه خود صرف نظر کنند، اما ظاهرا آنها فقط یک ماه را رها کردند.

بنابراین، اتهام این است که به بازیکنان حقوق پرداخت می‌شود تا به بازیکنان و باشگاه اجازه بدهند از پرداخت مالیات اجتناب کنند، در حالی که گفته‌ها اظهاراتی جعلی بوده تا مشخص شود که حساب‌ها متعادل بوده است.

دادستان عمومی تورین از تکمیل پرونده “پریسما” در ماه اکتبر خبر داد و سپس در ۲۸ نوامبر، کل هیئت مدیره پیش از مجمع عمومی فوق العاده استعفا دادند.

باید تاکید کنیم که هیچکدام از آن‌ها اعتراف به جرمی نکردند. باشگاه فقط اعلام کرد که “توصیه می‌شود که یوونتوس با هیئت مدیره جدیدی برای رسیدگی به این مسائل بپردازد چراکه به نفع همه است.”

آنیلی، رئیس مستعفی باشگاه، در بیانیه‌ای که برای همه کارکنان ارسال شد، نوشت:

“زمانی که تیم متحد نیست، راه را برای حریفان باز می‌کند تا به شما آسیب برسانند و این می‌تواند کشنده باشد. در آن لحظه، باید تیزبینی ذهنی برای مهار آسیب داشته باشید: ما به عنوان یک باشگاه با یک لحظه حساس روبرو هستیم و این اتحاد از بین رفته است. بهتر است همه ما باشگاه را ترک کنیم و این فرصت را برای یک گروه جدید فراهم کنیم تا اوضاع را تغییر دهند.”

چرا پرونده سود سرمایه بازگشایی شد؟

زیرا شواهد جدیدی در پی تحقیقات پرونده پریسما آشکار شد.

بر اساس گزارش‌های متعدد، این شواهد شامل “دفتر سیاه” فابیو پاراتیچی است که گفته می‌شود تمام اعداد واقعی درگیر در معاملات نقل و انتقالات در ثبت شده.

ادعا می شود که بازرسان در اصل از طریق شنود تماس‌های تلفنی چند مدیر یوونتوس، از جمله آنیلی و مائوریتزیو آریوابنه، اعتراف به جرم آن‌ها را کشف کرده‌اند.

در نتیجه، دادستان فدارسیون فوتبال ایتالیا، جوزپه چین، به حکم قبلی اعتراض کرد و پرونده این فدارسیون در ماه دسامبر دوباره باز شد.

این بار، تنها ۹ باشگاه از ۱۱ باشگاه اصلی درگیر بودند، اما یووه به دلیل سنگین بودن شواهد علیه آنها و تلاش‌های مکرر این باشگاه برای دور زدن مقررات پلوس‌والنزا، همچنان در کانون تحقیقات باقی ماند.

چه کسانی و برای چه مدت محروم شده‌اند؟

نام‌هایی که در زیر آمده، مدیران سابق یا فعلی یوونتوس هستند که از تصدی پست خود محروم و برکنار شده‌اند:

محرومیت فابیو پاراتیچی مسلماً مهمترین است زیرا او از زمان جدایی از یوونتوس در سال ۲۰۲۱ در تاتنهام به عنوان مدیر ورزشی در تاتنهام مشغول به کار بوده است. همانطور که مطرح گفته می‌شود، او فقط از کار در فوتبال ایتالیا محروم است، اما فدارسیون  فوتبال  ایتالیا از یوفا و فیفا هم درخواست کرده است تا از احکام آن حمایت کند.

و تاتنهام در تلاش است تا مشخص کند که آیا پاراتیچی در نهایت از کار کردن در هر سطحی از فوتبال برای دو سال و نیم آینده منع خواهد شد یا خیر.

واکنش باشگاه به این حکم چیست؟

یوونتوس منتظر انتشار دلایل محرومیت‌هاست که باید تا پایان خرداد ماه منتشر شود. آن زمان همه چیز باید خیلی واضح تر شود.

با این حال، باشگاه قبلاً قصد خود را برای ارسال درخواست تجدید نظر به کولجیو دی گارانزیا (Collegio di Garanzia، کمیته المپیک ایتالیا)، بالاترین دادگاه ورزشی این کشور، تأیید کرده است.

در بیانیه این باشگاه در روز دوشنبه آمده است: “باشگاه فوتبال یوونتوس تصمیمات دادگاه استیناف فدراسیون فوتبال ایتالیا را مورد توجه قرار می‌دهد و این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که دلایل را برای ارزیابی درخواست تجدید نظر احتمالی به هیئت ضمانت در کمیسیون ناظر بر نقل و انتقالات بررسی کند. آنچه در دادگاه پنجم این پرونده که بیش از یک سال پیش آغاز شده، حکم شد، تلخی شدیدی را در باشگاه و در قلب میلیون‌ها هوادار آن بر انگیخته. چرا که در نبود قوانین مشخص، باشگاه معتقد است این جریمه بسیار سنگین و حتی ناعادلانه بوده. محرومیت‌هایی که به نظر می‌رسد اصل تناسب و قابل اجرا بودن را در نظر نمی‌گیرند. ضمن اینکه نیاز به فوریت را نادیده نمی‌گیریم، که یوونتوس هرگز از آن طفره نرفت، اما تاکید می‌شود که اینها حقایقی هستند که هنوز باید توسط یک قاضی ارزیابی شوند.”

واکنش مطبوعات ایتالیایی چگونه بوده است؟

رسانه‌ها نیز از حکم فدراسیون فوتبال ایتالیا در شوک فرو رفته‌اند. اغلب افراد تصور می‌کردند که یووه با مشکلی جدی روبرو شده است؛ استعفای کل هیئت مدیره یک نشانه شوم بود اما، شدت این حکم همچنان بسیاری را شگفت زده کرد.

در واقع، شایان ذکر است که اوایل روز جمعه جوزپه چین، دادستان فدارسیون فوتبال ایتالیا، فقط خواستار یک جریمه ۹ امتیازی برای یووه شده بود. در عوض، ۱۵ امتیاز از این تیم کسر شد.

گاتزتا دلو اسپورت این حکم را “حکمی هیجان انگیز” خواند، بالای تیتر که به رنگ قرمز رنگ نوشته بود “یووه نیش خورد!”

با این حال، روزنامه مطرح ایتالیایی کاملاً سنجیده این ماجرا را بررسی کرد، با این استدلال که اگر یووه در جرایم مورد بحث مقصر بود، مستحق مجازات نیز بود.

مقاله توتو اسپورت (Tuttosport) اما نگاهی کاملا متفاوت نسبت به این داستان داشت. این روزنامه ورزشی شهر تورین در تیتری بزرگ نوشت “اتفاقی دیوانه کننده! کسر ۱۵ امتیاز از یووه: بی عدالتی به کمال رسید!”

آنها به ویژه می‌خواستند بدانند که چرا فقط یووه مجازات شده است، با توجه به اینکه آنطور برداشت می‌شد که باید دو باشگاه را برای افزایش مبلغ انتقال جریمه کنند.

به یاد داشته باشید، سمپدوریا، امپولی، جنوا، پارما، پیزا، پسکارا، پرو ورچلی و نوارا همگی از هرگونه تخلف مبرا بودند و این موضوعی بود که توسط آنتونیو کاسانو، ملی‌پوش سابق ایتالیا مطرح شد.

او به بوبو تی‌وی (BoboTV) گفت: “ببینید، من به ندرت در هر موردی از یووه دفاع می‌کنم، زیرا آنها فوتبال وحشتناکی بازی می‌کنند، اما در این مورد من در کنار بیانکونری هستم. این بدان معناست که اگر آنها اشتباهی مرتکب شوند، صحیح آن است که جریمه‌اش را پرداخت کنند حتی اگر آن جریمه رفتن به سری سی (C) باشد. اما جریمه باید برای همه یکسان باشد. اگر این اتفاق بیفتد، این فقط یووه نیست که مجازات خواهد شد، بلکه موجی جزر و مدی در سری آ، بی و سی رخ خواهد داد. بدیهی است که در مورد حکم یووه ۵۰ صفحه در روزنامه‌ها مقاله می‌نویسند، در حالی که سایر باشگاه‌ها همه ستون‌های فرعی و  کوچک روزنامه را به خود اختصاص می‌دهند. بیایید خودمان را مسخره نکنیم که فقط یووه این کار را کرد: اگر آنها این کار را کردند، سایر باشگاه ها نیز انجام دادند و همه آنها باید مجازات شوند.”

با این حال، کارشناسان مالی در روزنامه گاتزتا(Gazzetta) و ایل ماساژرو Il) Messaggero) ادعا کرده‌اند که یووه توسط دادستان فدارسیون فوتبال ایتالیا یک مورد خاص تلقی شده است، زیرا آنها بر خلاف سایر باشگاه‌های تحت بررسی، عمدا و کاملا گستاخانه حساب‌های خود را دستکاری کردند تا به سود خود و برتری رقابتی نسبت به رقبای خود دست یابند.

با این حال، تنها زمانی که فدراسیون فوتبال به طور کامل محرومیت‌ها را توضیح دهد، ما تصور بهتری از این خواهیم داشت که چرا فقط یووه مجازات شده است.

واکنش آلگری به حکم فدراسیون فوتبال ایتالیا

اولین کنفرانس مطبوعاتی آلگری پس از اعلام کسر ۱۵ امتیاز، با سوالاتی در مورد آن همراه بود.

او تمام تلاش خود را کرد تا از صحبت در مورد عادلانه بودن جریمه خودداری کند، در عوض ترجیح داد از بازیکنانش بخواهد که تمرکز خود را روی بازی و بالا رفتن دوباره در لیگ بگذارند.

او اذعان کرد: “فردا بازی مهمی است، بعد از اتفاقی که دیروز رخ داد، این یک مسابقه ویژه است. همه ما باید بیشتر کنار هم باشیم، کم کم به کار خود ادامه دهیم و فقط به اتفاقاتی که در زمین می‌افتد فکر کنیم. این مسائل قضایی مربوط به باشگاه است و درخواست تجدیدنظر نیز وجود خواهد داشت. ما باید وظیفه خود را انجام دهیم زیرا دو ماه دیگر حکم نهایی صادر می‌شود و نباید اجازه دهیم تا دو ماه دیگر خود را با پشیمانی از انجام ندادن کاری که باید انجام می دادیم، ببینیم. ما نیز دو ماه پیش با استعفای هیئت مدیره این موضوع را پشت سر گذاشتیم. ما به عنوان فردی قوی‌تر از این رویدادهای پیش‌بینی‌نشده بیرون می‌آییم، و بالاتر از همه با تعهد و مصمم برای انجام کاری که باید انجام دهیم، یعنی کسب امتیاز در زمین مبارزه می‌کنیم. “

او همچنین تصور ترک یووه برای کار در جای دیگر را رد کرد، حتی در صورتی که یووه نتواند در جمع چهار تیم برتر لیگ حضور داشته باشد.

او گفت: “من سرمربی یوونتوس هستم و همینطور خواهم ماند، مگر اینکه مرا اخراج کنند.”

آلگری افزود: “در یوونتوس هرکس بسته به نقشش مسئولیت خودش را دارد. من در سطح شخصی برای چروبینی، آنیلی، ندود، آریوابنه و گاریمبرتی بسیار متاسفم. علاوه بر جنبه حرفه‌ای، جنبه انسانی نیز وجود دارد که فراتر از آن است.”

واکنش بازیکنان به این حکم چه بود؟

لئوناردو بونوچی پس از اعلام کسر  ۱۵ امتیاز از بیانکونری در اینستاگرام اعلام کرد: “یوونتوس مانند یک اژدهای هفت سر است: یکی را قطع کنید و دیگری همیشه ظاهر می‌شود. او هرگز تسلیم نمی شود. قدرت او در محیطش است.”

جالب اینجاست که دوشان ولاوویچ، که جزو اولین کسانی بود گفته می‌شود پیشنهاد انتقال دارد، لحن مخالفی مشابه داشت.

مهاجم صربستانی در شبکه‌های اجتماعی نوشت: “ما از از دست دادن چند امتیاز نمی‌ترسیم. ما از آستین بالا زدن نمی‌ترسیم. ما از حریفان خود نمی‌ترسیم. ما نباید از چیزی بترسیم. چون وقتی فکر می‌کنند ما سقوط کرده‌ایم، قوی‌تر از همیشه برمی‌گردیم. این ما هستیم، این یوونتوس است.”

حالا چه اتفاقی می‌افتد؟

یوونتوس اکنون باید منتظر توضیح دادگاه استیناف فدرال باشد که ممکن است تا پایان ماه می ارائه شود.

پس از آن باشگاه می‌تواند نسبت به مجازات جدید، که می‌تواند توسط یوونتوس ظرف چند هفته ارائه شود، تجدید نظر کند.

با این حال، کسر ۱۰ امتیاز ممکن است پایان ماجرا نباشد، زیرا کمیسیون ناظر بر نقل و یافته‌های فدارسیون فوتبال ایتالیا را رد نکرده است.

جدی ترین اتهاماتِ تخلف در پرونده قضایی ۱۴۰۰ صفحه‌ای پریسما که توسط دادستان عمومی تورین بررسی شده است، وجود دارد که بر نقض ادعایی “وفاداری به رقابت‌های ورزشی” و مهمتر از آن، حساب سازی مربوط به حقوق بازیکنان تمرکز دارد.

اگر یووه در مورد دومی مقصر شناخته شود، می‌تواند آنها را با یوفا و مقررات فیرپلی مالی دچار دردسر کند و باشگاه را در معرض خطر محرومیت از رقابت‌های اروپایی قرار دهد.

همچنین این احتمال وجود دارد که مسئله واقعاً تحلیل شود و باشگاه‌های دیگر به زودی به این ماجرا کشیده شوند، با توجه به اینکه یووه در چند سال گذشته معاملات زیادی با بسیاری از تیم‌های مختلف انجام داده است.

این واقعا می تواند تاثیرگذارترین رسوایی باشد که از زمان کالچوپولی به سری آ وارد شده است.