در این مقاله به دلایل عدم موفقیت لیگ آمریکا با نام MLS خواهیم پرداخت و آن را از زبان یادداشت نویس سایت بلیچرریپورت برای شما نقل خواهیم کرد. پس همراه بردنیوز باشید.
مقدمه
من تمام عمرم طرفدار فوتبال بودم اما هرگز میانه خوبی با MLS نداشته‌ام.
بله، من حتی ممکن است ساعت 5 صبح از رختخواب بلند شوم تا بازی نیوکاسل را تماشا کنم. اما حتی ساعت 6 بعد از ظهر هم روی بازی Galaxy کلیک نمی‌کنم؛ حتی اگر تنها چیزی باشد که چرخ سرنوشت در این ساعت رقم بزند.
MLS آنقدر مشکلات ذاتی دارد که به سختی می‌توان آنها را در مقاله‌ای با پنج مورد محدود کرد. این لیگ هرگز رقیب مناسبی برای لیگ‌های بزرگ اروپا نبوده و نخواهد شد.
دلایل بسیار ساده‌ای برای این موضوع وجود دارد. اما گروه مشاورانی که اتاق فکر MLS را تشکیل می‌دهند، زیبایی این بازی‌های را بیشتر به یک بازی شکوهمند راگبی-مانند در ایالات متحده نزدیک کرده است.
این موضوع بسیار غم انگیز است و هواداران فوتبال را ناامید می‌کند. اما درصورتی که به دنبال بررسی کیفیت باشیم، باید به سراغ موارد دیگری برویم:
سیستم نقل و انتقالات بد
قطعا فکر نمی‌کنید که بازیکنی مثل کریستیانو رونالدو بخواهد به اینجا بیاید و در نیویورک بازی کند؟ یا در لس آنجلس؟ یا واشنگتن دی سی؟
حتی اگر نخواهیم باکیفیت‌ترین بازیکنان را در نظر بگیریم – فکر نمی‌کنید هزاران بازیکن خوب در سطح متوسط در اروپا وجود داشته باشند که تمایلی ندارند که در ایالات متحده بازی کنند؟
البته مشکل اینجاست که MLS تحت یک نسخه ورزشی آمریکایی‌شده کار می‌کند تا عملکرد منصفانه‌تری داشته باشد. بنابراین، حتی اگر بگوییم رونالدو می‌خواست بیاید و در ایالات متحده بازی کند، نمی‌توانست این کار را انجام دهد.
به جای ترویج انصاف و برابری، کیفیت متوسط را در سطح لیگ ترویج می‌کند.
علاوه بر این، ساختار پنجره نقل و انتقالات چطور؟ فیفا بارها از MLS خواسته است که زمان پنجره نقل و انتقالات خود را مطابق با اروپا تغییر دهد – اما آنها این کار را نکردند. در نتیجه، زمانی که پنجره نقل و انتقالات عادی در اروپا باز می‌شود، MLS مجاز به حرکت نیست و برعکس!
سیستم پلی آف و مسابقات حذفی و قهرمانی
یکی دیگر از نظریه‌های آمریکایی‌شده که مطابق با نظریه حاکم بر فوتبال آمریکایی، هاکی، بسکتبال و بیسبال است، این است که MLS احساس می‌کند که به ساختار پلی‌آف برابر نیاز دارد – و این یک سیستم بسیار ضعیف است.
شما دو بازی مقابل یک تیم انجام می‌دهید و اگر با تساوی به پایان برسد، نتیجه خوب است. اگر هر تیم یکی از بازی‌ها را برنده شود.. بررسی نتیجه‌ها به تفاضل گل واگذار می‌شود!
هیجان انگیز بود؟!
در مورد این ایده چه نظری دارید؟: پلی آف MLS در مجموع شامل 10 تیم است – لیگ دارای 18 تیم است.
بیش از نیمی از لیگ به پلی آف می‌رسد؟ این اتفاق چندان منطقی به نظر نمی‌رسد!
باز هم، این اتفاقات به هیچ عنوان کیفیت را ارتقا نمی‌دهند – و ماندن در سطح متوسط را ترویج می‌کنند.
اصلاً سیستمی مناسب جوانان وجود ندارد
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که این همه بازیکن جوان و کم سن و سال آلمانی، انگلیسی و اسپانیایی از کجا آمده‌اند؟
این کشورها بازیکنان جوان را پرورش می‌دهند، آنها با یک تیم بزرگ می‌شوند، از فوتبال تغذیه می‌شوند و پیوندهای نزدیکی با لیگ‌هایی دارند که آرزوی حضور در آنها را دارند.
ایالات متحده هیچ چیز دیگری ندارد، به جز لیگ‌های مختلف کوچک. هیچ سیستم خاص و جزئی، یا تیم‌های مخصوص نوجوانان، یا مشارکت با تیمی دیگر وجود ندارد.
در عوض آنها یک طرح را انتخاب می‌کنند، و مستقیماً از کالج به MLS می‌روند.
جای تعجب نیست که ایالات متحده بازیکنان جوان زیادی را برای صحنه بین المللی پرورش نمی‌دهد. در حقیقت سیستمی وجود ندارد که از رشد در سطحی که بازیکنان بتوانند در آن رقابت کنند، پشتیبانی کند
مدیریت و مالکیت MLS
این مورد قطعاً به سیستم انتقال و معایب آن مربوط می‌شود. MLS در واثع سیستمی را اجرا می‌کند، که بسیار شبیه NBA یا NFL است.
بازیکنان و تیم‌ها متعلق به لیگ هستند. بنابراین، همه چیز تحت نظارت لیگ است: معاملات، قراردادها، رویدادها – این یک سیستم واحد است و باعث سقوط لیگ می‌شود.
طرفداران پر و پا قرص فوتبال و دلالان ماجراجو در این لیگ به اندازه کافی وجود دارند؛ به طوری که اگر لیگ را با یک سیستم مالکیت به سبک اروپایی باز کنید، افراد بانفوذ زیادی را پیدا می‌کنید که سعی می‌کنند تیم‌های بسیار قدرتمندی را متناسب با بازار جدید بسازند.
سیستم واحد تنها در لیگی مانند NFL کار می‌کند که ذاتاً طرفداران زیادی دارد. MLS چنین چیزی را ندارد و سعی می‌کند مردم را به تماشای آن و علاقه‌مند شدن به آن جذب کند. با وجود این که با تکنیک مدیریتی خود اجازه نمی‌دهد هیچ اتفاق جالبی در لیگ رواج پیدا کند.
صعود / سقوط و اندازه لیگ
باز هم نکته ای که همه چیز را به خوبی به هم گره می‌زند: MLS در حال حاضر تیم‌های کافی برای استفاده از سیستم سقوط و صعود ندارد.
به دلیل ذهنیت پلی آف محور و سبک مدیریت تیم، این اتفاق هرگز تحت ساختار فعلی رخ نخواهد داد.
انگلیس تیم‌های بسیار زیادی دارد. به ارزش چهار لیگ؛ و همه آنها در سنت جیمز پارک بازی نمی‌کنند. بسیاری از لیگ‌های پایین‌تر در استادیوم‌هایی بازی می‌کنند که حتی از یک استادیوم فوتبال دبیرستان هم بزرگتر نیست.
سرمایه‌گذاری شخصی به تیم‌های بیشتری اجازه می‌دهد تا در مکان‌های عجیب و غریب و کوچک در ایالات متحده ظاهر شوند؛ بدون اینکه کمترین ریسکی برای MLS وجود داشته باشد.
همچنین اندازه لیگ را افزایش می‌دهد، به بازیکنان بیشتری اجازه حضور می‌دهد و در نهایت یک سیستم سقوط و صعود را ایجاد می ند که هم به توسعه لیگ و هم در افزایش بازیکنان کمک می‌کند.
لازم نیست هر تیمی در یک کلان شهر یک پایگاه خانگی داشته باشد و هر کلانشهری فقط به یک یا دو تیم نیاز ندارد. کافیست تیم ساخته شود، طرفداران خود به خود به وجود می‌آیند.
