مقدمه
به سادگی می‌توان گفت این فینال بهترین بازی تاریخ جام جهانی بود. شاید بهترین بازی که تا به حال انجام شده. پیروزی آرژانتین در ضربات پنالتی مقابل فرانسه خلاصه‌ای بود همه چیزهایی که در مورد فوتبال دوست داریم.
دیدن دوباره سرخیو آگوئرو در کنار هم تیمی‌هایش، به ویژه برای جشن گرفتن چنین افتخاری بزرگ در فوتبال نیز واقعا لذت بخش بود.
به طور خلاصه باید گفت هر آنچه که می‌شد از یک فینال جام جهانی انتظار داشت (و حتی بیشتر) در این بازی دیدم. حتی چیزهایی که قبل از شروع بازی حتی فکرش را هم نمی‌کردیم ممکن است ببینیم. این بازی نه‌تنها انتظارات را برآورده کرد، بلکه به شکل فوق‌العاده‌ای از آن پیشی گرفت.
لیونل مسی دو گل زد و کیلیان امباپه در یک تساوی دیوانه کننده ۳ بر ۳ هت تریک کرد، اما این بازی فقط به درخشش نام‌های بزرگ ختم نمی‌شود. این نمایش باشکوه گواهی بر استعداد و شخصیت تک تک بازیکنانی بود که در لوسیل پا به میدان گذاشتند.
در این بازی هنر وینگر بودن را آنخل دی ماریا به مدت یک ساعت به زیبایی به نمایش گذاشت، دروازه‌بانی مارتینز نیز خود یک کلاس آموزشی کامل بود، و در آخر تعویض‌های کلیدی و مهم از سوی دو مربی، لیونل اسکالونی و دیدیه دشان، زیبایی این بازی را به حد کمال رساند.
و این تازه نیمی از هیجان بازی بود.
در این مطلب از برد نیوز همراه ما باشید تا به بررسی بازی فینال جام جهانی میان آرژانتین و فرانسه بپردازیم.
بازگشت خیره کننده آنخل دی ماریا
مسی تنها بازیکنی در تیم آرژانتین نبود که داستانی جذاب خداحافظی او از جام جهانی با حسرت فینال جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل گره خورده بود.
آنخل دی ماریا که به دلیل مصدومیت در مرحله یک چهارم نهایی تصور می‌شد دیگر نمی‌تواند در این جام جهانی بازی کند، از همه بازیکنان تیم نگران تر بود.
همچنین بیم آن می‌رفت که او این فینال را نیز از دست بدهد، زیرا فق، هشت دقیقه در جام جهانی و در مراحل حذفی بازی کرده بود. در واقع، او تمام برد نیمه نهایی مقابل کرواسی را روی نیمکت سپری کرد.
پس از آن، حضور او در ترکیب اصلی، باعث ایجاد نگرانی در میان مطبوعات آرژانتینی شد. آنها می‌ترسیدند که او ممکن است مناسب تیم نباشد. بعضی کارشناسان و خبرنگاران ورزشی به ترکیب تیم ملی آرژانتین مشکوک بودند و فکر می‌کردند اسکالونی با استفاده از ترکیب ۳ – ۵ – ۲ نتیجه‌ای بهتر خواهد گرفت.
اما بازی فینال نشان داد که نگرانی آنها بی مورد بود. دی ماریا هر بار که مالکیت توپ را به دست می‌آورد، آماده بود، می‌خواست و می‌توانست هراس دفاع فرانسه را برانگیزد.
او با فریب عثمان دمبله، وینگر بارسلونا، یک پنالتی به سود آرژانتین بدست آورد. همچنین در یک ضد حمله سریع گلی خیره کننده به ثمر رساند تا نتیجه را ۲ بر صفر به سود تیمش کند و حتی یک لایی نیز به اورلین چوآمنی انداخت تا برتری خود را به رخ همه بکشد.
لیونل مسی قطعا تیتر همه روزنامه‌های ورزشی خواهد بود که قابل درک است، اما خود او نیز اولین کسی خواهد بود که نقش دی ماریا را در کسب کوپا آمریکا و جام جهانی تصدیق می‌کند.
کسی چه می‌داند، اگر این بازیکن با تجربه از آمادگی کامل برخوردار بود، آیا اصلا فرانسه به وقت‌های اضافه می‌رسید؟
بهترین بازیکن تاریخ کیست ؟
بالاخره بحث این که کدام بازیکن بهترین بازیکن تاریخ است تمام شد، مگر نه؟ حتی پیرز مورگان و بقیه طرفداران کریستیانو رونالدو مطمئناً اکنون اعتراف خواهند کرد که لیونل مسی بهترین بازیکن تمام دوران است؟
در واقع، احتمالاً نه، اما چه کسی دیگر اهمیت می‌دهد؟ مسی که قطعا اهمیت نخواهد داد. او قبلا نیز خود را درگیر این بحث نمی‌کرد. جایگاه او در اوج است و اینکه او یکی از یا شاید دقیقا بهترینی بازیکنی است که تا به حال پا به میدان گذاشته، قابل بحث نیست.
او همیشه در هر سطح از فوتبال درخشیده، اما همیشه آن اتهامات آزاردهنده ای وجود داشت که او هرگز تمام توانش را برای تیم ملی آرژانتین نمی‌گذارد.
اکنون مسی پر افتخار ترین بازیکن جهان است، او در مدت ۱۸ ماه، جام کوپا آمریکا و جام جهانی را بالای سر برد و بهترین بازیکن هر دو بود.
نه تنها این، او در ۲۶ بازی در جام جهانی ۲۱ گل به ثمر رسانده است؛ هر دوی این ارقام رکورد هستند.
او همچنین تنها بازیکنی است که در مرحله گروهی، مرحله یک شانزدهم نهایی، یک چهارم نهایی، نیمه نهایی و فینال یک دوره جام جهانی گلزنی کرده است. علاوه بر این، او در هر بازی در مرحله حذفی بهترین بازیکن مسابقه بود.
همه این‌ها به کنار، مسی این سطح از آمادگی بدنی و تکنیکی را در ۳۵ سالگی دارد! این واقعا باورنکردنی است و بی دلیل نیست که مسی را “فرا زمینی” لقب داده‌اند. داشتن چنین اعتماد به نفسی در یک تورنمنت به این بزرگی و مهمی، فقط به تمرین روزانه با تیم بر نمی‌گردد؛ مسی واقعا یک اعجوبه تکرار نشدنی است.
دیگر افتخار برای مسی باقی نمانده است که به آن دست نیافته باشد. چیزی برای گفتن در مورد او باقی نمانده است. او اکنون جاودانه شده و اکنون بهترین بازیکن تاریخ فوتبال است.
بزرگترین دستاورد لیونل اسکالونی
لیونل اسکالونی به سختی می‌توانست بیان کند که فینال برای او چه معنایی دارد. تصور کنید الان چه احساسی دارد.
او با ۴۴ سال سن، پس از هموطنش سزار لوئیس منوتی (۳۹ ساله) به جوانترین مربی تبدیل شده است که جام جهانی را بالای سر برده. او این دستاورد را یک سال پس از هدایت آرژانتین به قهرمانی کوپا آمه ریکا، اولین جام بین المللی مهم این کشور در سطح بزرگسالان پس از ۲۸ سال، بدست آورده است.
وجود مسی در هر تیم قطعا به پیروزی آن کمک می‌کند، اما فراموش نکنیم که چند مربی تلاش کردند و نتوانستند بهترین نتیجه را از این نابغه کوچک که در سالهای اوج خود بگیرند.
پس کاری که اسکالونی انجام داده است واقعاً قابل توجه است. او گروهی از بازیکنان را به تحت رهبری خود گرفت که پس از حذف یک شانزدهم نهایی توسط فرانسه در روسیه ۲۰۱۸ ویران شده بودند. او روز یکشنبه با ترکیبی از تاکتیک و نیروی اراده، در یک رویارویی حماسی از دیدیه دشان برتری گرفت.
بدیهی است که پنالتی‌ها کمی به شانس بستگی دارند، اما اسکالونی، درست همانطور که در یک چهارم نهایی مقابل هلند انجام داد، تیمش را با چند تعویض حیاتی (به ویژه آوردن لئاندرو پاردس) احیا کرد که باعث شد بازی دوباره به نفع آرژانتین تغییر کند.
شب وحشتناک پنالتی‌ها
اگر تا به حال مسابقه فوتبالی وجود داشته که هیچ کس مستحق باخت نبود، همین بازی بود. بنابراین، دیدن این که نتیجه بازی با از دست رفتن پنالتی‌های دو بازیکن جوان که در دو کامبک فرانسه نقش اساسی داشتند مشخص می‌شد، ناراحت کننده بود.
کینگزلی کومان پس از ورود به زمین، خط دفاعی آرژانتینی را که پیش از این مشکلی نداشت، دچار مشکل کرد. علاوه بر این اورلین چوآمنی در ۲۰ دقیقه پایانی زمان عادی به مهار خط میانی آرژانتین کمک بسزایی کرد.
بنابراین، در حالی که آنها بدون شک از ضربات پنالتی از دست رفته‌شان ویران خواهند شد، اما امیدواریم که به مرور زمان به سهم خود در این بازی با چیزی جز غرور نگاه نکنند.
افتخاری برای فوتبال آمریکای جنوبی
به محض اینکه مشخص شد فینال جام جهانی بین فرانسه و آرژانتین برگزار خواهد شد، نقل قول‌های بحث برانگیز امباپه در مورد فوتبال آمریکای جنوبی دوباره در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد.
حتی از امیلیانو مارتینز در مورد ادعای این بازیکن فرانسوی مبنی بر اینکه برزیل و آرژانتین به اندازه کشورهای اروپایی “بازی های سطح بالایی” انجام نمی‌دهند در کنفرانس مطبوعاتی پیش از بازی سوال شد.
این دروازه‌بان به خبرنگاران گفت: “او اطلاعات کافی در مورد فوتبال ندارد. او هرگز در آمریکای جنوبی بازی نکرده. وقتی این تجربه را ندارید، شاید بهتر باشد در مورد آن صحبت نکنید. اما حالا دیگر مهم نیست، ما تیم بزرگی هستیم و اینگونه شناخته می‌شویم.”
فرانسه مطمئناً اکنون آرژانتین را تیم بزرگی می‌داند، اما نمی‌توان انکار کرد که در ادعای امباپه کمی حقیقت وجود دارد.
تیم‌هایی مانند برزیل و آرژانتین ایجاد لیگ ملت‌ها را امری منفی تلقی می‌کنند زیرا فرصت بازی دوستانه مقابل تیم‌های اروپایی را از آنها سلب می‌کند.
پس فوتبال آمریکای جنوبی به این نمایش قدرت و اولین قهرمانی در جام جهانی از سال ۲۰۲۲ نیاز داشت تا به جهان یادآوری کند که چرا یک این قاره هنوز قدرتی در فوتبال باقی مانده است.
