قطعا انتخاب 10 بهترین فوتبالیست تمام تاریخ فوتبال کار راحتی است. به سادگی دیگو مارادونا یا پله را انتخاب می‌کنید، و به تکمیل لیست به همین ترتیب ادامه خواهید داد. اما 10 مدیر بزرگ فوتبال پس از جنگ در سراسر جهان؟ تهیه چنین لیستی همواره یک چالش بسیار دشوار بوده است. بدون شک برخی از انتخاب‌هایی که در لیست ما خواهید دید، بسیار تحریک آمیز تلقی خواهند شد.
تلاش برای ایجاد معیارهای سختگیرانه تقریباً به اندازه انتخاب بین کلاف، فرگوسن و زاگالو دشوار بود. به هر حال، در تهیه چنین لیستی نه تنها دوره‌های مختلف را با هم مقایسه می‌کنید، بلکه باید مدیران باشگاه‌ها را در مقابل برخی که فقط در عرصه بین المللی کار کرده‌اند، قرار دهید.
آیا برای مردان بزرگی که تنها در یک باشگاه فعال بودند، مانند باسبی یا پیزلی ارزش بیشتری قائل هستید؟ یا کسانی که ثابت کردند می‌توانند در سراسر اروپا موفق شوند، مانند کاپلو و تراپاتونی؟ آیا امتیاز اضافی برای استایلیست‌های بزرگ بازی در نظر می‌گیرید؟ این فهرست چقدر باید مبتکران در تاکتیک‌های بازی را نشان دهد؟ ما با توجه به چندین نکته مهم، لیستی از 10سرمربی برتر را تهیه کرده‌ایم.
در ادامه، لیستی از 10 سرمربی برتر تاریخ فوتبال پس از جنگ را مشاهده می‌کنید:
10. آرسن ونگر
دلیل بسیار خوبی برای انتخاب این سرمربی برای یادکردن از او در این لیست داریم: قهرمانی در استایل و زیبایی ورزشی و مهمتر از همه، یک فوتبالیست فوق‌العاده که می‌توانید روی حرف او حساب کنید. هیچ باشگاهی وجود ندارد که در ده سال گذشته به همکاری با او علاقه‌ای نشان نداده باشد.
9. میگل مونوز
او وارث تیم بزرگ رئال مادرید بود و احتمالاً مجبور نبود کار زیادی از کنار زمین انجام دهد. زیرا پوشکاش، دی استفانو و بقیه با نتیجه 7-3 آینتراخت فرانکفورت را شکست دادند، تا مونوز در اولین فصل خود جام اروپا را به دست آورد. اما او همچنین 9 عنوان قهرمانی را به دست آورده است. عنوان قهرمانی باشگاه‌های اروپا در سال 1966 نیز از آن تیم او بوده است.
8. بلا گاتمن
ژوزه مورینیو خود را فردی خاص می‌نامد، اما این سرمربی مجارستانی درخشان و جسور، به عنوان عامل ایجاد راه نوینی برای سرمربی‌گری شناخته می‌شود. یکی از پیشگامان سیستم تهاجمی 4-2-4 بوده که بزرگترین موفقیت خود را در بنفیکا داشت. جایی که با به کار گرفتن اوسبیو، پیروزی‌های پی در پی در جام ملت‌های اروپا در اوایل دهه شصت را تضمین کرد.
او معتقد بود: “فصل سوم کشنده است.” گرچه به ندرت چنین مدت زمانی را همراه با یک تیم سپری می‌کرد که بتواند تجربه این اتفاق را داشته باشد.
7. برایان کلاف
بدون شک او همیشه خود را در صدر جدول قرار می‌داد و شاهکارهای او واقعاً خارق‌العاده بودند. او دربی کانتی را به قهرمان لیگ، و ناتینگهام فارست را به بهترین تیم اروپا تبدیل کرد.
حیف که هرگز به او این فرصت داده نشد تا استعدادهای خود را با تیم ملی انگلیس ثابت کند. اما در آن صورت ممکن بود مانند اتفاقی که با لیدز افتاد، افرادی را آزرده خاطر کند.
6. باب پیزلی
پیزلی هنوز هم تنها مربی‌ای است که سه مدال در جام ملت‌های اروپا را به دست آورده است – هرچند به ناعادلانه، هیچ مقام بزرگی به او داده نشده است – فرزند بی‌ادعای کانتی دورهام، آنقدر متواضع بود که نمی‌توانست از قراردادهای بزرگی مانند دالگلیش، هانسن، سونس و راش استفاده کند.
او یک بار گفت: “به خاطر داشته باشید، من فقط در سالهای خوب تیم اینجا نبودم.” “یک سال هم، ما رتبه دوم را کسب کرده بودیم”.
5. بیل شنکلی
شنکلی که سازنده یکی دیگر از مؤسسات بزرگ فوتبال است، مطمئناً اگر خیلی زود بازنشسته نشده بود در موفقیت لیورپول در اروپا نیز سهیم بود. باورش سخت است که باب پیزلی و جو فاگان بدون تأثیر شگرف او به آن پیروزی‌های بعدی رسیده باشند.
4. سر الکس فرگوسن
او پس از شکست دادن اولدفرم در اسکاتلند، یک هیولای مدرن را از منچستریونایتد ساخته است. چنین کاری را با تیم‌های با استعداد و ماجراجوی دیگر هم انجام داده است. او از غول‌های فوتبال است. اما در عین حال همیشه یک حفره فراموش نشدنی در رزومه او بدون دومین جام اروپا وجود خواهد داشت. شاید بتوانیم او را در جمع سه نفر برتر نیز قرار دهیم.
3. ارنست هاپل
مرد اتریشی که فردی کم حرف بود، اما جام‌های فراوانی را تصاحب کرد. او قهرمان لیگ چهار کشور مختلف (هلند، بلژیک، آلمان و اتریش) شد. همچنین هلند را به فینال جام جهانی 1978 رساند.
اما چیزی که بیش از همه ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، این است که فاینورد و هامبورگ که حالا از تک و تا افتاده‌اند، هر کدام یک بار قهرمان جام ملت‌های اروپا شده‌اند. هاپل وجه اشتراک این دو قهرمانی بود. حتی کلاف هم ممکن است تحت تأثیر آن رزومه فوق‌العاده قرار گیرد.
2. سر مت بازبی
اگر در تهیه این لیست برای باشگاه سازی امتیاز بالایی در نظر بگیریم، پس نمی‌توان که از مردی که در سال 1946 هدایت منچستر یونایتد را به دست گرفت، زمانی که اولدترافورد بمب سایت بود، چشم پوشید. اما او با سخت‌ترین کارها برای بازسازی موقعیت شغلی خود مواجه شد. زمانی که تیم درخشانی را از دست داد و با مشکلات زیادی پس از تراژدی مونیخ روبرو شد.
فرگی جام‌های بیشتری کسب کرده، اما آیا سزاوارتر از قهرمانی یونایتد در جام ملت‌های اروپا در سال 1968 سراغ دارید؟
1. رینوس میشلز
این مرد هلندی که در سال 2005 درگذشت، در سال 1999 از سوی فیفا به عنوان برترین مربی قرن انتخاب شد. انتخاب میشلز به این عنوان، از بهترین کارهای فیفا در تاریخ فوتبال بوده است!
میشلز، مبتکر توتال فوتبال، با آژاکس قهرمان جام ملت‌های اروپا، با بارسلونا قهرمان لیگ اسپانیا و با هلند قهرمان یورو 88 شد. او باید جام جهانی 1974 را هم می‌برد. علاوه بر این، شما برای تماشای تیم‌های او هزینه ومبلی هم پرداخت می‌کردید.
این لیست انتخابی ما از 10سرمربی برتر تاریخ فوتبال بود، که طی بررسی برای تهیه لیست با نام‌های آشنا و ناآشنای زیادی مواجه شدیم. اما آن چیزی که در این بررسی، بیشتر تعجب مارا برانگیخت، برخوردن به نام‌های ناآشنایی بود که رزومه خارق‌العاده‌تری داشتند!
